Φεγγάρι απόκοσμο.

Φεγγάρι απόκοσμο, πρόσωπο τραγικό

σημάδι ενός ουρανού μεθυσμένου

απόψε με ρωτάς: πού πήγε η ομορφιά σου;

Πού χάθηκε η ανάσα σου και σβήνεις μεσοπέλαγα,

ποιο όνειρο συντάραξε το άπειρο ταξίδι σου;

Γιατί κλαις και το σκοτάδι τώρα σε τρομάζει,

ενώ τα βήματά σου ψάχνεις

σε κάποιο παλιό ερωτικό σκοπό;

Εδώ το χέρι που άγγιξες θάφτηκε στην άμμο,

εδώ η φωνή που χάιδεψες βυθίστηκε στην ερημιά,

εδώ η λάμψη του σώματος που πόθησες μαράθηκε,

και ερωτεύτηκες μια μοναξιά

που είχε μονάχα τύψεις για την ευτυχία.

Σκέψεις στο πέτο της μοίρας καρφίτσωσες,

άδοξες νύχτες για τον αφέντη του ουρανού,

άδοξες ημέρες για το ξύπνημα ενός νεκρού

κι ο ήλιος έγινε το μεγάλο εμπόδιο

για να κατοικήσει το φως σε μια καρδιά.

11/08/2014

Λάσκαρης Π. Ζαράρης