ΔΗΜΟΣ ΝΕΑΠΟΛΗΣ-ΣΥΚΕΩΝ-ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Φίλες και φίλοι, 
Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε: 
 1)   στις εκδηλώσεις τιμής για την Κύπρο, που διοργανώνει το Προξενείο της Κύπρου και η Ομοσπονδία Κυπριακών Σωματίων Ελλάδος 

 2)   στις εκδηλώσεις τιμής για την Κύπρο, που διοργανώνει ο Δήμος Νεάπολης – Συκέων, η Ομοσπονδία Κυπριακών Σωματίων και  το Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. 

 Η παρουσία σας θα μας τιμήσει. 

 3) Όπως επίσης και στην παρουσίαση του ποιητικού μου έργου το Σάββατο 5 Απριλίου 2014 στις 8μ.μ. στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών ( Αγ. Δημητρίου 159Α, Τηλ. 2310 247111 και
 2310991610)  

 Με εκτίμηση 
 Δρ. Ελένη Μούζουρα 
 Διευθύντρια Πρότυπου Πειραματικού Γυμνασίου του  Πανεπιστημίου Μακεδονίας. 

Ο ποιητής της Αλκμήνης Κογγίδου.Ποιήτρια -Δοκιμιογράφος

Ο ποιητής είναι ένα εργαλείο στα χέρια του Θεού. Ο Θεός τον χρησιμοποιεί για να σπάσει το φράγμα που χωρίζει τον ίδιο τον άνθρωπο από τον Εαυτό του. Τούτο το φράγμα γίνεται αιτία που χωρίζει αγεφύρωτα και τους ανθρώπους. Ο ποιητής, υπό αυτή την έννοια γίνεται εργαλείο, όταν προσφερθεί στο Θεό και αποδεχθεί απόλυτα τη μοίρα του. Όταν σπάσει ο ίδιος το δικό του φράγμα κι εξαλείψει τη χωριστικότητα οδηγείται στο σημείο της Ψυχής. Με αυτές τις προϋποθέσεις του χαρίζεται ο Λόγος και μέσω της συγκίνησης οδηγεί και οδηγείται στο Πνεύμα της Ενότητας. Όσο προχωρεί στα ενδότερα τόσο γίνεται και πιο αυθεντικός. Έτσι, ξεχωρίζει, αυτό όμως εγείρει την αντίδραση με την ανάλογη πολεμική που τις περισσότερες φορές εκφράζεται με την αποσιώπηση ή την περιθωριοποίηση. Αυτή η πολεμική έχει για τον Ποιητή την θετική της πλευρά καθώς ο ίδιος βεβαιώνεται και βεβαιώνει του Λόγου το αληθές. Κι η ποίησή του,  ενώ φτιάχνεται με στοιχεία της εποχής του, ανήκει στο διηνεκές. 

 Έτσι, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ζωή και ο δρόμος του αληθινού ποιητή είναι όμοιος με του αναχωρητή, χωρίς ταυτόχρονα να απέχει από τον κόσμο. Σ’ αυτήν την αντίφαση υπάρχει ακόμα μία αλήθεια. Αυτή η διττή ασκητική και ενδοκοσμική θέση τον φέρνει σε μία αντικειμενικότερη  επαφή με την πραγματικότητα της ζωής που αφορά τη Σχέση με τον καθένα ξεχωριστά, αλλά και με το όλον.

                                                                                 
 Αλκμήνη Κογγίδου

 Ποιήτρια
-Δοκιμιογράφος


ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ



Όλου του μεγαλείου
Κι όλου του πόνου σου
Το βάθος
Στο σπέρμα της ψυχής σου είναι
Είσαι η λευκή και γαλάζια γραμμή
Η μια κοντά στην άλλη
Λευκός κι ο σταυρός
Που δονεί την καρδιά μας
Και μας θυμίζει
Ω! μας θυμίζει
Τι πέρασε από τούτο
Τον τόπο
Και πόσο αίμα
Χύθηκε στην αδικία
Και πόσα μάτια
Έκλεισαν στην απορία
Ως να γίνεις άγγελος
Της αποστολής σου
Γένος οικουμενικό
Μην περιορίζεις
Μην περιορίζεσαι
Εσύ που γνώρισες της θάλασσας
Το πλάτος ενώ ατενίζεις
Τον ουρανό τον ατέλειωτο
Γίνου ξανά αυτό που ήσουν πάντα
Πνοή ελευθερίας
Ύμνος της δόξας
Που συναρπάζει την ύπαρξη
Λευκό και γαλάζιο το μέλλον σου
Λευκό και γαλάζιο το πεπρωμένο σου
Γιατί πληρώθηκε ο τόπος
Αυτός ακριβά για νάναι
Κατοικία των Θεών
Άνθρωπε αυτής της γης
Κοίτα πως μίκραιναν
Τ’ ανάστημά σου οι καιροί
Πως χάθηκες
Πως χάνεσαι κάτω
Απ’ τη γυαλιστερή επιφάνεια
Των πραγμάτων
Δεν σου πάει αυτή η ζωή
Συ θέλεις λιτότητα
Να γίνεις κυπαρίσσι
Να γίνεις ελιά
Που θρέφεται απ’ άνεμο
Και ήλιο
Γιατί σφραγίστηκες με Λόγο
Κι είναι εκείνο το
 «ήθος ανθρώπω δαίμων»
Βαριά κληρονομιά
Κι είναι στο μέτωπό σου
Χαραγμένη η έννοια του μέτρου
Μην το ξεχνάς.


Αλκμήνη Κογγίδου
Ποιήτρια-δοκιμιογράφος

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΠΑΦΟΥ

Η Εταιρεία Λογοτεχνών Πάφου προκηρύσσει Λογοτεχνικό Διαγωνισμό για το έτος 2014. 

1. Ο Διαγωνισμός περιλαμβάνει Ποίηση και Διήγημα στην Ελληνική γλώσσα και δικαίωμα συμμετοχής έχουν όλοι όσοι έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους. 

2. Οι διαγωνιζόμενοι μπορούν να λάβουν μέρος σε ένα ή και στα δύο είδη λόγου, αλλά με ένα μόνο έργο τους, για κάθε είδος και οπωσδήποτε ανέκδοτο. 

3. Όσοι επιθυμούν να λάβουν μέρος πρέπει να στείλουν α) Ένα (1) ανέκδοτο Ποίημά τους, μέχρι 32 στίχους, με ψευδώνυμο. β)΄Ενα (1) ανέκδοτο Διήγημα μέχρι 2000 λέξεις , με ψευδώνυμο. Το μέγεθος των χαρακτήρων να είναι 12. 

4. Το θέμα στους δύο Διαγωνισμούς είναι ελεύθερο. 

5. Τα έργα, που θα σταλούν, θα πρέπει να είναι πληκτρολογημένα κι απαραιτήτως σε τρία (3) πανομοιότυπα αντίτυπα (καλής ευανάγνωστης εκτύπωσης), υπογεγραμμένα όλα με το ίδιο ψευδώνυμο. 

6. Οι διαγωνιζόμενοι να εσωκλείσουν σε μεγάλο φάκελο, ένα μικρότερο κλειστό φάκελο, όπου θα αναγράφεται το ψευδώνυμό τους και ο τίτλος του έργου, ενώ μέσα σ’ αυτόν πρέπει να υπάρχουν τα εξής προσωπικά τους στοιχεία: Ονοματεπώνυμο, διεύθυνση κατοικίας, ταχυδρομικός κώδικας, τηλέφωνο (σταθερό και κινητό), e-mail (προαιρετικά), τίτλος του Έργου και το ψευδώνυμο. 

7. Τα Έργα πρέπει να σταλούν ταχυδρομικά, με απλή επιστολή και όχι συστημένη, στη διεύθυνση Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Αθηνάς 41-43, 8010 Πάφος, με ένδειξη αντίστοιχη προς το είδος στο οποίο συμμετέχουν, π.χ. «Για το Διαγωνισμό Ποίησης» ή «Για το Διαγωνισμό Διηγήματος». Στη θέση του αποστολέα να σημειωθεί μόνο το ψευδώνυμο. 

8. Τελευταία ημερομηνία αποστολής των έργων ορίζεται η 30η Ιουνίου 2014. 

9. Θα απονεμηθούν 3 Βραβεία και 3 Έπαινοι, για το κάθε είδος. 

10. Οι διακριθέντες θα ειδοποιηθούν έγκαιρα, για την τελετή βράβευσης, η ημερομηνία της οποίας θα κοινοποιηθεί, με νεότερη ανακοίνωση της Εταιρείας Λογοτεχνών Πάφου. 

11. Τα αποσταλέντα έργα δεν επιστρέφονται, ενώ τα μη διακριθέντα έργα θα καταστραφούν, μαζί με τα προσωπικά στοιχεία των διαγωνισθέντων. Επειδή στα μη βραβευθέντα έργα δεν αποκαλύπτονται τα στοιχεία των διαγωνιζομένων, δεν υπάρχει η δυνατότητα πληροφοριών για την επίδοσή τους. 

12. Η Κριτική Επιτροπή δικαιούται : α) Να απονείμει Βραβείο β) Να απονείμει Επαίνους, γ) Να μην απονείμει οποιοδήποτε Βραβείο ή Έπαινο. 

13. Η συμμετοχή στο Διαγωνισμό συνεπάγεται και την αποδοχή, των ανωτέρω αναφερθέντων όρων. 

14. Έργα, τα οποία δεν πληρούν τους πιο πάνω όρους, απορρίπτονται.


Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                          Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΕΡΜΙΝΑ ΜΑΗ                        ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΙΛΛΑΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΛΑΙΝΩ (ΕΤΟΣ 2014)

14ος Ετήσιος (2014) Διεθνής Διαγωνισμός Ποίησης,

του Λογοτεχνικού περιοδικού «Κελαινώ»

Θέμα: «Είν’ η ζωή μια θάλασσα…»

Συμμετοχή μ’ ένα ποίημα, (ανέκδοτο και αδημοσίευτο οπουδήποτε), γραμμένο στη Νεοελληνική, σε οποιαδήποτε μορφή ποιητικής έκφρασης, όχι περισσότερο  από 32 στίχους.

Στέλνετε τις συμμετοχές σας, σε τέσσερα (4) αντίτυπα, με απλό ταχυδρομείο (όχι συστημένο) έως 12 Ιουνίου 2014 (σφραγίδα Ταχυδρομείου) προς:  Κυρία Παναγιώτα Ζαλώνη, Ζαλόγγου 16,
Ίλιον, 131 23, Αθήνα. Για τον Ποιητικό διαγωνισμό.

Ως αποστολέα βάζετε το ψευδώνυμό σας και όχι τα πραγματικά σας στοιχεία.

Στο φάκελο αποστολής εσωκλείετε κι ένα μικρότερο κλειστό φάκελο, όπου είναι γραμμένο, απ’ έξω, το ψευδώνυμό σας (μονολεκτικό) και μέσα, σε χαρτί, τυπωμένα και όχι χειρόγραφα:  ψευδώνυμο, ονοματεπώνυμο, τίτλος ποιήματος, τηλέφωνα σταθερό – κινητό, το e-mail σας και την πόλη σας.

Το ποίημα, μέχρι 32 στίχους, με σωστή ορθογραφία και σημεία στίξεως, να είναι τυπωμένα σε υπολογιστή, στη μία πλευρά της σελίδας, και όχι χειρόγραφα, όπου πάνω δεξιά αναγράφετε το ψευδώνυμο, από κάτω τον τίτλο και πιο κάτω το ποίημα, χωρίς κάτι άλλο (φωτογραφίες, ζωγραφιές κ.λπ.) Μη συνοδεύετε τα στοιχεία σας με βιογραφικό, λειτουργεί αρνητικά.

Τα αποσταλέντα έγγραφα δεν επιστρέφονται, η δε κρίση της Επιτροπής του διαγωνισμού θεωρείται οριστική.

Για περισσότερες πληροφορίες: Παναγιώτα Ζαλώνη: τηλ. 2105026859 (10.00 - 12.00), καθημερινές.

«Διαχείριση ελεύθερου χρόνου παιδιών - Φιλαναγνωσία - Κακή χρήση του διαδικτύου».

Δελτίο Τύπου

H Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης του Δήμου Βόλου, σε συνεργασία με το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης της Σχολής Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του 11ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου, τους Εκπαιδευτικούς Α/θμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας  και την ΕΛΜΕ Μαγνησίας συνδιοργανώνουν την Κυριακή 30 Μαρτίου 2014 και ώρες 18:00 - 21:00 στο αμφιθέατρο Κορδάτος ημερίδα με τίτλο «Διαχείριση ελεύθερου χρόνου παιδιών - Φιλαναγνωσία -  Κακή χρήση του διαδικτύου». Η ημερίδα διοργανώνεται εν όψει της Παγκόσμιας ημέρας Παιδικού Βιβλίου, που εορτάζεται ετησίως στις 2 Απριλίου, με στόχο τόσο την προβολή της διαχρονικής αξίας του βιβλίου και της εξαιρετικά σημαντικής προσφοράς του στον πολιτισμό μας, όσο και της επισήμανσης της ανάγκης συνειδητοποίησης των κινδύνων που εγκυμονεί η άνευ ορίων χρήση του διαδικτύου.
Προσδοκία όλων είναι το βιβλίο να αποκτήσει τη θέση που του αξίζει στη ζωή μικρών και μεγάλων και να λειτουργήσει ως ισχυρός αντίποδας σε κάθε μορφής κατάχρηση και εξάρτηση.
Στοιχεία Επικοινωνίας: 
Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης του Δήμου Βόλου Τίνυ Παπαγγελή τηλ.6977507658 και e-mail  tinipap9@gmail.com 

ΜΕ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΕΠΩΦΕΛΟΥΜΑΙ – ΔΕΝ ΕΞΑΡΤΩΜΑΙ

Πρόγραμμα ομιλίας

Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

18:00-18:30	Χαιρετισμός Εκπρόσωποι: Ε.Λ.Μ.Ε. Νομού Μαγνησίας, Εκπαιδευτικοί Α/θμιας Εκπαίδευσης Νομού Μαγνησίας, Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 11ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου
18:30-19:00 Εισηγητής	«Παιδί και ελεύθερος  χρόνος» Νίκος Χανιωτάκης Αν. Καθηγητής Π.Τ.Δ.Ε. Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
19:00-19:45 Εισηγήτριες	«Διαδίκτυο: Καλή και κακή χρήση – Ασφαλής πλοήγηση» Κατερίνα Πάντζιου Ψυχολόγος, MD, Ψυχοθεραπεύτρια, Οικογενειακή Θεραπεύτρια, Επιστημονικός συνεργάτης στο Πρόγραμμα ΑΡΙΑΔΝΗ του Εθνικού  Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γενικό Νοσοκομείο Βόλου Ειρηάννα Πεκοπούλου - Γκολέτσου Ψυχολόγος – Κοινωνική Λειτουργός, Αντιδημαρχία Κοινωνικής Προστασίας, Παιδείας, Πολιτισμού Δήμου Βόλου, Επιστημονικός συνεργάτης στο Πρόγραμμα ΑΡΙΑΔΝΗ του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
19:45-20:30 Εισηγητής	«Χρήση χρόνου και πλαίσια ανάπτυξης: Πώς οι δραστηριότητές μας επηρεάζουν το ποιοι γινόμαστε» Γιώργος Βλειώρας PhD, Ψυχολόγος - Αφηγηματικός Ψυχοθεραπευτής, Επιστημονικός συνεργάτης στο Πρόγραμμα ΑΡΙΑΔΝΗ του Εθνικού  Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γενικό Νοσοκομείο Βόλου
20:30-21:00	Συζήτηση

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ ΔΗΜΟΥ ΒΟΛΟΥ-ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

100 χρόνια Α. Τάσσος (1914-2014)

Τα χαρακτικά έργα του Δημαρχείου Βόλου σε ειδικό τιμητικό αφιέρωμα

Δημαρχείο Βόλου και  Κέντρο Τέχνης, Σάββατο 29 Μαρτίου

          Ο Δήμος  Βόλου, με  αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από τη γέννηση του μεγάλου χαράκτη και αγωνιστή Α. Τάσσου,  οργανώνει   εκδηλώσεις τιμής στη μνήμη του, με ένα συμβολικό αφιέρωμα προς εκείνον,  του οποίου  τα τελευταία έργα της ζωής του φιλοξενούνται εσαεί στην πόλη μας ως πολύτιμο κειμήλιο για τις νέες γενιές.
Είναι γνωστό ότι τα χαρακτικά έργα του Δημαρχείου Βόλου, που βρίσκονται εντοιχισμένα στο φουαγιέ της εισόδου, από την εποχή της δημαρχίας του  Μιχάλη Κουντούρη, αποτελώντας μόνιμη έκθεση και μια από τις μεγαλύτερες χαρακτικές επιφάνειες στην Ελλάδα, είναι εμπνευσμένα από την διαχρονική ιστορία της περιοχής και τη φυσιογνωμία της σύγχρονης πόλης του Βόλου. 
Το έργο  της φιλοτέχνησης που αρχικά είχε ανατεθεί από τον Δήμο Βόλου στον χαράκτη  Α. Τάσσο  περιλαμβάνει  τέσσερις θεματικές ενότητες: όψεις της πόλης (το χθες και το σήμερα) , εμπορική και οικονομική ανάπτυξη, κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες, ιστορικά πρόσωπα στο χώρο των γραμμάτων και των τεχνών . 
Οι πρώτες πέντε συνθέσεις φιλοτεχνήθηκαν από τον ίδιο τον Τάσσο το 1985, μετά από ανάθεση του Δήμου Βόλου.  Μετά τον απροσδόκητο  θάνατο του καλλιτέχνη,  οι νεότεροι χαράκτες Tάκης Κατσουλίδης, Αθηνά Σχοινά,  Μαριάννα Ξενάκη  και Γιάννης Γουρζής ανέλαβαν την φιλοτέχνηση των υπόλοιπων ξυλογραφιών, όπως είχε σχεδιαστεί,  έργο που ολοκληρώθηκε και εγκαινιάστηκε  το 1990. 
Πιο αναλυτικά το τιμητικό αφιέρωμα, το οποίο πραγματοποιείται με τη συνεργασία του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ και την Εταιρεία Εικαστικών Τεχνών Τάσσος Α. περιλαμβάνει: 1. Επιστημονική Συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο στις  10:30 το πρωί στην  αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Βόλου και στον εκθεσιακό  χώρο  στην κεντρική είσοδο. Χαιρετισμούς θα απευθύνουν ο Δήμαρχος  Βόλου κ. Πάνος Σκοτινιώτης, η κα Ρένα Ανούση εκπρόσωπος της Προέδρου του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών (Αθηνών) και ο Εκπρόσωπος της Εταιρείας Εικαστικών Τεχνών Τάσσος Α. Η κεντρική ομιλία θα γίνει από την κυρία Ειρήνη  Οράτη, ιστορικό τέχνης,  με θέμα «Ένα μοναδικό εικαστικό σύνολο του Α. Τάσσου για το Δημαρχείο Βόλου».  Για το έργο και τη ζωή του Α. Τάσσου θα κάνουν επίσης σύντομες παρεμβάσεις οι χαράκτες –ζωγράφοι, οι οποίοι μετά το θάνατο του Α. Τάσσου ολοκλήρωσαν την χαρακτική επιφάνεια του Δημαρχείου :Τάκης Κατσουλίδης, Mαίρη Σχοινά, Μαριάννα Ξενάκη και Γιάννης Γουρζής.  
2. Αμέσως μετά την συνάντηση, στις 1 το μεσημέρι,  ακολουθεί η τελετή των εγκαινίων χαρακτικών έργων- αφιέρωμα στη μαυρόασπρη ξυλογραφία και χαλκογραφία,  στο Κέντρο Τέχνης Τζιόρτζιο ντε Κίρικο. Στην έκθεση «Μαυρόασπρη Χαρακτική» συμμετέχουν τρεις διαφορετικές  κατηγορίες καλλιτεχνών που συνδέονται με τον μεγάλο χαράκτη.
Οι περισσότεροι είναι οι  χαράκτες που αποφοίτησαν, όπως και εκείνος, από το Εργαστήριο Χαρακτικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών του χαράκτη Γιάννη Κεφαλληνού, του πρωτοπόρου μετά τον Δημήτρη Γαλάνη έλληνα χαράκτη, που από το 1930 έως το θάνατο του το 1957 διατήρησε την έδρα της Χαρακτικής της Σχολής. Υπήρξε ο πραγματικός ανανεωτής της τέχνης αυτής στην Ελλάδα, από το εργαστήριο του οποίου πέρασε όλη η νεώτερη γενιά της ελληνικής χαρακτικής και που  η διδασκαλία και η προσωπικότητά  του  επέδρασε   καλλιτεχνικά, πνευματικά και ιδεολογικά στους μαθητές του. Επίσης συμπεριλαμβάνονται στην έκθεση έργα χαρακτών, συνοδοιπόρων και συνεργατών του Τάσσου  (Π.Γράββαλου, Ελένης Οικονομίδου, Τ. Κατσουλίδη) και τέλος έργα των    χαρακτών  συνεχιστών  του μνημειακού έργου του Τάσσου   για το Δήμο Βόλου,  που λόγω του θανάτου του ολοκληρώθηκε από τους τρεις νεώτερους χαράκτες Μ.Ξενάκη, Μ.Σχοινά και Γ.Γουρζή.
Συνδετικός κρίκος των συμμετεχόντων της έκθεσης είναι  η μαυρόασπρη χαρακτική, ξυλογραφία κυρίως και χαλκογραφία, τιμής ένεκεν προς τη δημιουργία του χαράκτη Τάσσου,  στην οποία κυριαρχούσε η μαυρόασπρη ξυλογραφία, η  τέχνη που «… το βάθος και το πλάτος της κοψιάς, οι επιφάνειες που θα δημιουργήσουν το μαύρο ή το άλλο χρώμα, αποκαλύπτουν  το δυναμισμό και τη βούληση του τεχνίτη…».
Πρόκειται για ένα  σύνολο έργων ενδεικτικό των τάσεων της νεώτερης χαρακτικής με ποικιλία εκφράσεων από τις πιο παραδοσιακές  και παραστατικές έως  στις πιο ανεικονικές και εννοιολογικές συνθέσεις.Eπιμέλεια Έκθεσης: Xρύσα Δραντάκη. 
Επισημαίνεται ακόμη, ότι με τη συνεργασία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης έχουν προετοιμαστεί ειδικές εκπαιδευτικές επισκέψεις των  Σχολείων, ώστε να επισκεφθούν  τη σπάνια αυτή πολιτιστική παρακαταθήκη που βρίσκεται στο Δημαρχείο της πόλης μας   με  σημαντικό εκπαιδευτικό, ιστορικό, κοινωνικό και πολιτιστικό ενδιαφέρον αλλά και την περιοδική έκθεση στο Ντε Κίρικο, η οποία  θα παραμείνει ανοικτή έως τα τέλη του προσεχούς Απριλίου.


Βιογραφικό Α. Τάσσου
Στις 25 Μαρτίου 1914 γεννιέται στη Λευκοχώρα Μεσσηνίας, ο Τάσσος (Αναστάσιος Αλεβίζος). Το 1919 η οικογένειά του εγκαθίσταται στην Αθήνα και το 1927 παίρνει τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής δίπλα στον Γιώργο Κωτσάκη. Το 1930 εισάγεται στη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου παρακολουθεί τα προκαταρκτικά μαθήματα και στη συνέχεια (1932 – 1937) το Εργαστήρι Γλυπτικής του Θωμά Θωμόπουλου και τα Εργαστήρια Ζωγραφικής του Ουμβέρτου Αργυρού και του Κωστή Παρθένη. Συνδέεται με τον κύκλο του αριστερού περιοδικού Νέοι πρωτοπόροι. Το 1932  γράφεται από τους πρώτους στο νέο Εργαστήριο Χαρακτικής που λειτουργεί στη Σχολή με καθηγητή τον Γιάννη Κεφαλληνό.  Πιθανολογείται ότι καθοριστικό ρόλο στην αφοσίωσή του στην χαρακτική έπαιξε και η γνωριμία του με τον Δ. Γαλάνη, τον άλλο μεγάλο έλληνα χαράκτη της εποχής του Μεσοπολέμου, μέσω του οποίου γνώρισε και την γαλλική χαρακτική. Το 1936,  με ευνοϊκές κριτικές γίνεται δεκτή η πρώτη του ατομική έκθεση στο βιβλιοπωλείο «Ελευθερουδάκης», ενώ συμμετέχει στην ομαδική έκθεση ελληνικής χαρακτικής  στην Πράγα και στη Κόζιτζε της Τσεχοσλοβακίας. Αποφοιτά το 1939 από τη Σχολή, συμμετέχει στη Β΄ Πανελλήνια και αρχίζει τη συνεργασία του με τη Νέα Εστία αναλαμβάνοντας εικονογραφήσεις. Το 1940 κερδίζει το Κρατικό Μετάλλιο Χαρακτικής στη Γ΄ Πανελλήνια και φιλοτεχνεί το εξώφυλλο και την εικονογράφηση του πανηγυρικού τεύχους του περιοδικού Πειραϊκά Γράμματα, που είναι αφιερωμένο στα λουλούδια. 
Από το 1930 είχε ενταχθεί στο ΚΚΕ, αρχικά στην νεολαία του κόμματος (ΟΚΝΕ) και αργότερα ως πλήρες μέλος. Από τα πρώτα έργα του είναι ολοφάνερη η κοινωνική και πολιτική διάσταση της δουλειάς του που αποδίδει θέματα από την σκληρή καθημερινότητα και τους αγώνες της εργατικής τάξης. Στα χρόνια της Κατοχής γίνεται ιδρυτικό στέλεχος του ΕΑΜ Καλλιτεχνών, παίρνει μέρος στην Αντίσταση, χαράσσει παράνομες αφίσες, δραστηριοποιείται στα συσσίτια των καλλιτεχνών, συλλαμβάνεται από τους Ιταλούς για την παρουσίαση της ξυλογραφίας Ο τρελός, συμμετέχει στις παράνομες εκδόσεις του ΕΛΑΣ – ΕΑΜ Από τους Αγώνες του Ελληνικού Λαού και Τα Νιάτα στον Αγώνα. Το 1943 εικονογραφεί τα βιβλία Νοσταλγοί του Παύλου Φλώρου και Γύρω από το Θέατρο του Πέλλου Κατσέλη. Το 1945 συμμετέχει με ξυλογραφίες του λευκώματα Για τη Χιλιάκριβη τη Λευτεριά και Θυσιαστήριο της Λευτεριάς των εκδόσεων «Ο Ρήγας». Το 1948  είναι η χρονιά που «αποπέμπεται» από το ΚΚΕ. 
Μετά την απελευθέρωση, ο Τάσσος άρχισε να ασχολείται και με άλλα θέματα πέρα από τα επικά του πολέμου, όπως γυμνά, νεκρές φύσεις και πορτρέτα, ενώ ταυτοχρόνως άρχισε να χρησιμοποιεί και χρώμα στις ξυλογραφίες του. Το 1949 μαζί με άλλους καλλιτέχνες (Γιώργος Μπουζιάνης, Σπύρος Βασιλείου, Γιώργος Ζογγολόπουλος, Γιώργος Γουναρόπουλος, Τάκης Ελευθεριάδης, Γιάννης Μηταράκης, Ορέστης Κανέλλης, Βάσω Κατράκη, Λουκία Μαγγιόρου, Αντώνης Σώχος, Ιωάννα Σπητέρη και άλλοι) ιδρύει την ομάδα «Στάθμη». Το 1950 συμμετέχει στην έκθεση της «Στάθμης» στο Ζάππειο, εικονογραφεί το διήγημα του Γιώργου Θεοτοκά Ιερά Οδός από το περιοδικό «Φιλολογική Πρωτοχρονιά» και εκπροσωπεί την Ελλάδα στην 25η Μπιενάλε της Βενετίας μαζί με τους Νίκο Χατζηκυριάκο – Γκίκα, Καίσαρα Σοφιανόπουλο, Εμμανουήλ Ζαϊρη και Θανάση Απάρτη. Το 1951 φιλοτεχνεί το εξώφυλλο της Φιλολογικής Πρωτοχρονιάς και ανανεώνει τη συνεργασία του με τη Νέα Εστία για την οποίο σχεδιάζει προσωπογραφίες νεότερων Ελλήνων Λογοτεχνών στα άρθρα του Άλκη Θρύλου και πρωτοδημοσιεύει σειρά ξυλογραφιών του τίτλο «Ελληνικό Τοπίο». Συμμετέχει στις εκθέσεις της «Στάθμης» στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και το 1952 συμμετέχει με ξυλογραφίες στη Δ΄ Πανελλήνιο και στη Μπιενάλε Άσπρο – Μαύρο του Λουγκάνο. 
Στη δεκαετία του 1960 η θεματογραφία του άρχισε να επικεντρώνεται στην απόδοση της ανθρώπινης μορφής. Εγκατέλειψε σταδιακά το χρώμα, χάραζε όλο και μεγαλύτερες πλάκες ξύλου και άρχισε να δημιουργεί θεματικές ενότητες σε τρίπτυχα ή τετράπτυχα. Ταυτοχρόνως ασχολήθηκε με την αγιογραφία, ενώ συνέχισε να φιλοτεχνεί βιβλία. Κατά τη Δικτατορία έζησε αυτοεξόριστος εκτός Ελλάδας και φιλοτέχνησε έργα κοινωνικής διαμαρτυρίας καταγράφοντας γεγονότα που τον συγκλόνισαν. Μετά την Χούντα εξέθεσε έργα του στην Εθνική Πινακοθήκη (1975) και λίγο καιρό αργότερα έγινε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ίδιου ιδρύματος. Το 1977, ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης. Συνέχισε να εργάζεται σκληρά μέχρι τις τελευταίες ημέρες της ζωής του. Πέθανε το Οκτώβριο του 1985 ενώ στο εργαστήριό του παρέμεινε  μισοτελειωμένο το έργο του, αφιέρωμα στην «Εθνική Αντίσταση» που προοριζόταν για το Δημαρχείο του Βόλου,  συνεχίστηκε από τον μαθητή του, καταξιωμένο  χαράκτη σήμερα Παναγιώτη Κατσουλίδη. Το 1987, η Εθνική Πινακοθήκη τον τίμησε με μία δεύτερη μεγάλη αναδρομική έκθεση έργων του. Έναν χρόνο μετά τον θάνατό του, δημιουργήθηκε η Εταιρεία Εικαστικών Τεχνών «Α. Τάσσος», με σκοπό την διάδοση του έργου του και την υποστήριξη της ελληνικής χαρακτικής. Από το 1991 και κάθε τρία χρόνια, η Εταιρεία αυτή πραγματοποιεί συλλογικές εκθέσεις νέων ελλήνων χαρακτών σε διαφορετικές πόλεις της Ελλάδας. Η Εταιρεία επίσης διατηρεί ανοιχτό ως μουσείο το σπίτι όπου έζησε και δημιούργησε ο Τάσσος και η σύζυγός του, η ζωγράφος και χαράκτρια Λουκία Μαγγιώρου (γεν. 1914), επί της Αρδηττού 34, στην συνοικία Μετς της Αθήνας. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από την τεχνική αρτιότητά τους και την συγκινησιακή — τρυφερή αλλά και δωρική — απόδοση της μορφής των απλών ανθρώπων του μόχθου και του πόνου. Ωστόσο ένα σύγχρονο μάτι δεν μπορεί να μην διακρίνει μέσα στις ξυλογραφίες του Τάσσου και την επική μεγαλοπρέπεια της στρατευμένης τέχνης. Άλλωστε, ο ίδιος ο χαράκτης «παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του στρατευμένος στην υπόθεση της πάλης για μια νέα κοινωνία, δίκαιη, δημοκρατική και σοσιαλιστική» (Η. Μόρτογλου, Ριζοσπάστης, 23 Οκτωβρίου 1995).

Το τεύχος 5 του ηλεκτρονικού περιοδικού της Διασπορικής Λογοτεχνικής Στοάς είναι γεγονός.

Το τεύχος 5 του ηλεκτρονικού περιοδικού της Διασπορικής Λογοτεχνικής Στοάς είναι γεγονός. 

Απολαύστε το… ​ Προωθήστε το​

Ευχαριστούμε τους συμμετέχοντες συγγραφείς, ζωγράφους, συνθέτες, μουσικούς, γραφίστες καθώς και την Εθνική Πινακοθήκη της Λευκωσίας Κύπρου, 

τα πιεστήρια Μαυρογένη στη Θεσσαλονίκη, την επιτροπή που το επιμελήθηκε και τέλος αυτούς που το προωθούν στην ελληνική, αγγλική και ισπανική γλώσσα.

Με ιδιαίτερη η τιμή το προσφέρουμε να το διαβάσουν κι αν θέλουν να το εκτυπώσουν .

Μπορείτε να διαβάσετε το περιοδικό πατώντας εδώ 

Εορτασμός Εθνικών Επετείων στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών από τον Ε.Π.Ο.Κ.

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΙΜΟΥΝ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΑ 1955-1959 ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ «1η Απριλίου 1955 - Κύπρος»

                                                    ΚΥΠΡΙΑΚΗ           ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

                                                             ΓΕΝΙΚΟ   ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

24 Μαρτίου 2014

                                                

ΔΕΛΤΙΟ   ΤΥΠΟΥ

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΙΜΟΥΝ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ

ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΑ 1955-1959

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ «1η Απριλίου 1955 - Κύπρος»

Τα σχολεία της Θεσσαλονίκης πρωτοστατούν για πέμπτη συνεχή χρονιά σε μια εκδήλωση που αποτελεί φόρο τιμής στην Κυπριακή νεολαία που έπεσε μαχόμενη για την ελευθερία της πατρίδας κατά τη διάρκεια του Κυπριακού Απελευθερωτικού Αγώνα 1955-1959 ενάντια στη Βρετανική αποικιοκρατία.

Τίτλος της φετινής εκδήλωσης,  o στίχος του Γ. Σεφέρη, «…στην Κύπρο τη θαλασσοφίλητη …».

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, 1^η Απριλίου 2014 και ώρα 8μ.μ. στην Αίθουσα Τελετών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Οι μαθητές της Θεσσαλονίκης προσεγγίζουν βιωματικά τις αξίες που ενέπνευσαν τους ήρωες της ΕΟΚΑ για ελευθερία και περνούν τα δικά τους μηνύματα για ένα καλύτερο αύριο για ολάκερο τον Ελληνισμό.

Η παρουσία όλων σας και ιδιαίτερα των νέων της Θεσσαλονίκης κρίνεται πολύτιμη. Μια χώρα αξίζει ό,τι η νεολαία της και Λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την επαναλάβει.

Την εκδήλωση θα τιμήσει ως κύριος ομιλητής ο Υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Μάριος Δημητριάδης.

  

Διοργανωτές: Ομοσπονδία Κυπριακών Οργανώσεων Ελλάδας, Ένωση Κυπρίων Βόρειας Ελλάδας, Κυπριακή Εστία Βορείου Ελλάδος και Γενικό Προξενείο της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Θεσσαλονίκη.

Υπό την αιγίδα:  του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης

Με τη στήριξη: Υπουργείων  Εξωτερικών και Παιδείας και Πολιτισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας, Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας και Δήμου Καλαμαριάς.

Μέγας Χορηγός: Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφου

Χορηγός επικοινωνίας: Εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ 59ου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ 2014

Η Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά προκηρύσσει τον 59ο πανελλήνιο διαγωνισμό της για τη συγγραφή βιβλίων για παιδιά. Τα έργα πρέπει να είναι λογοτεχνικά, προσεγμένα στη γλώσσα, να εμπνέουν αισιοδοξία και πίστη για τη ζωή και να κινούνται μέσα στην ελληνική πραγματικότητα.

Οι κατηγορίες στις οποίες μπορούν να συμμετάσχουν οι υποψήφιοι, είναι οι ακόλουθες:

1. Βραβείο Εκδ. Οίκου ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 500 Ευρώ. Μυθιστόρημα με ελεύθερο θέμα για παιδιά 9-11 ετών. (10.ΟΟΟ λέξεις)

2. Βραβείο Εκδ. Οίκου ΚΕΔΡΟΣ, 500 Ευρώ. Μυθιστόρημα, για παιδιά 10-12 ετών, με θέμα τη ζωή των προϊστορικών ανθρώπων. Το βραβείο αθλοθετείται στη μνήμη της συγγραφέως Κίρας Σίνου, που ασχολήθηκε συστηματικά με την προϊστορία.(75-80 σελίδες)

3. Βραβείο Ιεράς Μητροπόλεως Ν. Σμύρνης, 500 Ευρώ. Μυθιστόρημα με θέμα «Αλησμόνητες Πατρίδες του Μικρασιατικού Ελληνισμού».(75-80 σελίδες)

4. Βραβείο Ελένης Μαυρουλίδου-Δάβαρη εις μνήμην Λούλας και Ηλία Μαυρουλίδη και Λιλής Γιαννέτσου. Ποίηση (Συλλογή 25 ποιημάτων, για παιδιά του Δημοτικού). 500 Ευρώ.

