Στον οίστρο της σιωπηρής σειρήνας, σεκόντο η
βοή της ανταριασμένης θάλασσας. Μια αστραπή σχίζει τον ουρανό. Ρήγματα του πάνω
κόσμου βρέχουν ενάλαμπες ουρές αστεριών. Αστερίες βαφτίζονται στην πρώτη τους
βουτιά στο νερό.
Το Δωδωνιαίο κλαρί καθοδηγεί τον Αι Νικόλα στην έξοδο της τρικυμίας. Καρυδένιο τσόφλι το ξύλινο σκαρί στα αφρισμένα λυσσακά της σαλεμένης νόησης.
Έκπτωτοι άγγελοι εκ των ρηγμάτων σαν αστραπές γεμίζουν τον αέρα, τη θάλασσα, τη γη. Ο Αβεστάν, ο Αριμάν πευκόμαυρα κατάρτια ενός πειρατικού τέρατος, στοχεύουν με μίσος τη νοερή αθάνατη φύση του Αγίου. Σε μεγάλα βαρέλια κρύβει τα μαγεμένα λάδια του Σατάν. Αλαζόνας, φθονούμενος την ανθρώπινη φυλή θέλει να γεμίσει τα καντήλια της μοίρας της. Να έχει την έκπτωση της η κάθε ψυχή στον Άδη. Με ένα νεύμα ο κελευστής Αι Νικόλας προστάζει τους κωπηλάτες του τάγματος του να πυρπολήσουν το θαλάσσιο κήτος. Τα μαγεμένα λάδια, πύρινες γλώσσες ακατάπαυστες, σέρνουν αρμαθιές αλυσίδων στον κάτω κόσμο. Η Εκστατική αγάπη των αγαθών Αγγέλων, τους οδηγεί στον Πλάστη τους.
Το Δωδωνιαίο κλαρί καθοδηγεί τον Αι Νικόλα στην έξοδο της τρικυμίας. Καρυδένιο τσόφλι το ξύλινο σκαρί στα αφρισμένα λυσσακά της σαλεμένης νόησης.
Έκπτωτοι άγγελοι εκ των ρηγμάτων σαν αστραπές γεμίζουν τον αέρα, τη θάλασσα, τη γη. Ο Αβεστάν, ο Αριμάν πευκόμαυρα κατάρτια ενός πειρατικού τέρατος, στοχεύουν με μίσος τη νοερή αθάνατη φύση του Αγίου. Σε μεγάλα βαρέλια κρύβει τα μαγεμένα λάδια του Σατάν. Αλαζόνας, φθονούμενος την ανθρώπινη φυλή θέλει να γεμίσει τα καντήλια της μοίρας της. Να έχει την έκπτωση της η κάθε ψυχή στον Άδη. Με ένα νεύμα ο κελευστής Αι Νικόλας προστάζει τους κωπηλάτες του τάγματος του να πυρπολήσουν το θαλάσσιο κήτος. Τα μαγεμένα λάδια, πύρινες γλώσσες ακατάπαυστες, σέρνουν αρμαθιές αλυσίδων στον κάτω κόσμο. Η Εκστατική αγάπη των αγαθών Αγγέλων, τους οδηγεί στον Πλάστη τους.
Εύα
Λόλιου
Βόλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου