Δύο ποιήματα από τον Νίκο Τσαλή

ΚΑΤΑΓΩΓΗ

         

Ανάλαφρες  σταγόνες 

Πυκνών αισθημάτων

Οι λέξεις

Στο γιομάτο νου κυλούν

Συγυρίζουν το χρόνο

Τη σκέψη

Πέρα από πρόσωπα

Λυτρώνουν

Τα σώματα

Κάποτε αθάνατες  πεθαίνουν

Και σε κρεμάμενα χείλη

Βαθιά μέσα

Ωσάν  σημαίες

Λικνίζουν τη συνέχεια

Την  καταγωγή μας

ΠΥΡΓΟΣ  15-6-2011

ΣΕΛΙΔΕΣ

Αθέατα βέλη

Παλιάς  κοπής  οι σελίδες

Του  πριν

Στο  βάθος  μακράς  πορείας

Τους  καθρέφτες, ενώπιον μας  ρυτιδώνουν

Τις  παλάμες, που στάζουν  θυσία και φως βεβαιώνουν

Με  στίγματα  που ουδέποτε χωνεύτηκαν

Σε ένα καιρό που αδυνατεί  γραμμές να διακρίνει

Μουσικές να ερμηνεύσει

Και ματιές να συναντήσει

Όπου αιμορραγούν

Όταν γύρω  από αυτές  όλα ημιτελώς  ολοκληρώνονται

Να τους ξεφύγουμε πια δεν μπορούμε.

Νίκος Τσαλής

Διαβατά Θεσσαλονίκης