Η ΑΡΠΑΧΤΡΑ
Ένα βραχιόλι σούφρωσα στην αναπαραδιά μου
απ’ τα πολλά κοσμήματα που έχει η κυρά μου,
παραμονή της εορτής του αγίου Βαλεντίνου
και σε μια ώρα βρέθηκα στου Χρυσοχού του Ντίνου
κι ήθελα το χρυσίο μου να το ρευστοποιήσω.
Εκείνος στη γυναίκα μου μού’πε να το χαρίσω.
Του’πα πως δεν υπήρξαμε ποτέ ερωτευμένοι
κι ότι μου τη φορτώσανε γιατ’ήταν γκαστρωμένη.
- Ε, τότε μου απάντησε, δώστο σε κάποια άλλη,
από την πρώτη αγάπη σου ή και στην πιο μεγάλη.
- Ντίνο, η πρώτη αγάπη μου είναι στη Γερμανία
κι είναι η τρανή η Άγκελα, πού’χει με μας μανία.
- Αυτό ‘ναι το καλύτερο, μπορεί να μαλακώσει
και μια ισχνή βοήθεια στη χώρα μας να δώσει.
Ως το’πε, μία αστραπή, την έφερε μπροστά μας
και μού’πε πως δεν ξέχασε, ποτέ τον έρωτά μας
διότι του αντρούλη της τα ερωτικά παιχνίδια
είναι σαν τα νερόβραστα κι ανάλατα αντίδια*
Και μία μαύρη συννεφιά την πήρε από κοντά μας
μαζί με το βραχιόλι μου και τα χρυσαφικά μας!
----------------------------------------------------
Δεν ξέρω αν ήταν όνειρο ή ήταν οπτασία
μα η Μέρκελ πως μας τα αρπά αυτή’ναι η ουσία.
* Τα ραδίκια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου