Κριτικό Σημείωμα για το ποιητικό βιβλίο του Άθω Χατζηματθαίου: «Μύθοι και Ήθη», 2012.

   Ο γνωστός και συμπαθής λογοτέχνης από τη Λεμεσό της Κύπρου Άθως Χατζηματθαίου εξέδωσε ένα ακόμη ποιητικό βιβλίο, με το μεράκι τού δημιουργού που επιθυμεί ν’ ανοίγει καινούργιες αναγνωστικές διόδους και ν’ ανανεώνει τη θεματική του, διαχειριζόμενος την μάλιστα με πρωτότυπο τρόπο.

   «Μύθοι και Ήθη» λοιπόν, ένα δίπολο θεματικού μαγνήτη (όχι βέβαια αντιθετικό), που προκαλεί ένα αρκετά ενδιαφέρον πεδίο απροκάλυπτων μαχών, μάχη για το χατίρι του έρωτα που προσωποποιείται χαρακτηριστικά με την επιλογή όμορφων γυναικών, όπως της Φιλλίδας, της Δάφνης, της Αφροδίτης, της Χλωρίδας και της μικρής Αμαρυλλίδας. Μορφές που ξεπηδούν από την Ελληνική μυθολογία και όχι μόνο, παίρνοντας σάρκα και οστά και πίνοντας αχόρταγα το νέκταρ των στίχων, αφού πρώτα μετουσιώσουν την ύπαρξή τους σε εμπειρία ποιητική και εξασκηθούν στα πάθη του έρωτα και στης φύσης τα πανέμορφα και δροσοστάλαχτα λουλούδια.

   Κάποιο λεπτεπίλεπτο χέρι Μούσας οδήγησε τον ποιητή Άθω Χατζηματθαίου στο παρόν ταξίδι του με όχημα τις λέξεις, Μούσα αναμφίβολα χωρίς σωματική διάσταση, αλλά ύπαρξη συμπυκνωμένη στα θελήματα και στις ιδιοτροπίες του έρωτα.

   Μέσα στα ποιήματα υπάρχουν λέξεις ή φράσεις κλειδιά, όπως πολύ εύστοχα σημειώνει στον πρόλογό του ο Δρ. Κρίστης Χαράκης. Πιστεύω πως μέσω της εικόνας συμβολοποιούν με ποιητικότητα και κάνουν ευσύνοπτο τον αφηγηματικό πυρήνα που κρύβεται πίσω από τους στίχους, ενώ οι μεταμορφώσεις έμψυχων όντων (ανθρώπων) σε άψυχων, όμως καλλιτεχνικά έμψυχων όντων (λουλούδια), ενεργούν ώστε οι δυνατότητες του παραμυθιού να κομίζουν στην ποίηση αμέτρητες νοηματικές προοπτικές. Αλλά και για τον αναγνώστη που δεν ξέρει πολλά από μυθολογία, η ανάγνωση των ποιημάτων θα του προσφέρει την αίσθηση ότι συμμετέχει στο πλάσιμο του μύθου και την κατανόηση ότι διδάσκεται κάτω από το φως που εκπέμπουν οι στίχοι, άγνωστες ιστορίες που εύκολα γίνονται κτήμα, λόγω της λυρικής αποτύπωσής τους.

   Το ποιητικό βιβλίο αυτό χωρίζεται σε δύο ενότητες, στην πρώτη που περιέχει δώδεκα άτιτλα ποιήματα με πλαίσιο τη μυθολογία και στη δεύτερη με τίτλο: «Λουλούδια, σε ποίηση χαϊκού» που περιλαμβάνει δεκαεφτά σύντομα ποιήματα.

   Όσον αφορά τα τεχνικά σημεία των ποιημάτων, έχω να παρατηρήσω ότι ο δημιουργός, εξασφαλίζει τη συνοχή του περιεχομένου με την παρουσία των γυναικών της μυθολογίας και αυτό επεκτείνεται και στη μορφή, που απελευθερωμένη από την έγνοια της ομοιοκαταληξίας, συνεισφέρει πολύ στο επιτυχημένο αποτέλεσμα.

   Τελειώνοντας αυτή τη σύντομη αναφορά στο ποιητικό βιβλίο: «Μύθοι και Ήθη» του Άθω Χατζηματθαίου, σας παρουσιάζω εδώ μερικά αποσπάσματα:

Δεν άντεξε η αδύναμη καρδιά σου τόσο πόνο!

Ο έρωτάς σου για τον όμορφο νιο

μαχαίρι στα σωθικά σου καρφωμένο

κι εσύ φεγγάρι σε ματωμένο ουρανό

άψυχο σώμα που κείτεται νεκρό

στην παγερή του Άδη αγκαλιά.

***

Εκεί που το άλικο σου αίμα, Άδωνι, πότισε τη γη

φύτρωσαν παπαρούνες,

κόκκινες και φλογερές σαν τα φιλιά

που η Αφροδίτη σε κερνούσε,

τ’ αξέχαστα εκείνα βράδια

που τα κορμιά σας σμίγανε

στου πάθους τα ερωτικά ταξίδια,

προτού ο Άρης σού κόψει το νήμα της ζωής.

***

«Μην κλαις, γλυκιά μου Αφροδίτη,

δεν πέθανε ο Άδωνις,

η αγάπη σου τον έκανε λουλούδι.

Μια όμορφη ανεμώνη φύτρωσε εκεί

που έσμιξε το αίμα με το νέκταρ,

μια όμορφη ανεμώνη

να πλημμυρίζει ευωδιές και χρώματα

τον κήπο της καρδιάς σου».

***

Σε μάγεψε της ομορφιάς σου η σειρήνα, Νάρκισσε

μόλις αντίκρισες στη στέγη του νερού της λίμνης

να καθρεφτίζονται τα θεία σου κάλλη

που οι μοίρες απλόχερα σού χάρισαν.

***

 Γαρδένια

Μικρή γαρδένια,

στα λευκά σου χρώματα

γεννιέται το φως.

Μικρό τριαντάφυλλο

Κερνάς ηδονή

μικρό τριαντάφυλλο

μα κλέβεις χαρές.

09/10/2014

Λάσκαρης Π. Ζαράρης