Θα ’ρθει η στιγμή...

Θα ’ρθει η στιγμή που η νύχτα θα γυρίζει
σαν σκοτεινή νεράιδα μες τα όνειρα
και θα’ χει στολισμένη στο λαιμό της
κάθε χαρά που έφυγε, κάθε αγάπη που χάθηκε...

Θα ’ρθει η στιγμή που η νύχτα θα ποτίζει
της μοναξιάς τα απέραντα περβόλια
και με καμώματα του έρωτα θα ντροπιάζει
της φύσης χρώματα κρυμμένα.

Θα ’ρθει ανθρώπου πόνος να κουρνιάσει
στην αγγελικά πλασμένη τη μορφή της
θα βρει στο βλέμμα της ένα χάδι
που θα γεμίζει με γαλάζιο την ψυχή της.

Κι ας τρέμει στο σκοτάδι η φωνή της
κι ας βγάζει λάμψη η ανάσα που ματώνει
σαν αστεριών γιορτή σε ουράνιο στέμμα
θα ’ρθει η μοίρα να σε σώσει
απ’ του λυγμού τα άχαρα πελάγη
ταξίδι καραβιού σε ώριμο κόσμο
που οι Ιθάκες πάντα σε προσμένουν
να σε πλανέψουν με της περιπέτειας το μεθύσι
κι από μιας έρημης ζωής τη θλίψη να σε κλέψουν.

25/02/2015

Λάσκαρης Π. Ζαράρης