"Οι Άνθρωποι της Σκιάς", ένα γλαφυρό διήγημα της Εύας Λόλιου.

   Ο Μάκης, κουτσαβάκης, περπατά όλο καμάρι στρίβοντας το μουστάκι του με μια περίσσια αλαζονεία στ’ αγρίμια των ματιών του. Μεθυσμένος Δον Κιχώτης πολεμά τα φαντάσματα των νεκρών Πακιστανών. Ακόμη τούς ψάχνει στου Ψυρή. Οι άλλοι κάθονταν στο καφενείο στήνοντας του καρτέρι. Με μισοφορεμένα τα σακάκια, μεγάλα κομπολόγια, σέρνονται στο διάβα του, για να τον πνίξουν. Κι αυτός ο καψερός ξεδιψά με κρασί βλέποντας την πλατεία Ηρώων ως αρένα μάχης. Γιατί οι αλλοδαποί είχαν φτιάξει τζαμί στο σκοτεινό υπόγειο μιας εγκαταλειμμένης διπλοκατοικίας και το έχουν σαν θησαυρό, για να φιλούν με ευλάβεια, τον θεό του σκότους.
   Στο χθες, ο Γιαννάκος ο μπουγατσάς, του κάρφωσε την κρυψώνα με τις θεϊκές σκόνες. Ντουγρού για τα πρόβατα της επαρχίας. Φουντωμένος ο μάγκας, σβέλτα μ’ ένα μπιτόνι βενζίνης, πυρπολεί το καταγώγι. Μετά χάνεται στα τρελάδικα, ρουφώντας τον Βόσπορο. Στα χαράματα, τον γύρισε μια εταίρα στον σιωπηρό του τάφο, ασελγώντας στα ηρωικά του μέζεα.
   Μαζεύοντας τη λιγδωμένη ρεπούμπλικα απ’ τα τσιμπλιασμένα μάτια του ύπνου, ορμάει στους δρόμους, μ’ ένα σύμμαχο, την αδικημένη καλή του καρδιά. Στ’ όνομα του χαμού του επίγειου αγγέλου του, εκδικείται την υπαιτιότητα. Τα άσπρα, τα μαύρα, τα δαιμόνια. Στο στέκι των Κουτσαβάκηδων, πληγμένο φιλότιμο, καραδοκεί τον προδότη.
   Με τον ασημένιο φύλακα του, στέκεται μπροστά στο ρολόι της Παλιάς αγοράς. Ιλουστρασιόν περιτύλιγμα οι μαρμάρινες κολόνες του υψώματος, τυφλώνουν τον μάγκα κι αφήνουν πίσω τους δολοφονικές σκιές.

   Για όσους χάθηκαν άδικα από το πάθος.

Εύα Λόλιου

Το νέο βιβλίο της Φιλομήλας Λαπατά παρουσιάζεται στο Βόλο.

Την Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016 ο Σύλλογος των Αποφοίτων της Ελληνογαλλικής Σχολής Βόλου ''Άγιος Ιωσήφ'' και οι Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ παρουσιάζουν  στον  Πολυχώρο Τέχνης του Ωδείου Φουντούλη στις 19.00 το νέο βιβλίο της Φιλομήλας Λαπατά ''Η Επιστροφή'' ( Οι κόρες της Ελλάδας 1 ).  Η γνωστή Συγγραφέας θα μιλήσει για το βιβλίο της θα συνομιλήσει με το κοινό και θα υπογράψει αντίτυπα του βιβλίου της .

Η Φιλομήλα Λαπατά στο νέο της αυτό μυθιστόρημα σκιαγραφεί το πορτρέτο της Αθήνας  του 1800 με ολοκληρωμένους χαρακτήρες που ξεδιπλώνονται σε μια ρεαλιστική και συναρπαστική πλοκή, θίγοντας θέματα ανθρωπίνων σχέσεων και υπαρξιακής αναζήτησης. Ανασυνθέτει με έναν δικό της τρόπο την ατμόσφαιρα μιας ολόκληρης εποχής της Ιστορίας μας. Μιλάει για τη ζωή, τη μοίρα, τις επιλογές μας, τις  σχέσεις, τη μνήμη ως κατάρα, το μίσος, την οργή, την υπέρβαση ορίων  και τη λύτρωση.

Βαθιές πληγές και ανοιχτοί λογαριασμοί προκαλούνται από μια θυσία  η οποία κατέληξε σε έναν απαγορευμένο έρωτα, που σημάδεψε τη ζωή μιας αρχοντικής οικογένειας κατά τη διάρκεια των προεπαναστατικών χρόνων στην Αθήνα. Ατμοσφαιρικές καταστάσεις μυστήρια και γρίφοι της ανθρώπινης ύπαρξης κυριαρχούν σε ένα κοινωνικό περιβάλλον όπου η παρουσία του άντρα βαραίνει ασφυκτικά. Εκδίκηση, συγχώρηση και λύτρωση γεννούν έντονα συναισθήματα στους ήρωες αυτής της κοινωνικής τοιχογραφίας. Ως προϊόν ιστορικής έρευνας καταγράφεται μια λεπτομερέστατη περιγραφή της καθημερινής αθηναϊκής ζωής, με ανάλυση χαρακτήρων και επιμέρους ιστορίες που δένουν με την κεντρική  ιστορία και πλουτίζουν την πλοκή. Έρωτες, πόλεμοι, πολιτική, σχέσεις Ελλήνων και Τούρκων, οθωμανική εξουσία συνθέτουν τον μύθο του  αφηγήματος.

Μία γυναίκα κόρη οικογένειας επιφανών αγωνιστών της Επανάστασης του 1821, μια ελληνίδα με προφίλ για μενταγιόν, η οποία δεν αγαπήθηκε όσο της άξιζε στην πατρίδα της, έπειτα από αναγκαστική εικοσαετή απομάκρυνση, επιστρέφει στην Αθήνα  για να διεκδικήσει πίσω τον εαυτό της για να διεκδικήσει  όσα της στέρησαν, για να μπορέσει να ζήσει….

Πέντε σατιρικά ποιήματα του Παύλου Πολυχρονάκη.

Το κείμενο αυτό κέρδισε το πρώτο βραβείο στον περυσινό 5ο Παγκ. Λογοτ. Διαγων. που διοργάνωσε ο Ε.Π.Ο.Κύπρου 

ΕΣΥ

Καλή μου, Εσύ που μου 'δωσες ανείπωτη χαρά

και μου 'κανες τα χέρια μου του αετού φτερά.

Που πεθαμένος ήμουνα και μ' έχεις αναστήσει

με την γλυκιά αγάπη σου, την πιο όμορφη στην κτίση.

Που στη ζωή μου, φάνηκες, Γενάρη πρωινό

με γέλιο και με ανέβασες στον έβδομο ουρανό.

Που τις πληγές μου γιάτρεψες με τα γλυκά σου λόγια

κι από το κρύο, με έβαλες μες τα ζεστά σου ανώγεια.

Που όνειρα δεν έβλεπα μα εφιάλτες μόνο

και τώρα ένα όνειρο γλυκό με σε βιώνω.

Που έγινες αυτόκλητα, φύλακας άγγελός μου,

μάνα, πατέρας κι αδελφή κι ο φίλος ο καλός μου.

Που, «Η αγάπη, ευτυχώς», μου 'πες, πως «δεν εχάθη»,

γιατί την ανακάλυψες στης λεμονιάς τα άνθη.

Που μου 'δωσες απλόχερα αυτό που μου 'χε λείψει

και ευτυχία έκανες την μόνιμή μου θλίψη.

Που στην καρδιά μου σ' έβαλα μ' ένα μικρό τραγούδι

και της ζωής μου γίνηκες το πιο όμορφο λουλούδι.

Που σε ονόμασα «Ζωή!» γιατί ζωή μου δίνεις

και κάθε πόνο και καημό μ' ένα σου χάδι σβήνεις.

ΕΙΣΑΙ το «Θαύμα του Θεού!», γλυκιά, χαριτωμένη,

η ευτυχία ζωντανή! και τρισευλογημένη!

Παύλος Πολυχρονάκης

 12 ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Μα 'ναψες φως μου μια φωθιά απού ζωή μου δίνει

και τρέμω όντε φανταστώ, την ώρα που θα σβήνει.

Τσι δυό καρδιές μας σμίξαμε και δε μας τσι ξεσμίγει

ούτε ο Χάρος μάθια μου! όποιος κι αν πρωτοφύγει.

Ήλιος, αέρας, ουρανός, γέλιο, χαρά, τραγούδι

είσαι αγάπη μου γλυκειά κι ευωδιαστό λουλούδι.

Τα μάθια σου, το γέλιο σου, και η γλυκειά φωνή σου

κι η παιδική σου η καρδιά με δέσανε μαζί σου.

Όταν γελάς αγάπη μου, γελούν βουνά και κάμποι,

ανθίζουνε τα γιασεμιά κι ο κόσμος όλος λάμπει.

Ένα μονάχα χάδι σου ψυχή μου! θα γιατρέψει

βαθειά πληγή που μ' άνοιξες και έχει κακοσυνέψει.

Κι αν άργησες να γεννηθείς, όταν συναντηθήκαν

οι δρόμοι μας, οι δυο ψυχές μία με μιας γινήκαν.

Άλλη δε βάνω στην καρδιά ο κόσμος κι αν χαλάσει

για δε σου μοιάζει αφέντρα μου καμιά σ' ούλη την πλάση.

Απ' της καρδιάς μου τη φωλιά γλυκειά μου δεν σε βγάνω,

ώστε να ζω και να νογώ κι ούτε σαν αποθάνω.

Καταμεσίς τση θάλασσας φωθιά μπορώ να 'νάψω

μα δεν μπορώ αγάπη μου να σ' αγαπώ να πάψω.

Και να 'ποθάνω ίδια 'δα καρδιά μου, δε με νοιάζει,

που νιώθω «κλινικά νεκρός» μακριά σου, με σπαράζει.

Δεν με τρομάζει ο κίνδυνος, το μόνο που φοβούμαι

μη σε ζορίσουν να μου πεις, να ξε-αγαπηθούμε. 

ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

Δεν έχω παρά μια καρδιά φως μου! θα στη χαρίσω

να τηνε κάνεις ότι θες, κοντά σου έτσι να ζήσω.

Κάνε την άγιο φυλαχτό στην έκταση του νου σου,

ή της χαράς αστερισμό στο πλάτος του ουρανού σου.

Καν' την ασπίδα ατσάλινη που θα σε προφυλάσσει

απ' τα σπαθιά των μοχθηρών, σ' όποια και να 'σαι φάση.

Κάνε την δάσκαλο γλυκό να σου διδάσκει αγάπη,

τραγούδι, άρωμα ψυχής ή της καρδιάς ντουλάπι.

Καν' την γερό πλεούμενο θύελλα μην σε πιάνει,

Φάρο, Ναυαγοσωστικό, Απάνεμο λιμάνι.

Κάνε την κάστρο απόρθητο που θα σε προστατεύει

απ' οποιοδήποτε εχθρό που θα σ' επιβουλεύει.

Κι αν θα την κάνεις φύλακα - άγγελο της ζωής σου

θα με φυλά κι εμένανε γιατί θα ζω μαζί σου.

Παύλος Πολυχρονάκης

ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ

Αγάπη μου απρόσμενη, καρδιά μαλαματένια,

τα γαλανά τα μάτια σου, μαλλιά τα χρυσαφένια,

το αγαλματένιο σου κορμί, χέρια τα αλαβαστρένια

και τα δυο μαγουλάκια σου τα τριανταφυλένια,

 

Τα γαϊτανένια φρύδια σου, το περδικίσιο στήθος,

το λαμπερό σου πρόσωπο και το αθώο σου ύφος,

τα κοραλλένια χείλη σου, το δαχτυλίδι στόμα

και το γλυκό το γέλιο σου με' χουνε κα΄μει λιώμα.

 

Απ' τη στιγμή που θύελλα μες τη ζωή μου μπήκες,

και την καρδιά μου που αδειανή κι αδύναμη την βρήκες

με αγάπη την ξεχείλισες μέσα σε λίγο χρόνο

και δεν χτυπά για μένα πια παρά για σένα μόνο.

                                                          Παύλος Πολυχρονάκης

ΑΓΙΟΒΑΛΕΝΤΙΝΙΚΗ ΣΑΤΙΡΑ

ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΡΗΞΗ

Ήμασταν  με την Άγγελα σφόδρα ερωτευμένοι

και φταίγαν τα μνημόνια που ζούσαμε σαν ξένοι,

Μα τελευταία μια λαδιά μου΄καμε με το Γιάννη

κι εθάρριε πως είμαι χαζός κι ο πόνος μου θα γειάνει

σα μου΄πε μένα αγαπά κι ότι τον Βαρουφάκη

τον έδιωξε γιατ΄είν΄κοντός , γουλί και μπαρουφάκι.

Και ένα ακριβό χρυσαφικό θέλει για τη γιορτή μας ,

Του Αϊ Βαλεντίνου δηλαδή, να σκάσουν οι εχθροί μας .

Εγώ όμως δεν εμάσησα και για να μην ξεπέσω

στα μάτια της που΄μαι άφραγκος, τση΄πα δε θα μπορέσω

την προσβολή που μου΄κανε να της την συγχωρέσω.

γιατί δεν παραδέχομαι "γαμώ το κέρατό μου"

τον Βαρουφάκη ανώτερο απο τον απατό μου.

Πρόγραμμα εκδηλώσεων της Ε.Λ.Β.Ε. (Φεβρουάριος, Μάρτιος 2016).

1.      Στις 10 Φεβρουαρίου, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18:00, στην στέγη μας Τσιμισκή 128 (2ος όροφος), θα γίνει παρουσίαση των σεμιναρίων της Δημιουργικής Γραφής, από την Εριέλα Καμάρα και την Ελπίδα Παπαδανιήλ Τα σεμινάρια δημιουργικής γραφής για παιδιά είχαν προγραμματιστεί από το Δ.Σ. της Ε.Λ.Β.Ε. και ολοκληρώθηκαν μέσα στο 2015. Θα ακολουθήσουν απαγγελίες ποιημάτων των μελών μας.

2.      Στις 15 Φεβρουαρίου, ημέρα Δευτέρα και ώρα 18:00, στην στέγη μας, Τσιμισκή 128 (2ος όροφος), θα γίνει παρουσίαση των δύο ποιητικών συλλογών της Αγγελικής Ζήση -Τσάκου, «Γραμμή πλεύσης» και «Ταξίδια μου αλαργινά». Για τις ποιητικές συλλογές θα μιλήσουν η Μελπομένη (Μένη) Καραγιαννίδου (φιλόλογος, ποιήτρια) και η Νανά Παπαϊωάννου (φιλόλογος, ποιήτρια, Αντιπρόεδρος της Ε.Λ.Β.Ε.), αντίστοιχα. Ποιήματα θα απαγγείλουν μέλη της Ένωσής μας.

3.      Στις 17 Φεβρουαρίου, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18:00, στην στέγη μας, Τσιμισκή 128, θα παρουσιάσει το έργο του ο Ζαχαρίας Προδρόμου. Θα ακολουθήσουν απαγγελίες ποιημάτων των μελών μας.

4.      Στις 22 Φεβρουαρίου, ημέρα Δευτέρα και ώρα 18:00 στην αίθουσα της Θρακικής Εστίας, από μέλη της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος θα γίνει ένα αφιέρωμα στην ποιήτρια Κική Δημουλά. Την οργάνωση του αφιερώματος έχουν αναλάβει η Νανά Παπαϊωάννου, Αντιπρόεδρος της ΕΛΒΕ, και ο Χρήστος Κολαριός, οι οποίοι θα μιλήσουν για την ποιήτρια και το έργο της. (Έχει σταλεί επιστολή και περιμένουμε απάντηση).

5.      Στις 24 Φεβρουαρίου, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18:00, στην στέγη μας, Τσιμισκή 128, θα παρουσιαστεί το έργο της Ελένης Τέγου. Θα ακολουθήσουν απαγγελίες των μελών μας.

6.      Στις 24 Φεβρουαρίου, ημέρα Τετάρτη και ώρα 19:30, στο Δημοτικό Ωδείο Νεαπόλεως, (Βενιζέλου 72) θα γίνει η παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Ζαχαρία Προδρόμου, με τίτλο: «Ηχωκραυγές στο άφατο». Το έργο θα παρουσιάσει ο Κώστας Νίγδελης (Εκπαιδευτικός - Συγγραφέας) και το Λογοθέατρο - Ομάδα Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Η Εκδήλωση είναι υπό την αιγίδα του Δήμου Νεαπόλεως, της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος και της Αμφικτυονίας Ελληνισμού.   

7.      Στις 2 Μαρτίου, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18:00, στην στέγη μας, Τσιμισκή 128 (2ος όροφος ), θα παρουσιαστεί το έργο του Ιωάννη Παπαλαζάρου. Θα ακολουθήσουν απαγγελίες ποιημάτων από μέλη μας.

8.      Στις 4 Μαρτίου, ημέρα Παρασκευή και ώρα 18:30, στην αίθουσα των Δυτικομακεδονικών Σωματείων, Βενιζέλου 30 (4ος όροφος), θα δοθούν τα βραβεία του ποιητικού διαγωνισμού, που προκήρυξε η Ε.Λ.Β.Ε. τον Ιούνιο του 2015. Επίσης θα γίνει και η υποδοχή των νέων μελών και φίλων της Ε.Λ.Β.Ε.

9.      Στις 6 Μαρτίου, ημέρα Κυριακή και ώρα 11:00 στην αίθουσα της Παγκρήτειας Αδελφότητας Μακεδονίας (Μητροπόλεως 100), θα διεξαχθούν εκλογές για την ανάδειξη του νέου διοικητικού συμβουλίου της Ε.Λ.Β.Ε. Σε περίπτωση μη απαρτίας οι εκλογές, σύμφωνα με το καταστατικό, θα διεξαχθούν την επόμενη Κυριακή 13 Μαρτίου, την ίδια ώρα και στο ίδιο μέρος, με όσα μέλη παρευρίσκονται. (Επειδή υπάρχει περίπτωση μη απαρτίας, σας συνιστούμε να έρθετε την δεύτερη Κυριακή στις 13 Μαρτίου).

10.  Στις 9 Μαρτίου, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18:00, στην στέγη μας Τσιμισκή 128 (2ος όροφος), θα παρουσιαστεί το έργο της Καραγιαννίδου Μελπομένης (Μένης). Θα ακολουθήσουν απαγγελίες ποιημάτων από τα μέλη μας.

11.  Στις 11 Μαρτίου, ημέρα Παρασκευή και ώρα 19:00, στην αίθουσα της Παγκρήτειας Αδελφότητας Μακεδονίας (Μητροπόλεως 100), θα παρουσιαστεί το  μυθιστόρημα, με τίτλο: «Μοιραία Συνάντηση», της Καίτης Κάστρο - Λογοθέτη. Για το έργο θα μιλήσει η κ. Άννα Φαχαντίδου (Πρόεδρος της Ε.Λ.Β.Ε.) και ο κ. Κώστας Λογοθέτης (τέως Εισαγγελέας, Δικηγόρος). Η εκδήλωση θα διανθιστεί με μουσική.

12.  Στις 16 Μαρτίου, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18:00, στην στέγη μας, θα παρουσιαστεί το έργο του Γεωργίου Παναγιωτάκου, το οποίο ήταν προγραμματισμένο για τις 9 Δεκεμβρίου, αλλά λόγω ασθενείας, την ημέρα αυτή παρουσίασε το έργο του ο κ. Αναστάσιος Γραμμένος. Θα ακολουθήσουν απαγγελίες ποιημάτων από μέλη μας.

13.  Στις 21 Μαρτίου, ημέρα Δευτέρα και ώρα 19:00, στην αίθουσα  «Αλέξανδρος» της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, (απέναντι από το Εθνικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, πλάι στην Στρατιωτική Λέσχη), θα εορτάσουμε την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Η εκδήλωση είναι υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και θα πραγματοποιηθεί με την συνεργασία της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος και της «Πολυφωνικής Χορωδίας Θεσσαλονίκης» με την Διεύθυνση του μουσικού Γεωργίου Πούλιου. Ποιήματα θα απαγγείλουν μέλη της Ε.Λ.Β.Ε.

14.  Στις 23 Μαρτίου, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18:00, στην στέγη μας, Τσιμισκή 128, αφιέρωμα στην αρχαιότερη παγκοσμίως γνωστή ποιήτρια, στην Ελληνίδα από την Λέσβο, στην Σαπφώ. Για την πολυθρύλητη Σαπφώ θα μιλήσει η Γεωργία - Γοργώ Αλεξίου. Θα ακολουθήσουν απαγγελίες ποιημάτων από μέλη μας. 

15.  Στις 24 Μαρτίου, ημέρα Πέμπτη και ώρα 19:00, στην αίθουσα του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης (Πλατεία Ιπποδρομίου) προγραμματίσαμε να λάβει χώρα η επετειακή εκδήλωση της 25ης Μαρτίου. Ομιλητής θα είναι ο κ. Κώστας Ξενιώτης (πτυχιούχος Νομικής Σχολής Αθηνών, Πολυτεχνείου και Σχολής Πολιτικής Αεροπορίας - Επιμελητής Πτήσεων, Ποιητής, Συγγραφέας, μέλος της Ε.Λ.Β.Ε.), ο οποίος θα αναπτύξει το θέμα: «Το 1821 και η αλήθεια, όπως παρουσιάζεται μέσα από τα Δημοτικά μας τραγούδια». Ποιήματα θα απαγγείλουν μέλη της Ε.Λ.Β.Ε., ενώ τον συντονισμό θα κάνει η κ. Γεωργία - Γοργώ Αλεξίου. Την εκδήλωση θα πλαισιώσει η Χορωδία «Ορφέας». 

16.  Στις 30 Μαρτίου, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18:00, στην στέγη μας, Τσιμισκή 128, θα παρουσιαστεί το έργο της η Αναστασία Λειβαδοπούλου. Θα ακολουθήσουν απαγγελίες ποιημάτων των παρευρισκομένων ποιητών.

17.  Στις 30 Μαρτίου, ημέρα Τετάρτη και ώρα 19:30, στην αίθουσα του Δημοτικού Θεάτρου επί της οδού Χιλής (1ο Γυμνάσιο - Λύκειο Καλαμαριάς), θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση - τιμητικό αφιέρωμα στον Οδυσσέα Ελύτη, με τίτλο: «Οδυσσέας Ελύτης 20 χρόνια μετά τον θάνατό του». Παρουσιάζουν τα μέλη του Λογοθεάτρου - Ομάδα Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης και η Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος.  

Όσα από τα μέλη μας θέλετε να δηλώσετε υποψηφιότητα για το νέο Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Λ.Β.Ε., πρέπει να καταθέσετε αίτηση μέχρι και την Τετάρτη 2 Μαρτίου, το αργότερο. Δικαίωμα υποψηφιότητας, σύμφωνα με το καταστατικό, έχουν μόνο τα Τακτικά μέλη, που έχουν συμπληρώσει ένα χρόνο από την έγγραφή τους. Δηλαδή όσα έχουν κάνει αίτηση μέχρι και τις 31 Δεκεμβρίου του 2014 (Σύμφωνα με το Καταστατικό οι εκλογές γίνονται ανά δύο έτη, το πρώτο Τρίμηνο του έτους) και βέβαια πρέπει να είναι οικονομικά τακτοποιημένα. Δικαίωμα ψήφου έχουν τα τακτικά μέλη, τα οποία κατέθεσαν αίτηση μέχρι και τις 31 Δεκεμβρίου του 2015 και είναι οικονομικά τακτοποιημένα, (έχουν πληρώσει την συμμετοχή για το 2015).    

Επίσης σας υπενθυμίζουμε ότι πρέπει έγκαιρα να δηλώσετε συμμετοχή και να δώσετε προκαταβολή, για την τριήμερη εκδρομή μας στα Πομακοχώρια - Αδριανούπολη - Σαράντα Εκκλησίες - Κεσανή, που έχει προγραμματιστεί να γίνει από 23 - 25 Απριλίου.

*Το πρόγραμμα, λόγω απροόπτων καταστάσεων, επιδέχεται και αλλαγές.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

Η Πρόεδρος                                                                             Η Γεν. Γραμματέας

Άννα Φαχαντίδου                                                                   Γεωργία Αλεξίου 

"ΦΥΓΕΤΕ", ένα ποίημα του Σάββα Τσαλίκη.

ΤΙ ΣΑΣ ΦΤΑΙΝΕ ΜΩΡΕ ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

ΤΙ ΣΑΣ ΦΤΑΙΝΕ ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ

ΦΥΓΕΤΕ

 

Όπου και να κοιτάζω...

θάλασσα

ότι και να αγγίζω...

θάλασσα

όσο και να φωνάζω...

αγέρας

όπως και να παλεύω...

αγέρας

Πικραμένο Αιγαίο,

ένα παιδί σου φωνάζει

που αγκάλιασες

Πέλαγο με τα άσπρα σου νησιά

μαύρα κορμιά στα βότσαλα σου

Παγωμένε αγέρα,

μοιάζεις με μάτια

που κοιτάζουν το λιόγερμα

μοιάζεις με το αύριο

σε έναν άγνωστο τόπο

Μέσα μου όλη η νύχτα...

θάλασσα

Μάτια κλειστά να ονειρεύονται...

θάλασσα

δίχως έρωτα χάδι στο πρόσωπο...

αγέρας

δυο μουσκεμένες κουβέρτες ο σύντροφος...

αγέρας

Ναυάγια οι ψυχές μες το νερό,

μες την αλμύρα

ΦΎΓΕΤΕ ΦΎΓΕΤΕ ΦΎΓΕΤΕ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ "ΜΠΛΕ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ"

Σ. Τσαλίκης

"Επιπλέουσα πόλη", ένα βενετσιάνικο διήγημα της Εύας Λόλιου.

   Ο Αντώνιο, ευγενής γονδολιέρης, περήφανος για τη μαύρη γόνδολα του, σε βόλταρε μόνο μετά τα μεσάνυχτα. Τιμή πολυτελούς πόρνης, κοντά στα διακόσια ευρώ για λιγότερο από μία ώρα. Το κόκκινο γαρύφαλλο περασμένο στο πάνω μέρος του αυτιού, το ολόστριφτο μαύρο του μουστάκι και η χρυσή μάσκα στο βλέμμα του, υπόσχονταν μια μαγευτική βαρκάδα στην επιπλέουσα πόλη. Η ψηλομύτα καλλονή φορούσε το προσωπείο του ψεύτικου πένθους, με μια βεντάλια κι ένα μαύρο πέπλο να τη στολίζουν, λικνιζόμενη στα υδάτινα σοκάκια. Με μια κουπιά, ξεφύγαμε απ’ τα δυνατά φώτα της πολύβουης σεστιερί. Μπροστά μου ξεχείλιζε η μυστηριακή όψη των σκιών από τα βαριά κτίρια. Το κελάρυσμα των νερών έπαιζε τις ψιλές νότες των βιολιών του Βιβάλντι, δημιουργώντας έναν πρωτόγονο ερωτισμό στις αργές κινήσεις του γονδολιέρη. Με τα ακροδάχτυλα του χεριού μου θέλησα ν’ αγγίξω το νερό.

   «Θα με βάλεις σε μπελάδες, βάλε μέσα τα χέρια σου!» φώναξε με φανερή αναστάτωση.

   Τρομαγμένη, βολεύτηκα στο κέντρο του πλεούμενου, καταπίνοντας τη μιλιά μου. Περνώντας κάτω από μια λεπτή γέφυρα, λύθηκε ο κόμπος στον λαιμό μου, αντικρίζοντας τα δυνατά φώτα ενός παλατιού. Απ’ τα μπαλκόνια του κρέμονταν αμπέλια πολύχρωμων λουλουδιών, που καθρεφτίζονταν στα γυαλιά των νερών. Ο Αντώνιο τεντώθηκε για να κόψει ένα άσπρο τριαντάφυλλο που κρεμόταν ολομόναχο. Μου το πρόσφερε ζητώντας μου συγγνώμη για την ακραία συμπεριφορά του.

   «Είναι όμορφος ο ποταμός, μα μυστήριος. Κρύβει ανείπωτα μυστικά που γνωρίζουν λίγοι. Δεν είναι τυχαίο που μετά τις δώδεκα είμαι ο ένας απ’ τους πέντε που βολτάρουμε στα νερά του. Λοιπόν γυρίζουμε, πέρασε η ώρα…» είπε αφήνοντας με σύξυλη μπροστά στην αποκάλυψη.

   Ξαφνικά ήθελα να βρεθώ κάτω απ’ τα λευκά σκεπάσματα του κρεβατιού μου, με ανοιχτά όλα τα φώτα του δωματίου! Έκλεισα τα μάτια μου, φοβούμενη μην πεταχτεί κάποιο μυθικό τέρας μέσα από τον βυθό. Όμως, η μουσική που ανάβλυζε μέσα απ’ τους υγρούς τοίχους των σπιτιών, το άσπρο τριαντάφυλλο που ακουμπούσε στα χείλη μου και η ύπαρξη του Αντώνιο γαλήνεψαν τα κρουστά χτυποκάρδια μου.

6/2/2016  Εύα Λόλιου.

Αίμα στο χιόνι (Μικροδιήγημα).

   Η Τζούλια βόγκηξε σαν πληγωμένο ζώο στο χιόνι. Φαινόταν στο βλέμμα της πως ο κόσμος της άρχισε να χάνεται. Τα φώτα της τρεμόσβηναν. Μάλλον, δεν περίμενε την πισώπλατη μαχαιριά μου. Της φέρθηκα ύπουλα, τραυματισμένος απ’ τον υπέρμετρο εγωισμό μου. Για όλα φταίει εκείνη η αναθεματισμένη ώρα, γλυκιά νύχτα με ολόγιομο φεγγάρι, μαζί της αγκαλιά, που χάιδευα τις καμπύλες της. Κατάλαβα πως είχε γράψει πολλά χιλιόμετρα ερωτικών στιγμών κι η σάρκα της είχε ξεθωριάσει απ' τα πολλά νυχτοπερπατήματα. Τότε, μου είπε να χωρίσουμε τελειωτικά, γουργουρίζοντας αργά, σαν να απολάμβανε ηδονικά το χτύπημα που μου έδινε.

   Αμέσως μετά πήρα ένα σημειωματάριο κι άρχισα να γράφω μερικές λέξεις που θα ταίριαζαν σε μια γλυκιά εκδίκηση. Σκέφτηκα τι θα μπορούσε να την πληγώσει περισσότερο, αφού ακόμη, μου έδειχνε, ότι δεν ήταν έτοιμη να στερηθεί το προκλητικό μου άγγιγμα στο τιμόνι της, αυτό δηλαδή που ονομάζεται ακατανόητος γυναικείος εγκέφαλος.

   Πρώτα, μου ήρθε στο μυαλό η λέξη «μηχανοστάσιο», όπου θα την άφηνα μεταχειρισμένη, ανήμπορη να αντιδράσει, μια αρμαθιά σκουριασμένων σιδερικών, γεμάτη λιπαρές γραμμές στο γερασμένο δέρμα της. Ύστερα, το μυαλό μου έκανε έναν ύπουλο συνειρμό, μια αντίθεση τραγική: «Αίμα στο χιόνι». Κόκκινος, χτυπητός έρωτας στην αγνότητα του χιονιού.

   Είπα να τραβήξω μια γερή μαχαιριά στην καρδιά μου και μετά να πέσω ανάσκελα κάτω στο χιόνι, μα να που εμφανίζεται μπροστά μου ο ιδιόκτητής της. Μ' έπιασε από τον ώμο κι έσκυψε στο αυτί μου ψιθυρίζοντας τα πλεονεκτήματα της ασπρομάλλας μηχανής, μοντέλο που έκανε θραύση στη δεκαετία του ’80. Τα πήρα στο κρανίο και του πέταξα οργισμένος:

   «Όχι φίλε, δε θα την αγοράσω. Μην πας να με κοροϊδέψεις! Μου θυμίζει μια παλιά θλιμμένη ιστορία. Μουγκρίζει στις ανηφόρες, ο δείκτης του κοντέρ κολλάει, τινάζει λάδια από τη μηχανή και βγάζει αναθυμιάσεις απ' την εξάτμιση. Πώς να την ερωτευτώ τη βρωμιάρα; Εγώ ο τρελογκαζάκιας, εγώ, εγώ... που γίνομαι καπνός».

20/01/2015

Λάσκαρης Π. Ζαράρης