Θα σας πω ένα μεγάλο μυστικό...

 

Θα σας πω ένα μεγάλο μυστικό:
είδα ανθρώπους μες τον πόθο ρημαγμένους,
είδα ανθρώπους μες την θλίψη ζεσταμένους.
Τα βλέμματα όλων ταξίδευαν μακριά...
όπου η μοίρα δεν έφτανε ακόμη.
Κι έψαχνα πάντα τι είχαν ανάγκη στη ζωή πραγματικά,
ένα όνειρο, μια χίμαιρα ή λίγη αγάπη κι αγκαλιά...
Αχ, αυτές οι επιθυμίες
που σε κάθε πορεία βάζουν τρικλοποδιά,
κι όταν ο άνθρωπος πάει να αγγίξει ουρανούς
πέφτει στις παγίδες των στιγμών.
Ακούει τις σκέψεις που άγρια μιλούν,
οι μνήμες βγάζουν τα νύχια τους φανερά
κι αρχίζει να πιστεύει ότι άνθρωπος ήταν
για τελευταία φορά, κρύβει στις τσέπες
κάθε γέλιο του, σπασμένο στον καθρέφτη.
Και ο άλλος μαρτυρά με φωνή διαπεραστική,
τέτοιο πρόσωπο ψυχρό έχουν μόνο οι κακοί,
κι όσο για το ποτάμι που περίμενε ξανά
είχε κρυφτεί μες την καρδιά,
άφηνε για παρηγοριά φευγαλέους κύκνους
να ημερεύει η ψυχή που είχε γλιτώσει...

22/01/2017

Λάσκαρης Π. Ζαράρης