Το τρένο λοιπόν, το
φτιάχνουμε όπως επιθυμούμε
κι ίσως να μεγαλώνουμε με μηχανές, καπνούς και θορύβους.
Μπαίνουμε σε κάποια βαγόνια μυστικά να αναπολήσουμε στιγμές κι ονειρευόμαστε ταξίδια που δεν κάναμε ποτέ... Μόλις πιστέψαμε πως φτάσαμε στον τελευταίο μας σταθμό, να κι ένα χτύπημα ανέλπιστο της μοίρας, χάνονται τα πάντα... Ή το τρένο μας κόλλησε στις ράγες από καημό ή κοιμήθηκε ο οδηγός χαζεύοντας τοπία. Ή μας θόλωσαν τις μέρες μάτια σκοτεινά και μας πήραν απ' τα χέρια χρώματα και αγάπες...
κι ίσως να μεγαλώνουμε με μηχανές, καπνούς και θορύβους.
Μπαίνουμε σε κάποια βαγόνια μυστικά να αναπολήσουμε στιγμές κι ονειρευόμαστε ταξίδια που δεν κάναμε ποτέ... Μόλις πιστέψαμε πως φτάσαμε στον τελευταίο μας σταθμό, να κι ένα χτύπημα ανέλπιστο της μοίρας, χάνονται τα πάντα... Ή το τρένο μας κόλλησε στις ράγες από καημό ή κοιμήθηκε ο οδηγός χαζεύοντας τοπία. Ή μας θόλωσαν τις μέρες μάτια σκοτεινά και μας πήραν απ' τα χέρια χρώματα και αγάπες...
19/01/2017
Λάσκαρης Π. Ζαράρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου