ΚΑΙΤΗ

(Στη μνήμη της αγαπημένης μας Καίτης Τσιότσκα)

Καίτη δεν είναι ο καιρός

μες στο βαρύ Χειμώνα

για δάκρυα και στεναγμούς

στης ζήσης τον αγώνα.

Είν’ το ταξίδι σου αυτό

σ’ ένα γαλήνιο κύμα

ενός παράδεισου πνοή

στο αιώνιο το βήμα.

Καίτη δεν είναι ο καιρός

που στα βαθιά τραβάμε

είν’ μια υπόσχεση παλιά

γι’ αυτούς που αγαπάμε.

Να βλέπουμε στα δειλινά

τον ήλιο απ’ τα παρτέρια

τα όνειρα που κάναμε

τις νύχτες με τ’ αστέρια.

Καίτη δεν είναι ο καιρός

που όλα τα σημαδεύει

είναι ένα ποίημα καημός

που χρόνια μας παιδεύει.

Να φτιάξουμε έναν ουρανό

με το δικό μας χρώμα

να έρχονται οι ποιητές

στο άχραντο το δώμα.

Καίτη δεν είναι ο καιρός

που μάτωσε το σώμα

είν’ η αγάπη  του Θεού

μην πληγωθούμε ακόμα.

Κι αν τα ποιήματα της γης

τα έχεις φυλαγμένα

θα δεις, την Άνοιξη ξανά

θα είναι ανθισμένα!

Θεόδωρος  Σαντάς

Θεσσαλονίκη, 7-12-2012