5. Βραβείο Λούλας Παπιδάκη-Πιπίνη και Κυριάκου Πιπίνη, εις μνήμην Δημητρίου και Αθανασίας Παπιδάκη και Αντωνίου Πιπίνη. Παραμύθι για παιδιά πρωτοσχολικής ηλικίας, 300 ευρώ.

6. Βραβείο εκδοτικού οίκου ΠΑΡΡΗΣΙΑ. Μία Ιστορία βραχείας φόρμας, όχι παραμύθι, έκτασης 400-900 λέξεων, που να απευθύνεται σε παιδιά 1ης σχολικής ηλικίας (6-8 ετών). Όταν οι πρωταγωνιστές είναι παιδιά, να είναι συνομήλικοι των παιδιών-αναγνωστών. Τα θέματα να είναι σύγχρονα, μέσα από την καθημερινότητά τους και να καθρεφτίζουν τις σκέψεις και τους προβληματισμούς των παιδιών αυτής της ηλικίας. (300 ευρώ).

7. Βραβείο Εκδ. Οίκου ΠΑΤΑΚΗ, 300 Ευρώ σε βιβλία. Απονέμεται σε μαθητικό έντυπο, περιοδικό ή εφημερίδα το οποίο εμφανίζει περιοδικότητα στη διάρκεια μιας σχολικής χρονιάς. Παρακαλούνται οι συμμετέχοντες να αποστείλουν από 5 αντίτυπα όλων των τευχών της σχολικής περιόδου 2013-14. Επιπλέον, στο διευρυμένο πλαίσιο των σχολικών εντύπων, γίνονται δεκτά ημερολόγια και έντυπα που αποτυπώνουν μαθητικές δραστηριότητες (περιβαλλοντικά προγράμματα, αγωγή υγείας, ευρωπαϊκά προγράμματα κ.ά.)

8. Βραβείο εκδοτικού οίκου ΠΑΡΡΗΣΙΑ. «Ένα διήγημα για τη θάλασσα» για εφήβους και για νεαρούς αναγνώστες, 5-10 σελίδες, 300 ευρώ.

ΟΡΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ

1. Όλα τα έργα υποβάλλονται με ψευδώνυμο και σε πέντε αντίτυπα. Επίσης πρέπει να είναι δακτυλογραφημένα με μέγεθος γραμμάτων 12. Σε μικρότερο σφραγισμένο φάκελο αναγράφεται το πραγματικό όνομα, το τηλέφωνο το mail και η ταχυδρομική διεύθυνση του συγγραφέα. Οι φάκελοι δεν ανοίγονται παρά μόνο σε περίπτωση διάκρισης του διαγωνιζομένου. Οι υπόλοιποι συμμετέχοντες παραμένουν άγνωστοι. Τα έργα που θα σταλούν χωρίς να τηρούν τους παραπάνω όρους της προκήρυξης δεν θα κριθούν. Κάθε διαγωνιζόμενος έχει δικαίωμα συμμετοχής σε δύο διαφορετικές κατηγορίες, μόνο.
2. Στο φάκελο να αναγράφεται οπωσδήποτε σε ποιον διαγωνισμό και κατηγορία συμμετέχει ο/η υποψήφιος/α.
3. Οι βραβευμένοι υποχρεούνται να δώσουν για έκδοση το έργο τους στον εκδοτικό οίκο που αθλοθέτησε το βραβείο. Σε περίπτωση που για κάποιον λόγο δεν το εκδόσει ο αθλοθέτης σε εύλογο χρονικό διάστημα 2 ετών, ο βραβευμένος αποδεσμεύεται.
4. Αποκλείονται από το διαγωνισμό όσοι έχουν ήδη βραβευτεί ή επαινεθεί τρεις φορές από την Γ.Λ.Σ. καθώς και εκείνοι που διακρίθηκαν για το ίδιο κείμενο σε άλλο διαγωνισμό στην Ελλάδα ή στην Κύπρο.
5. Τρία αντίτυπα των βραβευμένων βιβλίων, όταν εκδοθούν, πρέπει να στέλνονται στη Γ.Λ.Σ. για το αρχείο της.
6. Σε όλες τις κατηγορίες μυθιστορήματος, η έκταση δεν θα πρέπει να είναι μικρότερη από 75-80 σελίδες.
7. Η «Συντροφιά» επιφυλάσσεται να αποσύρει την διάκριση ενός έργου, αν μετά την έκδοσή του διαπιστωθούν προσθήκες ή τροποποιήσεις που (σύμφωνα με τα κριτήρια της επιτροπής), δεν θα την είχαν οδηγήσει στην βράβευση αυτή. Συχνά η Γ.Λ.Σ. συνοδεύει τις διακρίσεις της, με ορισμένες συμβουλές για μικρές τροποποιήσεις προς όφελος του κειμένου. Αυτονόητο είναι πως δεν αναφερόμαστε στις εν λόγω υποδείξεις.

ΧΡΟΝΟΣ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΕΡΓΩΝ ΑΠΌ 1η Σεπτεμβρίου έως 1η Οκτωβρίου 2014.
Τα έργα να στέλνονται με απλό ταχυδρομείο. (Όχι συστημένα / Όχι κούριερ).
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν τηλεφωνικά ή ηλεκτρονικά με την Πρόεδρο Ελένη Τσιάλτα, στους αριθμούς 210 8223338, 69374522 και 2634028845
E-mail: tsialtaeleni@gmail.com

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ:
ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ
Μπουμπουλίνας 28,
Τ.Κ. 10682 ΑΘΗΝΑ

Η απονομή των βραβείων θα πραγματοποιηθεί τον Δεκέμβριο του 2014 στη Στοά του Βιβλίου, στην Αθήνα.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Τι είναι η ποίηση και ο ποιητής, γράφει η ποιήτρια- δοκιμιογράφος Αλκμήνη Κογγίδου

 Τι είναι η ποίηση και ο ποιητής.

Ο Σεφέρης επικαλείται τη θεία χάρη :«Δεν θέλω παρά να μιλήσω απλά να μου δοθεί ετούτη η χάρη» !
Δεν είναι δυνατόν να δοθεί η θεία χάρη στον ποιητή εάν δεν γίνει μάρτυρας.  Ουσιαστικά, η ποίηση είναι μαρτυρία που προσφέρεται ως αποκαλυπτικός λόγος. Γίνεται μάρτυρας ο ποιητής μέσα στον ψεύτικο κόσμο γιατί μένει πιστός στην αλήθεια και το δίκαιο, ηθικά ασυμβίβαστος. Διατηρεί την επαφή του με τη ψυχή και τη συνείδησή του κι ως ακροατής του θείου θελήματος υπηρετεί το απόλυτο. Δεν παραχωρεί την προσωπική του ελευθερία σε κανένα σχήμα ζωής, αυτό διατηρεί ζωντανή και ασυμβίβαστη την ύπαρξή του. Ο ποιητής δεν βρίσκεται στη γραμμική έννοια του χρόνου καθώς η εγρήγορση τον συνέχει, βιώνει συνειδητά το παρόν, που είναι σχετικό με την αιωνιότητα.
Ο ποιητής καθώς διέρχεται τη σχετικότητα, έχοντας συνειδητά μετοχή σ’ αυτήν δεν χάνει τη μνήμη, α-λήθη. Γνωρίζει καλά πως κάθε απώλεια της μνήμης θα σημάνει την απώλεια της ψυχής και της συνειδήσεως. Ο καθένας φέρει μέσα του ένα μέρος του ψεύτικου κόσμου, ο ποιητής έχει απαλλαγεί, διαφορετικά δεν είναι ποιητής.

Η αλλοτρίωση που επήλθε, γενικότερα, των ανθρώπων από το συμβατικό και συμβιβαστικό τρόπο ζωής, προσφέρει στον ποιητή  την αίσθηση της ερημιάς. Την «ερημιά» την αισθάνεται ως υπαρξιακός άνθρωπος και καθώς δεν υποκαθιστά τη σχέση του με την αλήθεια, δεν τη «διασκεδάζει». Είναι  ασυμβίβαστος  και μη συμβατικός ο ποιητής.

Η αλλοτρίωση έγινε ασυναίσθητα και ασυνείδητα, το «εγώ» υποθάλπει την υπαρξιακή αλήθεια. Έτσι, η φυλακή αυτή, γίνεται ευάρεστη δεν είναι δραματική, αντίθετα από τον υπαρξιακό άνθρωπο, ο οποίος δεν υποκαθιστά την   ανάγκη της αλήθειας και του συνυπάρχειν . Ο συμβατικός τρόπος ζωής, ο οποίος είναι άσχετος με την αλήθεια της υπάρξεως, ορθώνει τείχει τα οποία, όπως λέει και ο Καβάφης, δεν αντιλαμβάνεται ότι υψώθηκαν γύρω του και τον έκλεισαν μέσα!

Αν υπάρχει μία ελπίδα για να αποσπασθεί ο άνθρωπος από αυτό το τέλμα, αυτή είναι η επίγνωση της αλήθειας του, την οποία δεν αλλάζει με τίποτε ψεύτικο και με κανένα υποκατάστατο. Η αλήθεια είναι το οξυγόνο της ψυχής.

Εμείς με τη ψυχή μιλάμε
Κι όχι με το στόμα.
Γυμνοί από στολίδια
Από κάτι αβυσσαλέες
Ρωγμές βγαίνει η φωνή μας
Άλλοτε έρποντας κι άλλοτε πετώντας
Βουτώντας τα φτερά μέσα στον κίνδυνο
Περάσαμε στην αντίπερα όχθη
 με τη ψυχή στο στόμα.
(Ποιητ. Συλλ. ΑΠΟΣΤΑΣΗ)

Αλκμήνη Κογγίδου
Ποιήτρια-δοκιμιογράφος

Η ΘΑΛΑΣΣΑ από τον Ντίνο Χριστιανόπουλο

Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
μπαίνεις καὶ δὲν ξέρεις ἂν θὰ βγεῖς.
Πόσοι δὲν ἔφαγαν τὰ νιάτα τους –
μοιραῖες βουτιές, θανατερὲς καταδύσεις,
γράμπες, πηγάδια, βράχια ἀθέατα,
ρουφῆχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.
Ἀλίμονο ἂν κόψουμε τὰ μπάνια
Μόνο καὶ μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.
Ἀλίμονο ἂν προδώσουμε τὴ θάλασσα
Γιατὶ ἔχει τρόπους νὰ μᾶς καταπίνει.
Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
χίλιοι τὴ χαίρονται – ἕνας τὴν πληρώνει.

(1962)

Ἡ πρὸς τὴν Πατρίδα Ἀγάπη μου από τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη

Δὲν εἶναι διαβατάρικο πουλί, ποὺ γιὰ μία μέρα
σχίζει τὰ νέφη καὶ περνᾷ γοργὸ σὰν τὸν ἀγέρα,
οὔτε κισσός, π᾿ ἀναίσθητος τὴν πέτρα περιπλέκει
οὔτ᾿ ἀστραπή, ποὺ σβύνεται χωρὶς ἀστροπελέκι,
δὲν εἶναι νεκροθάλασσα, βοὴ χωρὶς σεισμό,
νοιώθω γιὰ σέ, πατρίδα μου, στὰ σπλάγχνα χαλασμό.

Τὸ ὄνειρο από τον Διονύσιο Σολωμό

Ἄκου ἕν᾿ ὄνειρο, ψυχή μου, 
Καὶ τῆς ὀμορφιᾶς θεά· 
Μοῦ ἐφαινότουν ὅπως ἤμουν 
Μετ᾿ ἐσένα μία νυχτιά.
῾Σ ἕνα ὡραῖο περιβολάκι 
Περπατούσαμε μαζί, 
Ὅλα ἐλάμπανε τ᾿ ἀστέρια, 
Καὶ τὰ κύτταζες ἐσύ.
Ἐγὼ τσὤλεα· πέστε, ἀστέρια, 
Εἶν᾿ κανέν᾿ ἀπὸ τ᾿ ἐσᾶς, 
Ποῦ νὰ λάμπη ἀπὸ κεῖ ἀπάνου 
Σὰν τὰ μάτια τῆς κυρᾶς;
Πέστε ἂν εἴδετε ποτέ σας 
῾Σ ἄλλη, τέτοια ὡραῖα μαλλιά, 
Τέτοιο χέρι, τέτοιο πόδι, 
Τέτοια ἀγγελικὴ θωριά;
Τέτοιο σῶμα ὡραῖον ὅπ᾿ ὅποιος 
Τὸ κυττάζει εὐθὺς ρωτᾶ· 
Ἂν εἶν᾿ ἄγγελος ἐκεῖνος, 
πῶς δὲν ἔχει καὶ φτερά;
Κάθε φίλημα, ψυχή μου, 
Ὅπου μὤδινες γλυκά, 
Ἐξεφύτρωνε ἄλλο ρόδο 
Ἀπὸ τὴν τριανταφυλλιά.
Ὅλη νύχτα ἐξεφυτρώσαν, 
Ὡς ὁποῦ λάμψεν ἡ αὐγή, 
Ποὺ μᾶς ηὖρε καὶ τοὺς δυό μας 
Μὲ τὴν ὄψη μας χλωμή.
Τοῦτο εἶν᾿ τ᾿ ὄνειρο, ψυχὴ μου· 
Τώρα στέκεται εἰς ἐσέ, 
Νὰ τὸ κάμης ν᾿ ἀληθέψῃη, 
Καὶ νὰ θυμηθεῖς γιὰ μέ.

Τυχερός από τον Κώστα Βάρναλη

Ἀνεμοδέρνουν μέρα νύχτα ἀπάνου
σὲ στύλους σταυροσήμαδα φτερά σου,
νὰ γελιέσαι πὼς εἶν᾿ Ἑλλάδα ὁ τόπος.
Μὰ δίπλα τ᾿ ἀγκαλιάζει νὰ τὰ σπάσει
τοῦ ξένου ἡ ἀστερομάτισσα κατάρα.
Ἂν φαρμάκωνε μόνη τὸν ἀέρα,
ἴσως, ραγιᾶ νὰ ξύπναες κάποιαν ὥρα:
«Στὴ χώρ᾿ αὐτὴ ποὺ τήνε λέω δικιά μου
ξένος εἶμαι καὶ τυχερὸς ποὺ ζῶ!»

Λίγο Μελάνι...από τον Γεώργιο Σουρή

Ἀφιέρωμα τὴν πρωτοχρονιὰ τοῦ 1878, 
στὴ μετέπειτα γυναῖκα του Μαρία.

Λίγο μελάνι καὶ χαρτὶ καὶ λίγοι πάλι στίχοι
εἶναι τὸ μόνο δῶρο μου ὁποὺ θὰ σοῦ χαρίσω...
Καλὰ ποὺ μοῦ ῾δωσε κι αὐτοὺς ἡ ἀκριβή μου τύχη,
γιατὶ ἀλλιῶς δὲ θά ῾ξερα πῶς νὰ σὲ χαιρετήσω.

Ὡς τώρα ἄλλο τίποτα ἀπ᾿ τὸ δικό μου χέρι,
παρὰ πολλοὺς νερόβραστους καὶ κρύους στίχους εἶδες.
Ἀλλὰ κι οἱ στίχοι ποῦ καὶ ποῦ, καμμιὰ φορά, ποιὸς ξέρει,
ἂν ἔχουν δῶρα ζηλευτὰ καὶ ζωντανὲς ἐλπίδες.

Οἱ εὐτυχίες πού ῾ψαλλα τόσες φορὲς γιὰ σένα
ἂν ἔξαφνα φτερούγιζαν μὲ τὴν αὐγὴ μπροστά σου,
θὰ ἔβλεπες τί εἴχανε οἱ στίχοι μου κρυμένα
κι ἄλλη χαρὰ δὲ θά ῾θελε στὸ κόσμο ἡ καρδιά σου

Ποίηση 1948 από τον Νίκο Εγγονόπουλο

τούτη η εποχή
του εμφυλίου σπαραγμού
δεν είναι εποχή
για ποίηση
κι' άλλα παρόμοια :
σαν πάει κάτι
να
γραφή
είναι
ως αν
να γράφονταν
από την άλλη μεριά
αγγελτηρίων
θανάτου

γι' αυτό και
τα ποιήματά μου
είν' τόσο πικραμένα
(και πότε - άλλωστε - δεν είσαν;)
κι' είναι
- προ πάντων -
και
τόσο
λίγα
(από τα Ποιήματα, B΄, Ίκαρος 1977)

Φυγή από τον Γιώργο Σεφέρη

Δὲν ἦταν ἄλλη ἡ ἀγάπη μας
ἔφευγε ξαναγύριζε καὶ μᾶς ἔφερνε
ἕνα χαμηλωμένο βλέφαρο πολὺ μακρινὸ
ἕνα χαμόγελο μαρμαρωμένο, χαμένο
μέσα στὸ πρωινὸ χορτάρι
ἕνα παράξενο κοχύλι ποὺ δοκίμαζε
νὰ τὸ ἐξηγήσει ἐπίμονα ἡ ψυχή μας.

Ἡ ἀγάπη μας δὲν ἦταν ἄλλη ψηλαφοῦσε
σιγὰ μέσα στὰ πράγματα ποὺ μᾶς τριγύριζαν
νὰ ἐξηγήσει γιατί δὲ θέλουμε νὰ πεθάνουμε
μὲ τόσο πάθος.

Κι ἂν κρατηθήκαμε ἀπὸ λαγόνια κι ἂν ἀγκαλιάσαμε
μ᾿ ὅλη τὴ δύναμή μας ἄλλους αὐχένες
κι ἂν σμίξαμε τὴν ἀνάσα μας μὲ τὴν ἀνάσα
ἐκείνου τοῦ ἀνθρώπου
κι ἂν κλείσαμε τὰ μάτια μας, δὲν ἦταν ἄλλη
μονάχα αὐτὸς ὁ βαθύτερος καημὸς νὰ κρατηθοῦμε
μέσα στὴ φυγή.

Η ΠΟΙΗΣΗ από τον Άρη Δικταίο

Μὰ ἐσὺ Ποίηση
ποὺ ἔντυνες μία φορὰ τὴ γυμνὴ μέθη μας
ὅταν κρυώναμε καὶ δὲν εἴχαμε ροῦχο νὰ ντυθοῦμε
ὅταν ὀνειρευόμαστε, γιατί δὲν ὑπῆρχε ἄλλη ζωὴ νὰ ζήσουμε
δὲ θὰ ὑπάρξουν πιὰ σύννεφα γιὰ νὰ ταξιδέψουμε τὴ ρέμβη μας;
δὲ θὰ ὑπάρξουν πιὰ σώματα γιὰ νὰ ταξιδέψουμε τὸν ἔρωτά μας;
Μὰ ἐσὺ Ποίηση
ποὺ δὲν μπορεῖς νὰ κλειστεῖς μέσα σὲ σχήματα
μὰ ἐσὺ Ποίηση
ποὺ δὲ μποροῦμε νὰ σ᾿ ἀγγίξουμε μὲ τὸ λόγο
ἐσὺ
τὸ στερνὸ ἴχνος τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ ἀνάμεσά μας
σῶσε τὴν τελευταία ὥρα τούτη τοῦ ἀνθρώπου
τὴν πιὸ στυγνὴ καὶ τὴν πιὸ ἀπεγνωσμένη
ποὺ ὁ Θάνατος
ποὺ ἡ Μοναξιὰ
ποὺ ἡ Σιωπὴ
τὸν καρτεροῦν σὲ μία στιγμὴ μελλούμενη

Ἡ καμπάνα από τον Γιάννη Ρίτσο

Ποιὸς ἦταν ποὺ κρέμασε (καὶ πότε;) πάνω ἀκριβῶς ἀπ᾿ τὸ τραπέζι
καταμεσὶς στὸ ταβάνι, αὐτὴ τὴ μαύρη καμπάνα; - πρὶν μῆνες; πρὶν χρόνια;
Σκυμμένοι στὸ πιάτο μας, δὲν τὴν εἴχαμε δεῖ. Ποτὲ δὲ σηκώσαμε 
λίγο πιὸ πάνω τὸ κεφάλι, - ποιὸς ὁ λόγος ἄλλωστε; Μά, τώρα, 
τὸ ξέρουμε· εἶναι ἐκεῖ, ἀμετάθετη. Ποιὸς τάχα τὴν πρωτό ῾δε; ποιὸς μᾶς τό ῾πε
ἀφοῦ κανείς μας δὲ μιλάει; Ἴσως, μιὰ νύχτα, ἀκολουθώντας τὸ ποτήρι,
στραγγίζοντας τὴν τελευταία σταγόνα τοῦ κρασιοῦ, μέσ᾿ ἀπ᾿ τὸ ἄδειο
θαμπωμένο ποτήρι, νὰ τὴν πῆρε τὸ μάτι μας. Σκύψαμε ἀμέσως
ἀκόμη πιὸ πολύ. Πεινᾶμε, δὲν πεινᾶμε, τρῶμε· περιμένοντας πάντα,
ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμή, ἕνα μεγάλο ἀόρατο χέρι νὰ χτυπήσει τὴν καμπάνα
ἐννέα ἢ δώδεκα φορὲς ἢ μία καὶ μόνη, ἀπέραντα μόνη, ἀπειθάρχητα μόνη,
ἐνῷ, ἀπὸ μέσα μας, μετρᾶμε κιόλας, μήπως συμπέσουμε τουλάχιστον στοὺς χτύπους.

Κάποια μέρα από τον Τάκη Βαρβιτσιώτη

Κάποια μέρα
Θα βαδίσεις πάνω στα ίχνη μου
Να με συναντήσεις
Γυμνή
Όπως την πρώτη μέρα της δημιουργίας
Με το αίμα όλων των νεκρών
Και με το αίμα όλων των ζωντανών
Πάνω στα χείλη σου 
Παγωμένο

Κι όταν σημάνει η ώρα
Θα είσαι όμορφη πολύ
Όμως μικρή
Τόσο μικρή
Σαν μια νιφάδα χιονιού
Ή τόσο απέραντη
Σαν τον ωκεανό
Στιλπνή
Και θα προφέρεις μόνο τ' όνομά μου
Και θ' απομένεις έξω από το χρόνο
Αγάπη μου παντοτινή

Από τη συλλογή Τα δώρα των μάγων (1999)

Ὁ ἄνθρωπος, ὁ κόσμος καὶ ἡ ποίηση από τον Νικηφόρο Βρεττάκο

Ἀνάσκαψα ὅλη τη γῆ νὰ σὲ βρῶ.
Κοσκίνισα μὲς τὴν καρδιά μου τὴν ἔρημο· ἤξερα
πὼς δίχως τὸν ἄνθρωπο δὲν εἶναι πλῆρες
τοῦ ἥλιου τὸ φῶς. Ἐνῷ, τώρα, κοιτάζοντας
μὲς ἀπὸ τόση διαύγεια τὸν κόσμο,
μὲς ἀπὸ σένα - πλησιάζουν τὰ πράγματα,
γίνονται εὐδιάκριτα, γίνονται διάφανα -
τώρα μπορῶ
ν᾿ ἀρθρώσω τὴν τάξη του σ᾿ ἕνα μου ποίημα.
Παίρνοντας μία σελίδα θὰ βάλω
σ᾿ εὐθεῖες τὸ φῶς.

Γιὰ τὴ ζωή από τον Ναζίμ Χικμέτ

(ἀπόδοση: Γιάννης Ρίτσος)

Ἡ ζωὴ δὲν εἶναι παῖξε-γέλασε
Πρέπει νὰ τήνε πάρεις σοβαρά,
Ὅπως, νὰ ποῦμε, κάνει ὁ σκίουρος,
Δίχως ἀπ᾿ ὄξω ἢ ἀπὸ πέρα νὰ προσμένεις τίποτα.
Δὲ θά ῾χεις ἄλλο πάρεξ μονάχα νὰ ζεῖς.
Τὶς πιὸ ὄμορφες μέρες μας δὲν τὶς ζήσαμε ἀκόμα
Κι ἂχ ὅ,τι πιὸ ὄμορφο θά ῾θελα νὰ σοῦ πῶ
Δὲ στό ῾πα ἀκόμα.

Επιστολή προς τους συνεργάτες και αναγνώστες της σελίδας «ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ».

   Αγαπητοί ποιητές και λογοτέχνες, φίλοι συνεργάτες.

   Αισθάνομαι πρώτα απ’ όλα έντονα την ανάγκη να σας ευχαριστήσω που αγκαλιάσατε απ’ την πρώτη στιγμή της λειτουργίας του το μπλογκ: «ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ», μια διαδικτυακή προσπάθεια που στην  αρχή ξεκίνησε με την παρουσίαση των προσωπικών μου έργων, ενώ αργότερα απέκτησε μια γενικότερη προοπτική συμπεριλαμβάνοντας και δείγματα έργων -πεζογραφικών και ποιητικών- φίλων που επέλεγα τα κείμενά τους ή μου τα έστελναν εκείνοι για να τα αναρτήσω.

   Όπως γνωρίζετε, στην ουσία αυτό το μπλογκ δανείστηκε τον τίτλο της πρώτης μου ποιητικής συλλογής: «Παράθυρο στα όνειρα» και εξυπηρετούσε ακριβώς αυτόν τον σκοπό, να κάνει γνωστή τη συλλογή σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Το αληθινό όμως «παράθυρο» είναι εκείνο που ανοίξατε εσείς με τη συμμετοχή σας εδώ μέσα σε μια γενικότερη συννεφιά, υπαρκτή· οικονομική και πνευματική, από τον Μάρτιο του 2011. Δώσατε οξυγόνο στο σκοτεινό και ανάερο λογοτεχνικό τοπίο, που φροντίζουν πάντα κάποιοι να εκμεταλλεύονται για να κερδίζουν χρήμα. Ο νοών νοείτω σε ποιους αναφέρομαι, το διαδίκτυο πάντως είναι απεξαρτημένο από ανάλογες τακτικές και βλέψεις. Με την αγάπη σας ομορφύνατε αυτόν τον χώρο, μού δώσατε δύναμη να συνεχίζω να προσφέρω στα λογοτεχνικά δρώμενα και γενικά σε κάθε είδους πολιτιστική ενημέρωση.

   Έφτασε όμως ο καιρός, ο κύκλος ο δικός μου να κλείσει όσον αφορά το μπλογκ και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα θα μείνω μακριά σας. Αυτό δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση ότι το μπλογκ θα σταματήσει τη λειτουργία του. Υπάρχει αξιόλογη συνεργάτης που θα είναι εδώ για να στεγάσει τις δημιουργίες σας. Η απεμπλοκή μου από τη λογοτεχνική σελίδα οφείλεται σε προσωπικούς λόγους και έλλειψη ζωτικού χρόνου. Εσείς θα συνεχίσετε να στέλνετε στο δικό μου e-mail ό,τι στέλνατε μέχρι τώρα: ποιήματα, διηγήματα, κριτικές βιβλίων, προσκλήσεις για παρουσιάσεις βιβλίων και διάφορες εκδηλώσεις, δελτία τύπου πολιτιστικών συλλόγων και άλλα. Τα μηνύματά σας, θα προωθούνται από μένα στη συνεργάτη μου.

Με απεριόριστη εκτίμηση

Λάσκαρης Π. Ζαράρης

ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ «Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΞΕΝΟΥ».

Θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες.

Ανακοινώθηκαν χθες, σε μια πολύ ζεστή βραδιά στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Αθήνα 9.84 στην «Τεχνόπολις», στο Γκάζι, οι δέκα νικητές του διαγωνισμού αστυνομικής ιστορίας «Ο φόβος του ξένου» που διοργάνωσαν οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ σε συνεργασία με τον ραδιοφωνικό σταθμό Αθήνα 9.84.

Στον διαγωνισμό, ρόλο κριτικής επιτροπής έπαιξαν οι ίδιοι οι διαγωνιζόμενοι, που διάβασαν και αξιολόγησαν τις ιστορίες που υποβλήθηκαν, σε μια ιδιαίτερα πρωτότυπη για τα ελληνικά δεδομένα διαδικασία. 

Τους νικητές παρουσίασαν ο κύριος Τάκης Καμπύλης, γενικός διευθυντής του Αθήνα 9.84, η κυρία Αμαλία Ζέπου εκ μέρους της πλατφόρμας «Συν Αθηνά» του Δήμου Αθηναίων, ο εκδότης  κύριος Νώντας Παπαγεωργίου, και, εκ μέρους της οργανωτικής επιτροπής του διαγωνισμού, η κυρία Ελένη Μπούρα, υπεύθυνη ελληνικής πεζογραφίας των εκδόσεων ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. Ο ηθοποιός Γιώργος Νανούρης διάβασε αποσπάσματα από τις τρεις ιστορίες που συγκέντρωσαν την υψηλότερη βαθμολογία.

Το διήγημα που συγκέντρωσε την υψηλότερη βαθμολογία και πρόκειται να διασκευαστεί σε ραδιοφωνικό θεατρικό από τον Αθήνα 9.84 είναι το «Φεγγαράκι μου λαμπρό» της Χριστίνας Μπουγιούκου. Η κυρία Μπουγιούκου κερδίζει επίσης βιβλία αστυνομικής λογοτεχνίας αξίας 200 ευρώ από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.

Το διήγημα που κέρδισε τη δεύτερη θέση είναι το «47Τ213» της Μάρας Κούρτογλου.  Η κυρία Κούρτογλου κερδίζει επίσης βιβλία αστυνομικής λογοτεχνίας αξίας 200 ευρώ από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.

Το διήγημα που κέρδισε την τρίτη θέση είναι το «Κριστέλα» της Μαρίας Τσιμά. Η κυρία Τσιμά κερδίζει βιβλία αστυνομικής λογοτεχνίας αξίας 100 ευρώ από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.

Αναλυτικά, τα δέκα διηγήματα που διακρίθηκαν και θα συμπεριληφθούν στη συλλογή «Ο φόβος του ξένου, 10 αστυνομικές ιστορίες» (θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, σε έντυπη και ψηφιακή μορφή, τον Ιούνιο του 2014 και μέρος των εσόδων θα διατεθεί για τους σκοπούς της πλατφόρμας «Συν Αθηνά» του Δήμου Αθηναίων) είναι τα ακόλουθα:

1. «Φεγγαράκι μου λαμπρό» (κωδικός CC_0425) της Χριστίνας Μπουγιούκου
2. «47Τ213» (κωδικός CC_0261) της Μάρας Κούρτογλου
3. «Κριστέλα» (κωδικός CC_0008) της Μαρίας Τσιμά
4. «Ο νέος μου αδερφός» (κωδικός CC_0420) της Βέρας Καρτάλου
5. «Γερσίνια, πες της» (κωδικός CC_0083) της Ιφιγένειας Κρίντα
6. «Ο λύκος και οι καραμέλες» (κωδικός CC_0352) του Ευθύμιου Σαββάκη
7. «Σε δέκα ανάσες» (κωδικός CC_0240) της Θεώνης Σπάθη
8. «Σχέδιο Β» (κωδικός CC_0103) του Κωνσταντίνου Μουστάκα
9. «Το φεγγάρι του κυνηγού» (κωδικός CC_0042) της Λένας Κικίδου
10. «Βοριάς» (κωδικός CC_0153) του Θάνου Γιαλούρη

Τα διηγήματα που αναδείχθηκαν στις θέσεις 11-30 είναι τα ακόλουθα:
11. «Η μελωδία» (CC_0016) του Γιώργου Μπαλαούρα
12. «Ο άντρας δίχως πρόσωπο» (CC_0253) της Αγγελικής Μποζίκη
13. «Δώρο Χριστουγέννων» (CC_0136) του Στέλιου Ανδρεάδη
14. «Lupus» (CC_0345) του Αλέξανδρου Στέφου
15. «Οι διηγήσεις ενός ξένου» (CC_0005) του Δημητρίου Αντωνίου
16. «Στη φάκα» (CC_0102) του Γιώργου Ζώτου
17. «Διπλός κεραυνός» (CC_0010) του Ισίδωρου Μαυρογεώργη
18. «Enta Omri» (CC_0431) του Α. Ν. Μυρσιναίου
19. «Ο μεγάλος ύπνος» (CC_0270) της Γιούλης Αναστασοπούλου
20. «Φόνος στο Τόκιο» (CC_0038) του Άγγελου Καλαθά
21. «Σόνεξ» (CC_0082) της Ειρήνης Χρυσαδάκου
22. «Αλλάχ ου ακμπάρ» (CC_0145) του Περικλή Μπέλλα
23. «Οι επισκέπτες» (CC_0040) της Χριστίνας Δημητριάδου
24. «Το πρόσωπο μιας ξένης» (CC_0189) της Μάρθας Τσαλικίδου
25. «Το σταυρουδάκι» (CC_0219) της Εύας Μπαλαή
26. «Νυχτερινή σκακιέρα» (CC_0053) του Βαγγέλη Ντελή
27. «Καρβάν» (CC_0269) της Άννας Κοκκινίδου
28. «Ο τσιγγάνος με τη γαμψή μύτη» (CC_0104) της Μαίρης Μαργαρίτη
29. «Κουκλοθέατρο» (CC_0227) της Ελένης Χριστοφοράτου
30. «Ο άλλος» (CC_0194) της Μιχαηλίας Λιλλή

Από τις 10 Οκτωβρίου 2013 έως τις 10 Ιανουαρίου 2014, φίλοι του νουάρ από όλη την Ελλάδα (αλλά και με έδρα τους άλλες χώρες), κι από ένα ευρύ φάσμα ηλικιών, καταβολών και επαγγελμάτων, έστειλαν τα διηγήματά τους με θέμα «Ο φόβος του ξένου». Διηγήματα που ακολουθούσαν διάφορες σχολές της αστυνομικής λογοτεχνίας και άγγιζαν το θέμα «Ο φόβος του ξένου» από διαφορετικές οπτικές γωνίες, από την ξενοφοβία και τον ρατσισμό έως τον φόβο για τον ίδιο τον εαυτό μας.
Η ιδιαιτερότητα του Διαγωνισμού Αστυνομικής Ιστορίας ήταν η αξιολόγηση των διηγημάτων, η οποία δεν έγινε από κάποια κριτική επιτροπή, αλλά από τους ίδιους τους συμμετέχοντες. Από τις 22 Ιανουαρίου 2014 έως τις 23 Φεβρουαρίου 2014, οι συμμετέχοντες διάβασαν και αξιολόγησαν τα διηγήματα. Οι έγκυρες συμμετοχές που υποβλήθηκαν ανήλθαν στις 461. Από αυτούς συμμετείχαν στη φάση της αξιολόγησης οι 444 (οι διαγωνιζόμενοι που δεν συμμετείχαν στη φάση της αξιολόγησης ακυρώθηκαν σύμφωνα με τους όρους του διαγωνισμού).
Τα θερμά μας συγχαρητήρια στους διακριθέντες, αλλά και σε όλους τους συμμετέχοντες, και τις ευχαριστίες μας σε όλους για τη συμμετοχή τους, τη συνεργασία τους στη διαδικασία της αξιολόγησης, και την παρουσία τους στη χθεσινή βραδιά.

Η οργανωτική επιτροπή
Αναστασία Καμβύση
Ελένη Μπούρα
Μαρία Ξυλούρη
Ντόρα Τσακνάκη
Ειρήνη Χριστοπούλου

«An Important Mission» by Laskaris P. Zararis.

The sudden disappearance of Mr Michalis, Mrs. Katerina , young  Nikos and younger Christina fills the tomcat’s security with a huge why, oh WHY! Aristides the tom is now free to get up to whatever mischief in the house with nobody to scold him! But that’s no consolation for missing them, so he goes to wise Lykurgos, President of the Neighbourhood Strays, to explain his suffering at suddenly having lost "his folks". All the animals agree to organise a search party which takes our friends far away from their village and onto wonderful adventures. Temp Title: «An Important Mission»

43 illustrated pages for kids 7-10, published in 2013. The animals assume human characteristics, in the tradition of Aesop and La Fontaine. A flowing read with rich vocabulary, it introduces kids to the role wildlife plays, the natural environment and their protection.

(translation: Nick Kaloudis). 

Το φεγγάρι ναυάγησε.

Το φεγγάρι ναυάγησε

σε μια θάλασσα ξελογιάστρα.

Σκέφτηκε απλά

πως εκεί κάτω

που αντανακλά ολόκληρο τον εαυτό του

θα βρίσκεται ένα γαλήνιο κρεβάτι

κι ένα αιώνιο κρυμμένο μυστικό.

Αυτό εκμυστηρευόταν χρόνια τώρα

με παράπονο στα άστρα

για τον αχάριστο ουρανό.

Κι είπε να πέσει έτσι απλά

στην αλμυρή αγκαλιά

για να ξεχάσει τις άδικες νύχτες

για να ξεφύγει από το μαχαίρι του ήλιου

και καινούργια μοίρα να χτίσει με κύματα

σαν παιδί που ξενύχτησε

και δάκρυσε

για όνειρα που ξεθώριασαν τώρα.

18/03/2014

Λάσκαρης Π. Ζαράρης

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ ΦΥΛΛΟ 70 ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ "ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ".

Kypriakos Ellinismos No 70 by Zararis

11η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης (8-11 Μαίου 2014).

Συνάντηση της "Λέσχης Ποίησης" με θέμα: "Πώς ο Ποιητικός Λόγος Γεννά Παιδεία;".