Ερωτική Επιστολή.

Έστω ένα γράμμα να έβρισκα στο δρόμο πεταμένο

κι όταν το άνοιγα να διάβαζα ένα παράπονο

για τη ζωή ενός ανθρώπου που δεν του χαρίστηκε τίποτα.

Να διάβαζα τον πόνο μιας αφέγγαρης μέρας

που έσπερνε στην ψυχή σπόρους αλήθειας

και τις συλλαβές να πολεμώ, που έμοιαζαν

να τις παρασέρνει η ταραχή της καρδιάς

ενώ χαράσσονταν λέξεις σημαντικές,

με την αίσθηση ότι η λήθη πλησιάζει

και το σκοτάδι πάει να δώσει τη δική του πινελιά…

Καημός αστράφτει πίνοντας την αναμονή

καρτερώντας ένα συναίσθημα που δεν είχε ακόμη αποδοθεί

στον σιωπηλό παραλήπτη που δεν γνώριζε ή δεν έμαθε ποτέ

ότι στην άλλη άκρη της γης ένα ξερόφυλλο ποτίζεται με αγάπη.

Και τότε θα γινόμουν περιστέρι

για να λυτρώσω αυτόν τον πόνο

ρίχνοντας της χαράς αγέρι πάνω στα χείλη

που η μοίρα εκείνης δεν τόλμησε να φέρει

αγάπης άστρα που είχε φυλάξει νύχτα.

14/01/2015

Λάσκαρης Π. Ζαράρης