Τέσσερα ανέκδοτα ποιήματα από τον Χάρη Μελιτά, αντιπρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών

                                                             ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ

                            Εσχάτως έχω γίνει νυχτοπούλι.

Αφήνω τον παλιό μου εαυτό

στην πολυθρόνα

και ρίχνομαι στα κύματα της πόλης.

Συχνάζω σε υπαίθρια κελιά

σε θέατρα του πόθου και της θλίψης

και στις πλατείες που ρεμβάζουν τα φαντάσματα

απόκληρες σημαίες τυλιγμένα.

Μεσάνυχτα βουλιάζω σ’ ένα μπαρ.

Ανώνυμο με ύποπτα ποτά

και στίχους ακατάληπτους στους τοίχους.

Φοβάμαι μόνο τον παλιό μου εαυτό

όταν γυρίζω ξημερώματα στο σπίτι.

Εκείνο τον μονόλογο της άρνησης

τις ξύλινες ατάκες με τα «πρέπει».

Σαν να τον βλέπω κιόλας στον καθρέφτη

πίσω από σήματα καπνού και μουσικές

να κατεβαίνει σκυθρωπός τα σκαλοπάτια

να διασχίζει τη βουή, να με ζυγώνει …

Δεν ξέρω αν πιστεύετε στα θαύματα.

Με κέρασε ένα διπλό -σε χαμηλό- με πάγο.

ΑΠΟΦΩΝΗΣΗ

Αποστήθιση.

Αποφοίτηση.

Απόψυξη.

Αποφλοίωση.

Αποχύμωση.

Απόσβεση.

Απομόνωση.

Αποκήρυξη.

Απόρριψη.

Αποθάρρυνση.

Αποψίλωση.

Απόγνωση.

Απορύθμιση.

Αποσύνθεση.

Απόσυρση.

ΑΟΡΑΤΟΣ ΝΕΚΡΟΣ

Αόρατος νεκρός κυκλοφορώ

ανάμεσα στα θραύσματα του κόσμου

γυμνός απ’ την κορφή μέχρι τα νύχια

δίχως πυξίδα

δίχως ξίφος

δίχως όραμα.

Παρόραμα στο χτεσινό

χλωμό μου παραμύθι.

Συχνάζω σε βεγγέρες του μυαλού

φλερτάρω τη ζωή μου στον καθρέφτη

τη σημαδεύω και τη ρίχνω στη στιγμή

μιλάω τόσες διαλέκτους μοναξιάς

πώς ν’ αστοχήσω;

Γυρίζω σαν στοιχειό στην αγορά

και στις πλατείες με τις χάρτινες σημαίες

ραγίζω μόνο με το δάκρυ της βροχής

και το κομμένο πόδι της ελπίδας.

Τις Κυριακές σηκώνομαι νωρίς

ανοίγω το παράθυρο στο χιόνι

φοράω τα καλά μου παγοπέδιλα

-να μη σκοντάφτει ο νους μου στα παλιά-

και πλάι μου χορεύω στο μπαλκόνι.

Αόρατος νεκρός κυκλοφορώ

κρατώντας αγκαζέ την ειμαρμένη

μέχρι να βάλω μια γραβάτα και να μπω

στο ξύλινο σκαρί που περιμένει.

Η ΜΠΟΥΓΑΔΑ

                         Ποτέ δεν βγάζω τ’ άπλυτα στη φόρα.

                         Τα συγκεντρώνω στα συρτάρια της σιγής

ή στις βαλίτσες της φυγής - ανάλογα

το μέγεθος, την πλέξη και το χρώμα.

Πλύσιμο στις κατάλληλες στροφές

με ειδικά μαλακτικά της μνήμης

και στην απλώστρα της βεράντας να στραγγίσουν

από ψιχάλες ενοχών που περισσεύουν

ή περιττεύουν εντελώς, κατά τους νομοθέτες.

Σίδερο, δίπλωμα, πάλι καινούργια.

Εν τούτοις, η ντουλάπα μου μυρίζει.

Χάρης Μελιτάς

Αθήνα - Γλυφάδα