Ένα θαυμάσιο ποίημα για τη Μακεδονία από τον Αυγερινό Ανδρέου.

Η ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

Χαμηλά που πετούσαν εψές τα πουλιά στην άκρα της πόλης.

Προμηνούσαν το κακό που σήμερα ήρθε.

Οι λύκοι και τα τσακάλια του νότου έχουν σύναξη βόρεια,

κοντά στην όμορφη λίμνη.

Με αρματωσιά κάτι χαρτιά

και κόκκινο μελάνι.

Κι έδωσαν ολάκερη τη σοδειά των αιώνων,

να θεριεύει η μικρή άτακτη αρκούδα,

που στέριωσε πέρα απ' τη λίμνη.

Και στοχεύει αργότερα να διαβεί

στη Μεγάλη θάλασσα.

Κι άφησαν πίσω ένα χερόβολο δακρύων

και μια θυμωνιά παράπονου.

Το δράμα των καιρών μας

σκιάζει πια τη λαμπρή ιστορία.

Μας είπαν να λησμονήσουμε

τις αινιγματώδεις χίμαιρρες,

να μην χορεύουν μέσα μας οι πρόγονοι

και να αφήσουμε το ήπαρ του Προμηθέως

να κατατρώγεται στο βράχο του Καυκάσου.

Μείναμε παγιδευμένοι στην αμφισημία

και τον άκρατο, δήλο ναρκισσισμό,

ελπίζοντας να πορευτούμε και πάλι

στο δρόμο για τη Δαμασκό και  την Εμμαούς.

Κρυφά πια περνοδιαβαίνουμε

τάφους άξιων ηρώων.

Και από έσχατη εντροπή

και απ' το φόβο μη γίνουμε αντιληπτοί

και μας οδηγήσουν στο Πραιτώριο.

- Ένας είπε ότι οι φυτευμένοι σπόροι

δεν φυτρώνουν όλοι μαζί.

Κάποια περιμένουν, στο χώμα

όσο χρόνο χρειάζεται να σωθεί η σπορά.

- Άλλος διάβασε χορίο του γιού του Ολόρου :

“Άλλαζαν ακόμη και τη σημασία των λέξεων,

για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους”.

- Κάποιος τρίτος διάβαζε από τον Βιλαμόσιτς :

“Οι Έλληνες ηγεμονεύουν της ανθρωπότητος”.

- Κι ο παλαιός της ομήγυρης θυμήθηκε τον Κάτωνα τον Πρεσβύτερο

και φώναξε δυνατά :

“Carthago delenda est (Η Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί)”.

Χαμηλά που πετούσαν εψές τα πουλιά στην άκρα της πόλης.

Προμηνούσαν το κακό που σήμερα ήρθε.

Οι λύκοι και τα τσακάλια του νότου έχουν σύναξη βόρεια,

κοντά στην όμορφη λίμνη.

Με αρματωσιά κάτι χαρτιά

και κόκκινο μελάνι.

Αυγερινός Ανδρέου

17-06-2018