ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ
Θυμάσαι πέρα στ’ αρμυρίκια των ανέμων
εκεί που οι άλλοι δεν μπορούσαν να μας βρουν
Ν’ αφήνουμε στην άμμο το άρωμά μας
κι οι αύρες παθιασμένες να μας κυνηγούν
Αγάπη και φωτιά το λέγαμε εμείς
παιχνίδια τα τραγούδια της ζωής
Αγάπη και φωτιά το λέγαμε εμείς
έρωτα,τα κλειδιά της μουσικής
Θυμάσαι πέρα στ’ αρμυρίκια των ανέμων
πού ακούγονται βαθιά των γλάρων οι φωνές
Σαν έπεφτε η νύχτα η κυρά σελήνη
φώτιζε κι έβαφε με ασήμι τις σκιές
Θεόδωρος Σαντάς
Θεσσαλονίκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου