Η Ελληνική Ποίηση θρηνεί για την απώλεια του Γιάννη Κοντού, ενός μεγάλου δημιουργού.

 

Φούντωσε το χορτάρι στο δωμάτιο.

Δεν μπορώ να μετακινηθώ. Ένα λιοντάρι

με περιεργάζεται με τα κίτρινα μάτια του.

Δεν είμαι ο Δανιήλ στο λάκκο των λεόντων,

ο Γιάννης είμαι και δεν θέλω ούτε λιοντάρια

ούτε ανθρώπους. Το δωμάτιο θέλω να καθαρίσω

και να καθίσω σε μια καρέκλα να ξεκουραστώ.

 

Γιάννης Κοντός

(Τα οστά, 1982,

ποίημα 16ο)