Ένα ερωτικό ποίημα από τη Θεσσαλονικιά Γιώτα Νάκου.

Νύχτα βαθιά...

ώρα πια έφτασε για βήματα στην άμμο

αργά, με δάχτυλα να ψάχνουν μέσα της

θέρμη ημέρας καλυμμένη

με τα νερά σε χρώμα βαθύ του μελανιού...

Δροσιά πάνω σου να φιλάνε

μόνο τ’ αστέρια πάνω σου

ήχος κύματος ν' απλώνει τα φτερά του

όποια και να' ναι...όποια...

η αναζήτηση που εδώ σ’ έχει σπρωγμένο

η απάντηση στα βότσαλα γραμμένη

να σε λειάνει η θάλασσα...

να σ’ αγκαλιάσει η άμμος...

να ζεις μέσα στη θάλασσα...

έστω χωρίς ανάσα.

Γιώτα Νάκου

Επανομή