Μόλις ταξίδεψες σε ήρεμη ψυχή
σώμα που λάτρεψες τον ψίθυρο της νύχτας
λαχτάρες σκόρπιες στα ακρογιάλια της ζωής
χάιδεψες κύματα στα στήθη, χρώματα στα μάτια...
Ονείρου μέθη στης καρδιάς το καλντερίμι
σεντόνι αγνότητας γραμμένο με φιλιά
βουλιάζει η μέρα σε στιγμή ερωτική
αλήθειες μες στα χέρια σου βγάζουν φτερά
παίρνουν ανάσα από ματωμένα δειλινά.
Κινείς τα χείλη σου σαν να χορεύεις
με πέπλα διάφανα που γύμνια αφήνουν
κι ήρθες ταξίδι μου να με παιδέψεις
με μια ματιά που ίχνη πόνου σβήνει
και σπάζει κάθε αιχμή ανησυχίας
αιώνας γίνεται η στιγμή
που η αγκαλιά την πνίγει
στου πόθου και της αγάπης τα άπιαστα βάθη.
Ακούς το όνειρο που αναστενάζει
δική του σ' έκανε χωρίς ένα ψεγάδι.
σώμα που λάτρεψες τον ψίθυρο της νύχτας
λαχτάρες σκόρπιες στα ακρογιάλια της ζωής
χάιδεψες κύματα στα στήθη, χρώματα στα μάτια...
Ονείρου μέθη στης καρδιάς το καλντερίμι
σεντόνι αγνότητας γραμμένο με φιλιά
βουλιάζει η μέρα σε στιγμή ερωτική
αλήθειες μες στα χέρια σου βγάζουν φτερά
παίρνουν ανάσα από ματωμένα δειλινά.
Κινείς τα χείλη σου σαν να χορεύεις
με πέπλα διάφανα που γύμνια αφήνουν
κι ήρθες ταξίδι μου να με παιδέψεις
με μια ματιά που ίχνη πόνου σβήνει
και σπάζει κάθε αιχμή ανησυχίας
αιώνας γίνεται η στιγμή
που η αγκαλιά την πνίγει
στου πόθου και της αγάπης τα άπιαστα βάθη.
Ακούς το όνειρο που αναστενάζει
δική του σ' έκανε χωρίς ένα ψεγάδι.
10/11/2016
Λάσκαρης Π. Ζαράρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου