ΜΕΡΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ...

Μερικά ταξίδια είναι σαν πρωτόγνωρες φωνές
υπάρχουν οι σκιές σε στιγμές σιωπηλές
σύννεφα περνούν μέσα από παράθυρα φωτεινά
τότε ο πόνος μεστώνει το αγέννητο παρελθόν.
Τα τοπία απλώνονται στο εργόχειρο της νύχτας
το βλέμμα σου χαρίζει πινελιές στο σκοτάδι
το χέρι σου θυσιάζει ένα άγγιγμα
στην κρύα επιφάνεια του τζαμιού.
Τρία χρόνια ακόμη καίνε την καρδιά σε δάκρυ χρυσάφι
που αφήνει η περπατησιά του ονείρου.
Γράφει υπομονή η σκέψη στο μυαλό που υποφέρει
λες πως το μέλλον δεν έχει ψεγάδι
σοφός ο έρωτας που κλείνει πληγές
γεφύρια δυνατά γκρεμίζονται στον χρόνο
αλλά εκείνο που μένει κι ας σκουριάσουν οι ράγες
είναι βαγόνι αλήθειας που δεν χωράει ουρανούς
και το τρένο κομπιάζει σαν διαβάζει τους αστερισμούς
στους σπινθήρες που πετάει το μέλλον...
η ατέρμονη φλόγα για να βρει κατοικία
σε δύο ψυχές που οι ομορφιές τις ενώνουν.

16/11/2016

Λάσκαρης Π. Ζαράρης