Έξι ποιήματα από τον Παύλο Πολυχρονάκη.

Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ

Έκλεισα πρώτο ραντεβού με κοτσο-μαυρομάλλα

και βρήκα στη συνάντηση, ξανθιά και μακρομάλλα.

Θυμόμουν ότι ήτανε, κοντή, με τζιν σχισμένα,

με μάτια καταπράσινα και χείλη ξεπλυμένα

κι είδα ψηλή και λυγερή, με μάτια θαλασσένια,

με φόρεμα υπέροχο και χείλη κερασένια.

Σκέφτηκα θα ‘ναι φίλη της και μήνυμα μου φέρνει.

Εκείνη το κατάλαβε κι αφού με συνεφέρνει

μου λέει: Αγόρι μου κουτό, εγώ ‘μαι, δεν είν’ άλλη,

τρέξε και πέσε γρήγορα μες τη γλυκιά μου αγκάλη

γιατ’ ήδη σ’ αγαπώ πολύ, σε θέλω, σε θαυμάζω

και για το χατιράκι σου, ως και μορφή αλλάζω.

  

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

Η ΦΡΥΝΗ

Το απαράμιλλο προσόν της ομορφιάς

κανένας δεν μπορεί να τ’ αγνοήσει,

και λέμε για το κάλλος μιας…. ομορφονιάς,

που η φύση κι ο Θεός, το ‘χουν δωρίσει.

Η Φρύνη στην αρχαία εποχή

ήτανε μια κουκλάρα ζηλεμένη,

μοντέλο που δεν ένοιωθε ενοχή

σαν πόζαρε στους γλύπτες γυμνωμένη.

Μα κάποτε που τη δικάζανε γι’ αυτό

κι άρχισε η πλάστιγγα εις βάρος της να γέρνει,

ο δικηγόρος της με κόλπο ζηλευτό

τους Δικαστές της με το μέρος της τους φέρνει.

Συγκεκριμένα, πάει και κόβει το λουρί

που συγκρατούσε στο λαιμό της τον χιτώνα

κι ένα ολόγυμνο εξαίσιο! κορμί

έκαμε άνοιξη των γέρων το χειμώνα…

-------------------------------------------------

Αυτό το καλλιτέχνημα! η Φρύνη,

είναι αθώα! Είπαν τότε, οι Δικαστές,

και πανηγυρικά η δίκη κλείνει,

γιατί θερμά χειροκροτούν κι οι θεατές.

  

ΑΝΑΨΗΛΑΦΗΣΗ 4000 ΕΤΩΝ

ΤΟ ΚΩΛΥΜΑ ΤΟΥ ΚΡΙΤΗ

Ο Πάρις σαν επέλεξε πρώτη την Αφροδίτη

με δεύτερη την Αθηνά, η Ήρα που ‘ρθε τρίτη,

έκαμε αμέσως ένσταση κι είπε εξοργισμένη:

Η εκλογή είν’ άκυρη γιατί την φαντασμένη…

την πρώτη, ο άδικος κριτής, την έχει… βολεμένη…

Η ΑΝΑΓΟΜΩΣΗ ΤΟΥ ΣΑΜΨΩΝ

Του υπερδυνατού Σαμψών, μια όμορφη κοπέλα,

η Δαλιδά, του έκαμε τη δύναμη… δαντέλα…

Κι έτσι αδύναμο οι εχθροί σ’ ένα ναό τον κλείσαν

όμως την αναγόμωση δεν την υπολογίσαν…

γιατί χωρίς τη Δαλιδά θα ξανακαρδαμώσει

και θα γκρεμίσει τον ναό κι όλους θα τους πλακώσει.

Η ΠΙΟ ΑΚΡΙΒΗ ΜΕΡΙΔΑ

Τον κύρη του, ο Ιακώβ, στην πείνα είχε ψοφήσει

γιατί τα πρωτοτόκια δεν του ‘χε εκχωρήσει.

Και όταν πια ο Ισαάκ δεν άντεχε την πείνα

για ένα πινάκιο φακής, του τα ‘δωσε και κείνα.

Και έτσι το πινάκιο που εδόθη με παγίδα…

στην ιστορία έμεινε: «Η πιο ακριβή μερίδα!».

Η ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ

Ήταν δεκατετράχρονη της Σπάρτης η Ελένη

και με εξηντάρη βασιλιά ήτανε παντρεμένη.

Μα σαν φιλοξενούσανε «στο Δώμα τους» τον Πάρι

θαμπώθηκε απ’ τα κάλλη του και γίνανε… κουβάρι…

και κλέφτηκαν κι οι Έλληνες εγίνανε θηρία

και κάμαν για χατίρι της τον πόλεμο στην Τροία!

Παύλος Πολυχρονάκης