Σήμερα συγκεντρωθήκαμε όλοι εδώ για να παρουσιάσουμε ένα βιβλίο ποίησης. Τι είναι όμως η ποίηση? Ο Πλάτωνας μίλησε για την "Ιερή Μανία" που δίνεται ως δώρο από τους θεούς στους ανθρώπους για να τους κάνει πιο ευτυχισμένους. Στην Ιερή Μανία κατατάσσονται από τον Πλάτωνα η Προφητεία, η Ποίηση, η Κάθαρση και ο Έρωτας. Η αντίληψη των αρχαίων όπως εκφράζεται στον Πλάτωνα, είναι ότι οι Ποιητές κατέχονται από τη Μούσα, τη Θεία μανία και γίνονται "ένθεοι". Μάλλον με όλες αυτές τις ορολογίες γίνεται μία προσπάθεια να εξηγηθεί η καλλιτεχνική δημιουργία που φαίνεται πως δεν εξαρτάται ολοκληρωτικά από την ανθρώπινη θέληση, δεν στηρίζεται πάνω σε μία γνώση που μπορεί να μεταβιβαστεί, αλλά μάλλον σε φυσικά δώρα. Η καλλιτεχνική δημιουργία που στηρίζεται ολόκληρη μόνο στην τήρηση κανόνων δεν έχει πνεύμα μέσα της, δεν είναι ένθεη και δεν δονεί την ψυχή μας. Αυτό ήταν και για μένα η ποίηση, ένα αίνιγμα, ναι αίνιγμα ήταν ακόμη και για μένα την ίδια το γιατί γράφω και το πως γράφω και τα ποιήματά μου ήταν και είναι αινίγματα για μένα γι’ αυτό και ονόμασα την πρώτη μου ποιητική συλλογή «Τα αινίγματα της Σίβυλλας». Γιατί της Σίβυλλας? Επειδή γράφοντας νιώθω ότι υπηρετώ κάτι το Ιερό, ότι τιμώ αυτό που έχω μέσα μου, ότι έρχομαι σε επαφή με τη θεϊκή σπίθα που όλοι έχουμε μέσα μας, και όλη αυτή η διεργασία της δημιουργίας παραμένει ένα αίνιγμα. Όπως λέω και σε ένα ανέκδοτο ποίημά μου που ονομάζεται «Λόγος Ποιητικός», δεν διαλέγει ο Ποιητής να γράψει Ποίηση αλλά ο Ποιητικός Λόγος τον διαλέγει. Η γνήσια Ποίηση είναι κατάθεση ψυχής, προέρχεται από την καρδιά γι’ αυτό και έχει την ικανότητα να αγγίζει καρδιές, να τις συγκινεί, να τις συγκλονίζει και να τις γοητεύει. Η Αλήθεια έχει πάντα τους αποδέκτες της. Και η Αλήθεια στον σημερινό κόσμο της ψευτιάς και της φθήνιας είναι απαραίτητη σαν οξυγόνο για τις καρδιές των ανθρώπων. Η Ποίηση μπορεί να γίνει κι ένα μάθημα ζωής, να γίνει ένα ταξίδι για τον αναγνώστη ή ένας καθρέφτης. Με μεγάλη μου χαρά ακούω πολλούς από τους αναγνώστες να μου λένε ότι βλέπουν κομμάτια του εαυτού τους μέσα στα ποιήματά μου, μέχρι ακόμη και να μου λένε ότι γράφω αυτά που οι ίδιοι σκέφτονται. Έτσι η Ποίηση γίνεται ως «η μουσική της ψυχής» εργαλείο επικοινωνίας μεταξύ ψυχών. Αλλά μόνο η γνήσια Ποίηση αγγίζει τις καρδιές επειδή περιέχει αλήθειες. Όπως είπε και ο μεγάλος μας ποιητής Κωνσταντίνος Καβάφης: «Η Ποίηση είναι βαθιά πληγή από φρικτό μαχαίρι». Πρέπει να γνωρίζει κανείς τι είναι μαρτύριο για να γράψει Ποίηση. Τα ποιήματά μου που περιέχονται σε αυτή τη συλλογή γράφτηκαν κατά τη διάρκεια μιας πολύ δύσκολης περιόδου της ζωής μου. Τα αγαπάω όλα το ίδιο αν και είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους που μοιάζουν σαν να έχουν γραφτεί από ένα διαφορετικό άτομο. Με τα ποιήματά μου βρίσκω τον τρόπο να αγγίξω εντελώς διαφορετικές γωνιές βαθιά στην ψυχή μου ακόμη και γωνιές που δεν ήξερα ότι υπάρχουν και να βλέπω την ανθρώπινη ύπαρξη από πολλές διαφορετικές πλευρές. Η Ποίηση είναι ακόμη για τον Ποιητή μια διαδικασία κάθαρσης και το ίδιο γίνεται και για τον αναγνώστη που θα εντρυφήσει σε αυτήν, μια κοινωνία της τραγικότητας και της ευδαιμονίας που βρίσκουμε στην ανθρώπινη ύπαρξη, το κοινό σημείο όπου αναγνώστης και Ποιητής συναντώνται είναι αυτό. Ο Ποιητής μετουσιώνει τον πόνο και όλα όσα η ανθρώπινη ύπαρξη περιλαμβάνει σε ομορφιά, επειδή το αντίθετο της Ποίησης είναι η καταστροφή. Ο Ποιητής αρνείται να καταστρέψει κι αυτό επειδή λατρεύει τη ζωή, ακόμη και τον πόνο το πιο οδυνηρό και ψυχοφθόρο συναίσθημα ο Ποιητής το μεταμορφώνει σε ομορφιά.
Να τελειώσουμε με δυο λόγια που είπε ο Αργεντινός Ποιητής Χόρχε Λουίς Μπόρχες, σύμφωνα με τον οποίο, «Ποίηση είναι η έκφραση του ωραίου διαμέσου λέξεων περίτεχνα υφασμένων μεταξύ τους».
Σας ευχαριστώ πολύ όλους για την παρουσία σας εδώ απόψε!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου