Πολλές φορές με τον άνεμο προχώρησα
και όλο έφευγα χωρίς να γυρίσω πίσω.
Να κοιτάξω ίσως ένα ίχνος, μια σκιά
μια παλιά αγάπη προδομένη,
ένα μοιραίο λάθος της ζωής
μία ανθρωπιά σβησμένη.
Όπου χαμογελούν οι άγγελοι
στρώνονται τα πράσινα τοπία.
Η γη είναι μικρή για να χωρέσει
τόση μεγάλη ευτυχία.
Ας δακρύζουν τα πονεμένα χώματα
με της ψυχής την υγρασία.
Όλα λυτρώνονται σε μια ανώδυνη μορφή·
στου ουρανού την οπτασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου