Σαράντα οκτώ κύματα.

 

 

 

Το φύλλο που με σκοτώνει

εκείνο που άφησα στην άκρη,

γιατί ερωτεύθηκα μια παύση

κι είπα στη σκέψη να κρυφτεί

σε μια ανέμελη στιγμή.

Αριθμός κυμάτων σαράντα οκτώ,

πέρασαν κάποιες βάρκες

που μόνο τα χρώματά τους μέτρησα,

όνειρα τα ονόμασαν οι άνεμοι

με διάφορες παραλλαγές...

για να βρίσκομαι κοντά σου θάλασσα,

μ' ένα βότσαλο να βυθίζω τον καημό,

για να βρίσκομαι κοντά σου αγάπη

και να με ταξιδεύεις με το ίδιο πρόσωπο,

με την ίδια ελπίδα,

με το ίδιο ατρόμητο σκαρί...

24/05/2017

Λάσκαρης Π. Ζαράρης