Ένα ποίημα του Σάββα Τσαλίκη από την ποιητική συλλογή: "Μπλε θαλασσινό".

Στα τέλη του 19ου αιώνα, μετά το κραχ του χρηματιστηρίου Αθηνών, ένας Άγγλος αξιωματικός (φιλέλλην) είχε δηλώσει πως η χώρα μας είναι ένα καράβι που παρ' όλες τις τρικυμίες που περνάει, δε θα βουλιάξει ποτέ κι από το χρώμα του ουρανού και της θάλασσας την παρουσίασε σαν μπλε βελούδο (blue velvet). Από αυτή την μικρή ιστοριούλα γεννήθηκε το ποίημα με τίτλο "Το ναυάγιο του blue velvet ship":

Στα ξύλινα σωσίβια
πενθεί το πεπρωμένο
φτερούγα γλάρου στο σκοινί
που δείχνει την οργιά
κι είναι ο θάνατος που ζω
και που δεν περιμένω
μια σκουριασμένη άγκυρα
σε βρώμικα νερά.

'Αδειο καράβι η ζωή
στα βράχια ρημαγμένο
μέρα τη μέρα ο δόκιμος
κατάντησε σκιά
ο καπετάνιος διαταγές
δίνει στο σκοτωμένο
και οι ναύτες του blue velvet ship
πνίγονται στη στεριά,

Από τη συλλογή "ΜΠΛΕ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ", ΣΑΒΒΑΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