Η βροχή ήρθε ξαφνικά...
σαν μια μικρή ανάπαυλα στα τετριμμένα,
ήρθε με το χαμόγελο ενός προσώπου
που έδινε και έπαιρνε στιγμές
και μεταλάμβανε το όνειρο
απ’ τα άγουρα της μέρας χέρια,
φτερά στο βλέμμα κι άνοιξη στα χείλη
και το απαλό άγγιγμα, της ευτυχίας πύλη,
οδός θαυμάτων που διασχίζει
μια περήφανη, σεμνή γαλήνη.
06/03/2015
Λάσκαρης Π. Ζαράρης
σαν μια μικρή ανάπαυλα στα τετριμμένα,
ήρθε με το χαμόγελο ενός προσώπου
που έδινε και έπαιρνε στιγμές
και μεταλάμβανε το όνειρο
απ’ τα άγουρα της μέρας χέρια,
φτερά στο βλέμμα κι άνοιξη στα χείλη
και το απαλό άγγιγμα, της ευτυχίας πύλη,
οδός θαυμάτων που διασχίζει
μια περήφανη, σεμνή γαλήνη.
06/03/2015
Λάσκαρης Π. Ζαράρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου