Ένα ποίημα από τον Θεόδωρο Σαντά

Στις εννιά του Απρίλη

Μόνο ο Απρίλης  γνώριζε

πόσο φως είχε μεταγγίσει στα μάτια σου

πόσο μελισσοβότανο

είχε προσθέσει στο χρώμα τους

να είσαι τόσο γλυκιά και ωραία

σαν ανεμώνη που ξανοίγει τα άνθη της

και την ερωτεύονται οι άνεμοι.

Ήσουν στην ένατη μέρα του

όταν άκουσε το νιογέννητο κλάμα σου

κι ο ορίζοντας πλημμύρισε

από λευκά περιστέρια.

Κι ύστερα ήρθαν οι «Πιερίδες»

ν’ ανιχνεύσουν την κλίση σου

και να ψάλλουν τον αίνο σου

κι έπειτα ήρθαν οι «Ώρες»

να συμπληρώσουν τη χάρη σου

και να εξευμενίσουν το μέλλον σου

να κλείσουν τις πύλες

στην αιμορραγία του φθόνου.

Ήταν του Θεού η αγάπη, με φόντο λευκό

η ανόθευτη χαρά της ψυχής

πολυώνυμη στις γλώσσες του κόσμου

που ράντιζε με δυόσμο το λίκνο σου

και θρόιζε το αείζωο θάλος!

Γυναίκα του Απρίλη

η ύψιστη αρμονία του εννιά

ήταν αυτή που έμελλε

να ολοκληρώσει τον κύκλο σου

κι ας μην  γνώριζες τότε

ότι στης υπομονής τον καιρό

της ζωής την κληροδοσία

τη διανέμει η Λάχεση

κατά πως προστάζει η ειμαρμένη.

Μόνο ο Απρίλης γνώριζε

πως  ένα ποίημα ακέλευστο

θα γεννιόταν για σένα

έτσι απλά και απρόσμενα

και το ταξίδι για την Ιθάκη θα άρχιζε

αφού οι ποιητές, χωρίς Ανακρεόντεια μέθη

σαν αντικρίζουν Ελλήνιο φως

ένα-έναν δρέπουν τους στίχους

μέσα απ’ τα έγκατα της ψυχής

να αποτυπώσουν την ωραιότητα

απ’ τις αζαλέες της γης!

Θεόδωρος  Σαντάς. Μαθηματικός, ποιητής.

Θεσσαλονίκη, 9 Απριλίου 2010

τηλ. 6945.935125