Πέντε ποιήματα του Παύλου Πολυχρονάκη.

ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΗ

  

Τι προσόντα πρέπει να' χεις, λαού και λαών για να άρχεις.

Τα προσόντα είναι ένα: να 'σαι αδίσταχτος μονάρχης.

Να γνωρίζεις πως να δένεις, να γνωρίζεις πως να δέρνεις,

να γνωρίζεις πως να σφάζεις, να γνωρίζεις πως να γδέρνεις.

Να γνωρίζεις τους εχθρούς σου και τους φίλους να διχάζεις,

να γνωρίζεις πως, αθώους και τιμίους να δικάζεις.

Να γνωρίζεις πως ''ομίμως'' κάθε όμορφο να φτύνεις,

να γνωρίζεις πως ''προστάτη'' την εντύπωση να δίνεις.

Να γνωρίζεις πως το στόμα που δεν κλείνει να το κλείνεις

και πως των λαών το αίμα με τη μάνικα να πίνεις.

Να 'χεις πάντα τη μαφία πίσω απ' το παρασκήνιο

και πατών επί πτωμάτων να 'σαι πάντα στο προσκήνιο.

                                                         Παύλος Πολυχρονάκης

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΑΤΙΡΑ

ΤΖΑΜΠΑ ΜΑΓΚΕΣ

Του Τσίπρα η κυβέρνηση σ' άγρια μονοπάτια,

περπάτησε η άπειρη, ξυπόλυτη στ' αγκάθια.

Ύστερα αν και ανίδεη πήγε να παίξει πόκα

με της Ευρώπης κι Αμερικής τα ληστρικά τα μπλόκα.

Και στο τραπέζι κάθισε μ' όλες τις τσέπες άδειες

κι έπαιζε αέρα καπνιστό με απανωτές τις βάρδιες.

Μετά μπαρούφες έπαιζε χωρίς να λέει πάσο

και ''το δυάρι'' νόμιζε, ότι νικά ''τον Άσσο''.

Κατόπιν με ανοιχτά χαρτιά έπαιζε όλο μπλόφες

κι η Άγκελα και η Λαγκάρντ της φταίγανε, οι σκρόφες.

Τέλος δεν παραδέχονταν πως έχασε τα πάντα

και ήθελε στους νικητές να κάνει αυτή κουμάντα

παρόλο που εμπέρδευε τους πόρους με τους σπόρους

και να την βάλουν ζήταγε σε πρόγραμμα για απόρους.

Μα όταν εκατάλαβε τη γύμνια της την τόοοση!

κι είδε ότι το κόμμα της πάει να την προδώσει

έκαμε Δημοψήφισμα για να το συσπειρώσει.

Πλην όμως η συσπείρωση δεν ήρθε ούτε τώρα

γιατί το Δημοψήφισμα κατέστρεψε τη Χώρα

διότι εξ αιτίας του εκλείσανε οι ''μπάγκες'' (τράπεζες)

κι ο Τσίπρας κι η παρέα του γίνανε ''Τζάμπα μάγκες''

γιατί το ''ΟΧΙ'' του λαού σε ''ΝΑΙ'' το μεταφράσαν

κι όταν συνήλθαν κι είδανε, τα ρέστα τους πως χάσαν

αφού και στην ''τριανταμιά'' την πάκα την εκάψαν

μέτρα σκληρά κι επώδυνα πήγανε κι υπογράψαν.

                                                        Παύλος Πολυχρονάκης

ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ*

Τρία πουλάκια κάθονταν στο χείλος του Καιάδα

και με το τηλεσκόπιο μπάνιζαν την Ελλάδα.

Βλέπανε «το Μνημόνιο» που ‘στέλναν από ώρα

με τον κλητήρα η Λαγκάρντ, στων ρεμπετών τη χώρα.

Μα οι ρεμπέτες Έλληνες, στη Γη δεν κατοικούσαν.

Βάδιζαν προς την Κόλαση, γέλαγαν και γλεντούσαν

και μήνυσαν του Σατανά πως αν το μάντζετ** φτάνει,

πρώτο τραπέζι θέλουνε, με Μάρκο και Τσιτσάνη.

Και κείνος έστρωσε χαλί! προσέλαβε ορχήστρα

καρό κουστούμι έραψε έφτιαξε τη χωρίστρα,

γυάλισε με τα χνώτα του τα μαύρα του σκαρπίνια

κι είπε στον Φάουστ*** τον τρελό που ‘ταν στα καμαρίνια:

Πετάξου ως τη μάνα μου να φέρεις μπριγιαντίνη

γιατί μου την ξοδέψατε κι έχω εντελώς ξωμείνει.

Και φέρ’ και το μπουζούκι μου και το ασορτί μπεγλέρι.

Ρεμπέτες μου ‘ρχονται Έλληνες μη φάω κανά χουνέρι

(Γιατί κι αν φαλιρίσανε οι Έλληνες εν τέλει,

κρατήσανε για προίκα τους, του μπαγλαμά το τέλι.

Κι είν’ αλεπούδες πάντοτε και κείνα που δεν φτάνουν,

όταν τα θέλουνε πολύ, «με ρεμπετιές» τα πιάνουν.

Και ακόμα αν τους κυνηγούν θεοί και διαβόλοι

γεννιούνται απ’ τη στάχτη τους, γυρνούν την κτίση όλη

και με πενιές ατέρμονες στα ξακουστά μπουζούκια

κάνουνε και τους άγιους να βγουν απ’ τα  καβούκια).

Κι όταν θα ‘ρθουνε κάνε μου ακόμα μία χάρη:

Την «ηχομπρέλλα» άνοιξε, χαμπάρι να μην πάρει

ο Παντοδύναμος Θεός το γλέντι σαν ανάψει

και «την ρεμπετο-όαση», ερθεί να μας αρπάξει.

* Συνεργασία Πέτρος Καφαντόλιας, Θεατρικός, Αθήνα

** Μάντζετ: το κασέ

*** Φάουστ: Λογοτεχνικός ήρωας του Γκαίτε που πούλησε την ψυχή του στο διάβολο

Εις ΑΝΕΡΑΣΤΟ ΕΡΩΤΙΔΕΑ 

Χίλιες γυναίκες όμορφες, ψεύτη και καυχησιάρη

έλεγες πως εγεύτηκες γι’ αυτό ‘σαι μπουχτισμένος,

μα η άτιμη η φίμωση δεν σου ‘καμε τη χάρη

κι απέδειξε στην κλινική πως ήσουνα παρθένος… 

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΠΑΡΑΒΟΛΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΑΤΙΡΑ

Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗΣ

Λένε πως μια κυβέρνηση του κόμματος του Λ.Α.Δ.Α.

είναι ό,τι χειρότερο πράγμα για την Ελλάδα.

Υπάρχει και χειρότερο, ανταπαντούν οι άλλοι,

διότι η χειρότερη ... καταστροφή μεγάλη,

θα είναι μια επόμενη κυβέρνηση του Λ.Α.Δ.Α.,

που θα μας φέρει στη στιγμή πιο κάτω απ’ τη μονάδα 

ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ

Είμαι ο εκ γενετής τυφλός που του ουρανού το χρώμα

και της μητέρας τη μορφή δεν έχω δει ακόμα.

Είμαι ο φαντάρος (ήρωας) με τα κομμένα πόδια

που στα όνειρά μου κουβαλώ πολεμικά εφόδια

Είμαι η γριούλα που σκυφτή ζητά ελεημοσύνη

στο κρύο και την παγωνιά κι άνθρωπος δεν μου δίνει.

Είμαι ο παράλυτος που ως χθες, τα μήκη και τα πλάτη

όργωνα μα με πέθανε, έκρηξη τρομοκράτη.

Είμαι ο φτωχός πολύτεκνος που μού’κοψαν το ρεύμα

και στα παιδιά μου αδυνατώ, μισό να δώσω γεύμα.

Είμαι πρώην κατάδικος που απ’ τη «στενή» εβγήκα

πριν πέντε χρόνια μα δουλειά, δεν μου ‘δωσαν, δεν βρήκα.

Είμαι μια τοξικομανής με χιλιοτρυπημένα

τα χέρια απ’ τις σύριγγες και μάτια μαυρισμένα.

Κι είμαι ο τρελός της γειτονιάς με πλάτη ματωμένη

απ’ τις πετριές των γνωστικών και την ψυχή θλιμμένη.

Μα όποιος και να ‘μαι, δυστυχώς, τον κόσμο δεν τον νοιάζει

κι αν κάνει πως με συμπονά, μαζί μου διασκεδάζει.

                                                      Παύλος Πολυχρονάκης