"ΥΠΑΡΧΩ" από τον φίλο ποιητή Θεόδωρο Σαντά.

Υπάρχω, γιατί μια θάλασσα από ανεμώνες
με περιμένουν στα μάτια σου
γιατί ένα "Γαλάζιο νησί"
ακόμα υψώνεται
μέχρι να αναδυθεί η ομορφιά των θεών
γιατί οι λέξεις σου έχουν πάρει
το χρώμα του όστρακου
και βάφουν με πορφύρα το δείλι
γιατί οι βουκαμβίλιες σου
άνθισαν καταχείμωνα
και μ' εμποδίζουν να φύγω.
Υπάρχω, γιατί τα τραγούδια μου
μιλούν με το δάκρυ σου
κι οι νύχτες αφήνουν έναν κρότο
όταν μ' αγκαλιάζει το κύμα σου
γιατί ένας ψίθυρος, σαν τη σιγανή τη βροχή
έρπει στο χώμα και μ' εκλιπαρεί
να επιστρέψω το Καλοκαίρι
να ταξιδέψουμε εκεί
που οι Ωκεανοί αλλάζουν ιδέες.
Υπάρχω, γιατί το όνειρο
μου το παγώνει ο βοριάς
κι εσύ είσαι η Όστρια
που ζεσταίνει τη φλέβα μου
και μιλάμε σαν ένας
τόσο που δεν ξέρω αν όσα γράφω
είναι δικά μου ή δικά σου λόγια.
Υπάρχω, γιατί εν τέλει
οι χαρακιές της Μοίρας μου
πέρασαν στην παλάμη σου!

Θεόδωρος Σαντάς, Λευκωσία, Τετάρτη 29-1-2014