Ιθάκη

 

Ταξίδεψα σε ανέσπερο φως,
έζησα τη σκοτεινιά κάποιες στιγμές,
την ανάγκη της λύπης

να γιατρεύει πληγές.
Καράβι πλαγιαστό

σε κύμα ορθό,
τόσα ιδανικά

στου ονείρου τη μέθη,
ψάρεψα ουρλιαχτά

ενός κόσμου μικρού,
περήφανες λέξεις

από στόματα λύκων,
ασωτία και πλούτη,

μου γελούσαν συχνά,
μα διάλεξα για Ιθάκη μου
της αγνής φιλίας το χέρι.

Λάσκαρης Π. Ζαράρης