Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Ένα ποίημα από τη Λίτσα Μόσκιου


ΑΝΙΕΡΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ

Ανίερος  ο  χρόνος  βεβηλώνει   τα  δάκρυα  στεγνώνοντάς  τα…
ανήθικα  κλείνει  τις  πληγές  … 
κι  εσύ  στριφογυρνάς  το  μαχαίρι  βαθιά  σου…
  να σου θυμίζει  πάντα  κάποιο θάνατό  σου…
κι  είναι αβάσταχτο  να  κουβαλάς  τη  ντροπή  της  παρηγοριάς …
ατιμασμένος  πια  ο  ξεχασμένος  πόνος  σου…

Λίτσα Μόσκιου
Ρόδος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου