ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ Α (ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ) ΤΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΩΝ ΘΗΒΩΝ – ΝΕΑΣ ΑΓΧΙΑΛΟΥ.

   

   Η 7η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων με αφορμή τον εορτασμό της Αυγουστιάτικης πανσέληνου θα διοργανώσει ένα διήμερο μουσικών εκδηλώσεων στον Αρχαιολογικό χώρο της Βασιλικής Α (Αγίου Δημητρίου) των Φθιωτίδων Θηβών – Νέας Αγχιάλου στις 9 και 10 Αυγούστου 2014.

   Συγκεκριμένα, το Σάββατο   9 Αυγούστου στις 9μ.μ  σε συνδιοργάνωση με την Δημοτική επιχείρηση Δ.Ο.Ε.Π.ΑΠ – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ της Διεύθυνσης Πολιτισμού του Δήμου Βόλου θα πραγματοποιηθεί συναυλία «Απόψε με Πανσέληνο» με την Έρρικα Πατρικίου. Στο πιάνο θα συνοδεύει  ο Ηλίας Χατζόγλου. Θα ακουστούν τραγούδια  Χατζιδάκι, Θεοδωράκη και άλλων γνωστών Ελλήνων συνθετών.  

   Την Κυριακή  10  Αυγούστους στις 9μ.μ  σε συνδιοργάνωση με τον Σύλλογο των Αγχιαλιτών της Αθήνας «Η ΑΓΧΙΑΛΟΣ» και τον μουσικό σύλλογο της Νέας Αγχιάλου «Ρωμανός ο Μελωδός» θα πραγματοποιηθεί μουσική εκδήλωση «Τραγούδια για το φεγγάρι» με την Μπέττυ Νικολέση. Στο πιάνο θα συνοδεύει ο Στάθης Θεοχαράκης.  

Παρουσίαση του παιδικού βιβλίου της εκπαιδευτικού Έλενας Νταβλαμάνου: "Μπορώ και χωρίς αυτά" (Δυάς Εκδοτική) σήμερα στην κεντρική πλατεία του Αλμυρού.

«Μπορώ και χωρίς αυτά…», μία εικονογραφημένη ιστορία για παιδιά τής Έλενας Νταβλαμάνου, από τη «Δυάς Εκδοτική».

   Κυκλοφόρησε πρόσφατα το πρώτο παιδικό βιβλίο της εκπαιδευτικού κ. Έλενας Νταβλαμάνου από τις εκδόσεις «Δυάς» σε μία όμορφη κι επιμελημένη έκδοση με την εικαστική παρέμβαση της κ. Έλενας Γρίβα.

   Επιχειρώντας μία σύντομη αναφορά στην ειδολογική διαφοροποίηση του παραμυθιού και της ιστορίας βραχείας φόρμας, έχω να παρατηρήσω ότι το βιβλίο που κρατάω στα χέρια μου δεν έχει τα χαρακτηριστικά στοιχεία του παραμυθιού (π.χ. αόριστος χρόνος και τόπος δράσης, ανωνυμία των προσώπων), αντιθέτως αποτελεί μία ρεαλιστική ιστορία, εμπνευσμένη από τη σχολική και οικογενειακή καθημερινότητα του παιδιού και βασισμένη στα βιώματα του, καθώς και στις καινούργιες συνθήκες που δημιούργησε η οικονομική κρίση στις σχέσεις μεταξύ των παιδιών και στις σχέσεις μεταξύ των παιδιών και των ενηλίκων.

   Πολύ εύκολα ο αναγνώστης θα συμπεράνει ότι η κα Έλενα Νταβλαμάνου δεν στερείται φαντασίας, ότι η απλότητα που διακρίνει την πλοκή της ιστορίας όσο και τη γλώσσα της επιτυγχάνει μια άμεση επικοινωνία με τα παιδιά της πρώτης σχολικής ηλικίας (6-8 ετών) και δουλεύει πάνω σε αξίες που έχουν απήχηση στον ψυχικό κόσμο του παιδιού, όπως η φιλία. Αξίες που εμείς ως γονείς συχνά ξεχνούμε ή παραμελούμε να τους τις υπενθυμίζουμε με τα λόγια μας, αλλά κυρίως με τις πράξεις μας.

   Καλό θα ήταν παράλληλα να αναρωτηθούμε τι ακριβώς περιμένουμε από μία ιστορία για παιδιά, ποιες απαιτήσεις μας οφείλει να καλύπτει ο συγγραφέας και ποιες προσδοκίες πρέπει να μας δημιουργεί. Πρώτα-πρώτα, ο συγγραφέας υποχρεούται να μας μιλά με ειλικρίνεια και τιμιότητα, με σεβασμό και συνειδητοποίηση της ευθύνης πως το έργο του θα ασκήσει σημαντική επιρροή στον ψυχισμό του παιδιού και γι’ αυτό τον λόγο πρέπει να εκφράζεται με προσοχή κι ευαισθησία, ώστε αυτή η επιρροή να είναι θετική και όχι αρνητική.

   Παρατηρώντας αυτό το όμορφο βιβλίο, διαπιστώνω ότι η Έλενα Νταβλαμάνου -αν και νέα συγγραφέας- εφαρμόζει συστηματικά όσα ανέφερα προηγουμένως και επιπροσθέτως πιστεύω ότι η ανάγνωση του βιβλίου της αποτέλεσε ωφέλιμη εμπειρία για μένα. Η ιστορία συμβαδίζει με την αντιληπτικότητα των παιδιών της ηλικίας στην οποία απευθύνεται και καθρεφτίζει πλήρως τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους. Το μήνυμα είναι παντού ζωντανό στις περιγραφές και στους διαλόγους, ότι δηλαδή οι αδύνατοι πάντα αξίζουν την προσοχή μας και τη στήριξή μας, ενώ έχει μεγάλη σημασία να κάνουμε τους γύρω μας, χαρούμενους. Προσπαθεί και τα καταφέρνει να υποψιάσει τους μικρούς αναγνώστες για τη νέα πραγματικότητα που έχει δημιουργηθεί στη χώρα μας και για τα δυσάρεστα φαινόμενά της, όπως η ανεργία, η φτώχια και η μετανάστευση. Με άλλα λόγια προετοιμάζει σιγά-σιγά το παιδί, με τρόπο ώστε να συμμετέχει ενεργά στους προβληματισμούς των γονιών του και να αποκτά ένα μέρος από την ωριμότητά τους. Ποτέ άλλη φορά δεν ήταν τόσο επιτακτική ανάγκη όσο στις μέρες μας να αναδειχτεί η σημασία του περιττού και του απαραίτητου, λόγω της βαθιάς και πολύπλευρης οικονομικής κρίσης που διανύουμε.

   Η εκπαιδευτικός κα Έλενα Νταβλαμάνου προσεγγίζει τον κόσμο του παιδιού με αφαιρετικό, κατανοητό, οικείο και άμεσο τρόπο, στοιχεία που συνηγορούν υπέρ της συγγραφικής της ικανότητας στο πλάσιμο ιστοριών βραχείας φόρμας για παιδιά.

   Συνιστώ ανεπιφύλακτα το βιβλίο της στους γονείς και τους μικρούς αναγνώστες. Της εύχομαι κάθε επιτυχία στον δρόμο που ξεκίνησε τώρα τελευταία και περιμένω με αγωνία να εκδώσει σύντομα το δεύτερο παιδικό της βιβλίο.

   Επίσης, δεν πρέπει να μας διαφύγει το γεγονός ότι ο εκδοτικός οίκος «Δυάς» ο οποίος ανέλαβε να εκδώσει το έργο τής κας Νταβλαμάνου, αποδεικνύει με την ποιότητα της παρούσας έκδοσης πως διαθέτει στοιχεία σοβαρού και αξιόλογου εκδοτικού οίκου.

   Κλείνοντας αυτήν την κριτική παρουσίαση, θα ήθελα να σας παρουσιάσω ένα συγκινητικό απόσπασμα από το βιβλίο, που αποκαλύπτει σε πόσο μεγάλο βαθμό πέτυχε η συγγραφέας στους στόχους της και πόσο τελικά ξέρει να χρησιμοποιεί τον τρόπο που γράφει για να περνάει στα παιδιά εύκολα τα μηνύματα που θέλει να δώσει:

   «Ο Λεωνίδας με έναν κόμπο  στο λαιμό και ένα σφίξιμο στην καρδιά άνοιξε δειλά δειλά την κασετίνα του και με τα χέρια που έτρεμαν βρέθηκε μπροστά στο πιο μεγάλο δίλημμα της ζωής του! Ποιο μολύβι να δάνειζε στο συμμαθητή του; Ουφ! Ακούστηκε μια στιγμούλα. Ο Λεωνίδας ανακουφισμένος είδε τα δυο μισοτελειωμένα κίτρινα μολύβια που είχαν ξεμείνει στην κασετίνα του και που πάντα αμελούσε να πετάξει. Παίρνει λοιπόν το ένα και το προσφέρει στον Ντίμε. Τότε μεμιάς τα μάτια του Ντίμε άστραψαν περισσότερο! Το σύννεφο έφυγε από το βλέμμα του και άρχιζε να φωνάζει: Μολύβι! Μολύβι!».

Λάσκαρης Π. Ζαράρης

Ποιητής, συγγραφέας, κριτικός λογοτεχνίας      

Παρουσίαση του παιδικού βιβλίου της εκπαιδευτικού Έλενας Νταβλαμάνου: "Μπορώ και χωρίς αυτά" (Δυάς Εκδοτική) στο cafe Αιολία (Αλωνάκι Νέας Αγχιάλου).

ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΛΙΤΟΥ ΣΤΗ ΘΑΣΟ.

Ανδρέας Γ. Λίτος         
Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η
Ο ποιητής Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ ήταν συνειδητός χριστιανός;
Με το θέμα αυτό θα δωθεί διάλεξη από τον Δρ. Ανδρέα Γ. Λίτο
Ιατρό -Ποιητή στις 3 Αυγούστου ημέρα Κυριακή και Ώρα 8.30 μμ
στο Καλογερικό του Λιμένα της Θάσου.
Η απάντηση στο ανωτέρω ερώτημα είναι θετική όπως τεκμαίρεται
από τα ποιήματα του και όχι μόνο.
Είσοδος Ελεύθερη.

Ιατρός - Ποιητής

www.andreaslitos.gr

"Οι κοσμοκράτες" από τον Παύλο Πολυχρονάκη.

Μην περιμένεις ότι θα μάθεις προς που σε πάνε…

τ’αφεντικά σου οι κοσμοκράτες αν δεν σε φάνε.

Μην περιμένεις ότι το δίκιο θα σ’ αποδώσουν

μικρός αν είσαι,  όσα ψηφίσματα και να εκδώσουν…

Μην περιμένεις ότι πατρίδα θα ’χεις δικιά σου,

θα σου την πάρουν μαζί με σένα και τα προικιά σου…

Μην περιμένεις παιδιά κι αμάχους να λυπηθούνε,

μην περιμένεις, τον «Παρθενώνα» να σεβαστούνε…

Μην περιμένεις ότι το αίμα δεν θα ’ναι μαύρο

κι ότι στις φλέβες όπως και πρώτα θα ρέει λάβρο…

Μην περιμένεις, πως «αν δε βάλει Θεός το χέρι…»

μια νέα βόμβα, τέλος στη Γη μας πως δεν θα φέρει… 

Παύλος Πολυχρονάκης

"Ατολμία" του Λάσκαρη Π. Ζαράρη.

Τα ίδια πρόσωπα σ’ έναν καθρέφτη

πνίγουν στο δάκρυ το φως,

το βλέμμα σαν ένα στολίδι

να βγει δυνατά ο καημός.

Τη λήθη απεγνωσμένα ζητούν

κατάδικοι που την ελπίδα μισούν,

για πείτε μου ένα ψέμα

μήπως μού αρέσει η ζωή

που μοιάζει να έχει σαπίσει κι αυτή!

Επαναστάτες σκυφτοί

με το βάρος των ονείρων στους ώμους,

να ανοίξει η γη να σας καταπιεί

που βαφτίζετε "υπομονή"

την επανάπαυση και την υποταγή,

ενώ στην αλήθεια βάζετε

ανήθικους όρους.

18-07-2014

Λάσκαρης Π. Ζαράρης

"Άγνωστος Προορισμός" του Λάσκαρη Π. Ζαράρη.

   Απόβροχο, μουσκεμένοι οι δρόμοι, σε κάθε βήμα της κι ένας υπόκωφος ήχος. Σκαλώνουν τα τακούνια στ’ ανοίγματα του πεζοδρομίου, το τσιγάρο της βουτηγμένο μέσα στην ομίχλη. Καράβια με τα περήφανα φουγάρα τους, τρυπούν τον ουρανό και τις ψυχές των περαστικών που τα κοιτούν μαγεμένοι.

   Η ανάσα της πνιγμένη απ’ τον καπνό κι αυτή στέκεται τώρα κάτω από ένα φανάρι μετρώντας στο λιγοστό φως τα τελευταία της χρήματα. Το μαλλί της ξεχύνεται λαμπερό μέσα απ’ την κουκούλα του αδιάβροχου και μια σκληρή ανάμνηση την χαρακώνει στο πρόσωπο. Εμφανίζεται ένα παράξενο χαμόγελο τη στιγμή που φτύνει συνεχώς ώρες, ελπίδες, κανείς δεν ξέρει…

   Μιλάει στον εαυτό της ειρωνικά: «Και να σκεφτείς πως αυτός ο δρόμος έδειχνε πως είναι όλο νόημα!».

   Οι περισσότερες μπουκαπόρτες των πλοίων είναι ανοιχτές, σαν ξεχειλωμένα στομάχια από νύχτες κραιπάλης και την καλούν μ’ ένα κούνημα της θάλασσας, ν’ ανακαλύψει τι κρύβουν μες στο εσωτερικό τους.

   Οι παλάμες της τρέμουν καθώς πριν λίγη ώρα είχε κρατήσει σφιχτά ένα ξένο κορμί κι ο άλλος ένα ερείπιο των χρόνων, όλο τ’ όνομά της φώναζε μουσκεμένος στα υγρά της ηδονής: «Πολύμνια». Ζαρωμένο το δέρμα του και η ανάσα του βαριά, άσχημη ανάμεσα απ’ τα αραιά του δόντια, ενώ εκείνη πλήκτρο της στιγμής, άνθος παραπεταμένο για να κορώσει την πείνα και την απελπισία της.

   Συνέχιζε το μεθυσμένο παραμιλητό της: «Αυτός ο δρόμος μυρίζει κάπνα και δυσωδία. Τόσα και τόσα καράβια δεμένα στο λιμάνι, αύριο φεύγουν γεμάτα ανθρώπινες ελπίδες κι εγώ κάθομαι εδώ μόνη, βουλιαγμένη στη λάσπη!».

   Την πήρε το παράπονο και έκλαψε. Η συγκίνηση την έκανε να τρέμει. Αναζητούσε καταφύγιο, να κουλουριαστεί σε μια γωνιά μαζί με τον ένοχο εαυτό της. Κατέβασε το φερμουάρ του αδιάβροχου και πρόβαλλε από μέσα η νεανική ορμή της. Το μάτι της έτσι δακρυσμένο, είχε μια παράξενη μελαγχολία και γοητεία. Άνοιξε βιαστικά την τσάντα της κι άρπαξε το κραγιόν της. Τα κατάφερε και χωρίς καθρεφτάκι να το απλώσει όμορφα στις άκρες των χειλιών. Το βλέμμα της όπου έπεφτε, μαγνήτιζε.

   Διάλεξε ένα καράβι με τ’ όνομα «Αφροδίτη», δεν καλοφαινόταν, ήθελε μπογιάντισμα.

   «Κι η ομορφιά σκουριάζει κάποιες φορές αν δεν την προσέξεις!» την προειδοποίησε ο ένοχος εαυτός της.

   Περπάτησε προς την ανοιγμένη μπουκαπόρτα κι έφτασε στον χώρο όπου σταθμεύουν τ’ αυτοκίνητα.

   Ρώτησε έναν ξένο εργάτη: «Πότε φεύγει το πλοίο; Μπορώ να μείνω εδώ μέχρι το πρωί;».

   Εκείνος δεν της άφησε κανένα περιθώριο για διαπραγμάτευση και της απάντησε ορθά κοφτά: «Αύριο, στις οχτώ το πρωί! Καλύτερα να πάτε στην καφετέρια του λιμανιού. Εδώ απαγορεύεται!».

   Το γνώριζε, γι’ αυτό ήθελε ν’ αποφύγει τη συνάντηση με πολύ κόσμο, δε θα ένιωθε όμορφα αν κάποιος ή κάποια την κοιτούσε έστω για λίγο. Φοβόταν μήπως και μαντέψουν τις δυσάρεστες σκέψεις της.

   Μισούσε τα καλοκαίρια, γιατί ενώ πολλές φορές ήταν έτοιμη να πατήσει το πόδι της σε καράβι, την τελευταία στιγμή το μετάνιωνε, για χάρη ενός καινούργιου έρωτα, ίσως λόγω μιας ιδιοτροπίας της μοίρας που την απέτρεπε απ’ τα μεγάλα ταξίδια.    

   Μα τώρα, τι έκανε τώρα; Βρώμιζε στα χέρια των γέρων και των πλούσιων, άνεργη, ρημαγμένη ψυχή που η φτώχεια είχε πνίξει τη ζωντάνια της. Βαλσαμωμένη ύπαρξη, φύλλο που το παίρνει ο άνεμος.

   Όταν η Πολύμνια πήγε ν’ ανοίξει τα φτερά της, ο πατέρας της κι η μάνα της την εμπόδισαν και τα χρόνια περνούσαν εις βάρος της. Όμως το είχε πάρει πια απόφαση να κάνει τη μεγάλη αλλαγή στη ζωή της. Μόνο που ξέχασε να ρωτήσει πού θα πήγαινε το καράβι. Δεν πειράζει, δεν χρειαζόταν να ξέρει, μακριά κι οπουδήποτε! Άκουγε κιόλας το σφύριγμα του καραβιού που αναχωρούσε.

   Την κυνηγούσε ακόμα η εικόνα του Γέρου-Εφιάλτη που λίγδιαζε το τρυφερό σώμα της, που μόλυνε με το σάλιο του το στήθος της, κι έκανε τα πόδια της να μαζεύονται στο άγγιγμα των κοκαλιάρικων χεριών του. Εκείνος ήταν ένα κούτσουρο που το παράσερνε το ποτάμι των νιάτων της.

   Είδε και τον Γέρο-Καπετάνιο με το πηλίκιό του, περήφανο, γεμάτο θέληση, αυτοπεποίθηση, πείσμα και δύναμη. Άραγε, θα τα έφερνε η μοίρα έτσι ώστε εκείνη να φορέσει κάποτε στον λαιμό της ένα κολιέ από κεχριμπάρι; Μέχρι τώρα μόνο πίκρες και διαψεύσεις τής είχε φορέσει, κόμπους που μέστωναν, γίνονταν δηλητήριο και της πλήγωναν την καρδιά.

   Μύρισε ξαφνικά πεύκο κοντά σε ακρογιάλι κι ένιωθε σαν να βαφτιζόταν ξανά με όνειρα. Άκουγε στ’ αλήθεια ν’ ανακοινώνουν στο μεγάφωνο: «Σε λίγα λεπτά το πλοίο αναχωρεί. Ο καπετάνιος και το πλήρωμα σάς εύχονται καλό ταξίδι!». 

Λάσκαρης Π. Ζαράρης 

Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποίησης και Παραμυθιού 2014 από το Πολιτιστικό Περιοδικό Λόγου και Τέχνης «ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ ο Θεσσαλός».

  

9ος ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΠΟΙΗΣΗΣ  2014

Το Περιοδικό «ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ ο Θεσσαλός» προκηρύσσει τον 9ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό ΠΟΙΗΣΗΣ.

Ο Διαγωνισμός θα διεξαχθεί με τους παρακάτω γενικούς και ειδικούς όρους.

ΓΕΝΙΚΟΙ ΟΡΟΙ

1.  Κάθε  διαγωνιζόμενος/η μπορεί να λάβει μέρος με ένα ποίημα.

2.  Τα υπό κρίση έργα θα υποβάλλονται σε κλειστό φάκελο, απαραιτήτως με ψευδώνυμο.

3.  Εντός του ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ θα πρέπει να βρίσκεται και ένας άλλος φάκελος ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΟΣ μέσα στον οποίο θα βρίσκεται το πραγματικό όνομα και τα λοιπά στοιχεία του διαγωνιζομένου (Διεύθυνση, πόλη, τηλέφωνο), ενώ εξωτερικά αυτού θα αναγράφεται το ψευδώνυμο, και ο οποίος θα αποσφραγιστεί μετά την αξιολόγηση-κρίση. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται το απόρρητο και το αδιάβλητο του διαγωνισμού.

4.  Έργα στα οποία δεν διασφαλίζεται η ανωνυμία του διαγωνιζόμενου θα αποκλείονται εξ αρχής.

5.  Το ΘΕΜΑ στον 9ο ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΠΟΙΗΣΗΣ είναι ελεύθερο.

6.  Τα διαγωνιζόμενα έργα πρέπει να αποσταλούν στη Διεύθυνση: «ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ ο Θεσσαλός», ΣΑΡΑΝΤΑΠΟΡΟΥ 17, ΠΑΤΗΣΙΑ, ΑΘΗΝΑ, Τ.Κ. 11144 από την 1^η Αυγούστου 2014 μέχρι την 20^η Νοεμβρίου 2014 (η ημερομηνία αποδεικνύεται από τη σφραγίδα ταχυδρομείου), και με την ένδειξη: «Για τον διαγωνισμό Ποίησης».

7. Τα ποιήματα πρέπει να αποσταλούν σε (5) πέντε φωτοτυπημένα αντίτυπα και η έκτασή τους πρέπει να είναι σε (1) σελίδα Α4 (περίπου 30 σειρές).                                         

Θα δοθούν ΤΡΙΑ (3) ΒΡΑΒΕΙΑ και (3) ΤΡΕΙΣ ΕΠΑΙΝΟΙ.

Τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν και θα δοθούν τα βραβεία-έπαινοι από την ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ του ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ ο Θεσσαλός», σε τιμητική εκδήλωση που θα γίνει μετά τις 10 Δεκεμβρίου 2014 και σε αίθουσα που θα ανακοινωθεί σύντομα μέσα από τις σελίδες του περιοδικού αλλά και από το διαδίκτυο.

1ος ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ  2014

Το Περιοδικό «ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ ο Θεσσαλός» προκηρύσσει τον 1ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ.

Ο Διαγωνισμός θα διεξαχθεί με τους παρακάτω γενικούς και ειδικούς όρους.

ΓΕΝΙΚΟΙ ΟΡΟΙ

1.  Κάθε  διαγωνιζόμενος/η μπορεί να λάβει μέρος με ένα παραμύθι.

2.  Τα υπό κρίση έργα θα υποβάλλονται σε κλειστό φάκελο, απαραιτήτως με ψευδώνυμο.

3.  Εντός του ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ θα πρέπει να βρίσκεται και ένας άλλος φάκελος ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΟΣ μέσα στον οποίο θα βρίσκεται το πραγματικό όνομα και τα λοιπά στοιχεία του διαγωνιζομένου (Διεύθυνση, πόλη, τηλέφωνο), ενώ εξωτερικά αυτού θα αναγράφεται το ψευδώνυμο, και ο οποίος θα αποσφραγιστεί μετά την αξιολόγηση-κρίση. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται το απόρρητο και το αδιάβλητο του διαγωνισμού. 

4.  Έργα στα οποία δεν διασφαλίζεται η ανωνυμία του διαγωνιζόμενου θα αποκλείονται εξ αρχής.

5.  Το ΘΕΜΑ στον 1ο ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ είναι ελεύθερο.

6. Τα διαγωνιζόμενα έργα πρέπει να αποσταλούν στη Διεύθυνση: «ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ ο Θεσσαλός», ΣΑΡΑΝΤΑΠΟΡΟΥ 17, ΠΑΤΗΣΙΑ, ΑΘΗΝΑ, Τ.Κ. 11144 από την 1^η Αυγούστου 2014 μέχρι την 20^η Νοεμβρίου 2014 (η ημερομηνία αποδεικνύεται από τη σφραγίδα ταχυδρομείου), και με την ένδειξη: «Για τον διαγωνισμό Παραμυθιού».

7.  Τα παραμύθια πρέπει να αποσταλούν σε (5) πέντε φωτοτυπημένα αντίτυπα και η έκτασή τους πρέπει να είναι σε (2,5) σελίδες Α4 το ανώτερο (περίπου 1000 λέξεις).

Θα δοθούν ΤΡΙΑ (3) ΒΡΑΒΕΙΑ και (3) ΤΡΕΙΣ ΕΠΑΙΝΟΙ.

Τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν και θα δοθούν τα βραβεία-έπαινοι από την ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ του ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ ο Θεσσαλός», σε τιμητική εκδήλωση που θα γίνει  μετά τις 10 Δεκεμβρίου 2014 και σε αίθουσα που θα ανακοινωθεί σύντομα μέσα από τις σελίδες του περιοδικού αλλά και από το διαδίκτυο.

"Αιμάτινες σπονδές" του Γιώργου Η. Παγωνάκη

Τώρα που οι θάλασσες αναστενάζουν,
εν πλω μας ντύνουν με αλάτι
τσούζοντας τις πληγές που μας αφήνει η περιπλάνηση
στην στεριά.
Αψηφώντας κάθε θύελλα από στάχτες νεκρών ανθρώπων
και με διαβατήριο για την αντιπέρα όχθη
ένα ταξιδιωτικό πάσο,
φθηνές βόλτες κατακτώνται από το μνημονικό μέσα
στις μεγάλες,
τις απύθμενες λακούβες που γίνονται οι σπονδές.
Οι θεοί με τα καλαμάκια τους ρουφάνε των εργατών τις θυσίες
και των απανταχού εκμεταλλευομένων
και τα ξέρατά τους,
Λάβα!
πάνω στα κορμιά της εξουσίας...
κορμιά κοινωνικής αντιπαράθεσης από αίμα φουσκωμένα,
αίμα που θέλει να ξεχυθεί από τους πόρους των
χρωματίζοντάς τα με δολοφονίες...

Στα χαρακώματα της μισθωτής δουλείας
το μελάνι είναι μολύβι από τις σφαίρες της οικονομίας
και το ημερολόγιο της πρώτης γραμμής χαράζεται από τις αμυχές
και τα ακρωτηριασμένα μέλη της εκμετάλλευσης...

"Φορέστε τις αντιασφυξιογόνες μάσκες σας..."
φώναξε η φωνή από μία κουκίδα στην κάτοψη των χαρακωμάτων της πραγματικότητας...
ο εχθρός όμως δεν είναι έξω από τα χαρακώματα,
είναι οι απατηλές παραισθήσεις της χωμάτινης κάψας
και του χαλασμένου ιδρώτα
που γεμίζουν το λάκκο με σπονδές...
και έχουν όγκο και παραισθήσεις

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ 33ου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ.

 

Η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ.) προκηρύσσει τον      33ον  Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό για το έτος 2014. Ο διαγωνισμός περιλαμβάνει τα κάτωθι είδη του λόγου: Ποίηση, Διήγημα, Νουβέλα, Μυθιστόρημα, Θεατρικό Έργο, Δοκίμιο, Παραμύθι.

Δικαίωμα συμμετοχής έχουν όλοι οι εντός και εκτός Ελλάδος διαμένοντες ενήλικες ελληνόφωνοι, εξαιρουμένων των βραβευθέντων στον εν λόγω διαγωνισμό τα τελευταία πέντε χρόνια με Α΄ βραβείο για την κατηγορία που βραβεύτηκαν. 

Οι διαγωνιζόμενοι μπορούν να λάβουν μέρος σε ένα ή και περισσότερα είδη, αλλά με ένα μόνο έργο τους για κάθε είδος και οπωσδήποτε αδημοσίευτο.

Το ποίημα να μην υπερβαίνει τους 30 στίχους (πάντως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπερβαίνει τα δύο λεπτά απαιτούμενου χρόνου απαγγελίας), το διήγημα τις 6 σελίδες, η νουβέλα τις 70 σελίδες, το θεατρικό τις 100 σελίδες, το δοκίμιο τις 30 σελίδες, το παραμύθι τις 10 σελίδες, και το μυθιστόρημα τις 150 σελίδες. Κάθε έργο να σταλεί σε πέντε δακτυλογραφημένα αντίτυπα με ψευδώνυμο επάνω δεξιά.  (Το μέγεθος των χαρακτήρων να είναι σε όλα 14.)

Οι διαγωνιζόμενοι να εσωκλείσουν στο μεγάλο φάκελο, ένα μικρότερο κλειστό φάκελο με γραμμένο απ’ έξω το ψευδώνυμό τους και τον τίτλο του έργου, ενώ μέσα σ’ αυτόν πρέπει να υπάρχουν τα εξής προσωπικά τους στοιχεία: Ονοματεπώνυμο, διεύθυνση κατοικίας, ταχυδρομικός κώδικας, τηλέφωνο (σταθερό και κινητό), e-mail (προαιρετικά), τίτλος του έργου και το ψευδώνυμο.

Τα έργα πρέπει να σταλούν ταχυδρομικά, με απλή επιστολή και όχι συστημένη, στα γραφεία της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, Γερανίου 41, 2ος όροφος, Τ.Κ. 10431 - Αθήνα, με ένδειξη αντίστοιχη προς το είδος στο οποίο λαμβάνουν μέρος, π.χ «για τον Διαγωνισμό Ποίησης» ή «για τον Διαγωνισμό Διηγήματος» κ.τ.λ. Στη θέση του αποστολέα να σημειωθεί μόνο το ψευδώνυμο.

Σε περίπτωση που ένας διαγωνιζόμενος λάβει μέρος σε περισσότερα του ενός είδη, μπορεί τους φακέλλους με το κάθε είδος και τις σχετικές ενδείξεις (που ο καθένας τους θα περιέχει ξεχωριστό κλειστό φάκελλο προσωπικών στοιχείων) να τους τοποθετήσει μέσα σε μεγαλύτερο, στον οποίο όμως θα αναγράφονται  όλα  τα  είδη που περιέχει  π.χ. «για τους διαγωνισμούς ποίησης και παραμυθιού».

Τελευταία ημερομηνία αποστολής των έργων ορίζεται η 1η Οκτωβρίου 2014.

Οι διακριθέντες θα ειδοποιηθούν έγκαιρα για την τελετή βράβευσης, η ημερομηνία της οποίας θα κοινοποιηθεί με νεότερη ανακοίνωσή μας (εκτιμώμενος χρόνος μέσα Ιανουαρίου 2015).

Τα αποτελέσματα δεν ανακοινώνονται στις ιστοσελίδες της Π.Ε.Λ. ή οπουδήποτε αλλού πριν από την τελετή βράβευσης.

Επειδή στα μη βραβευθέντα έργα δεν αποκαλύπτονται τα στοιχεία των διαγωνιζομένων, δεν υπάρχει η δυνατότητα πληροφοριών για την επίδοσή τους, και δεν δίδονται πληροφορίες αναφορικά με την βαθμολογία τους.

Τα αποσταλέντα έργα δεν επιστρέφονται, ενώ τα μη διακριθέντα έργα θα καταστραφούν μαζί με τα προσωπικά στοιχεία των  διαγωνισθέντων.

Πληροφορίες για το διαγωνισμό στα τηλέφωνα:

σταθερό   210 - 60 40 097( Εύα  Χαλκιαδάκη,  Γενική  Γραμματέας ), 

κιν.  694.60.60.813 (Νίκος Ταβουλάρης, Πρόεδρος) και  697.72.42.508 (Χρίστος Σαββάκης, Αντιπρόεδρος).

       Ο  Πρόεδρος                                               Η  Γενική  Γραμματέας            

     Νίκος Ταβουλάρης                                             Εύα  Χαλκιαδάκη

4ος Πανελλήνιος Ποιητικός Διαγωνισμός ΕΛΙΚΩΝ.

 

Tο περιοδικό ΒΟΙΩΤΙΑ, το βιβλιοπωλείο/εκδόσεις Σύγχρονη Έκφραση και το viotia.blogspot.com προκηρύσσουν τον 4ο Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό ΕΛΙΚΩΝ, που φέτος είναι αφιερωμένος στον μεγάλο Ελληνοκύπριο ποιητή Κώστα Μόντη (φωτό) με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του και τα 10 από τον θάνατό του. Οι όροι του 4ου Πανελλήνιου Ποιητικού Διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ είναι οι ακόλουθοι:

1. Στο διαγωνισμό μπορούν να συμμετάσχουν Ελληνίδες και Έλληνες ανεξαρτήτως ηλικίας, γραμματικών γνώσεων, επαγγελματικών ασχολιών κ.λπ. είτε κατοικούν στην Ελλάδα και Κύπρο είτε διαμένουν μόνιμα ή προσωρινά στο εξωτερικό, εφόσον έχουν την ελληνική ή κυπριακή υπηκοότητα και μπορούν να γράφουν στη νεοελληνική γλώσσα.

2. Όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν στο διαγωνισμό θα πρέπει να στείλουν ένα (1) αδημοσίευτο ποίημά τους (κι όχι περισσότερα του ενός ποιήματα με διαφορετικά ψευδώνυμα), θέματος της επιλογής τους. Διευκρινίζεται ότι το ποίημα που θα σταλεί ΔΕΝ πρέπει να έχει λάβει μέρος σε άλλο Διαγωνισμό.

3. Ο αποστολέας θα χρησιμοποιήσει το ίδιο ψευδώνυμο τόσο για την αποστολή όσο και για την υπογραφή του ποιήματος. Στο φάκελο που θα εμπεριέχει το ποίημα θα αναγράφεται το ψευδώνυμο του αποστολέα. Στον ίδιο όμως φάκελο θα τοποθετηθεί ένας μικρότερος, στο εσωτερικό του οποίου θα αναγράφονται τα πραγματικά στοιχεία του ποιητή (ονοματεπώνυμο, γραμματικές γνώσεις, επάγγελμα, διεύθυνση κατοικίας και αριθμοί τηλεφώνου: σταθερό και κινητό). Οι μικροί φάκελοι εκείνων που ΔΕΝ θα διακριθούν ΔΕΝ θ´ ανοιχτούν. Έτσι, θα παραμείνει μυστική η συμμετοχή τους. Χρησιμοποιώντας όμως, οι ενδιαφερόμενοι τα ψευδώνυμά τους, θα τους ανακοινώνεται ο συνολικός αριθμός των μορίων, που έλαβε το ποίημά τους και από τους 4 κριτές.

4. Το ποίημα, που θα σταλεί, για συμμετοχή στο Διαγωνισμό, θα πρέπει να είναι πληκτρολογημένο με Η/Υ ή δακτυλογραφημένο και απαραιτήτως σε έξι (6) πανομοιότυπα αντίτυπα (καλής, ευανάγνωστης εκτύπωσης), υπογεγραμμένα όλα με το ίδιο ψευδώνυμο. Ο φάκελος θα σταλεί με απλή επιστολή στη Διεύθυνση: Βύρωνος 19 Λιβαδειά 32100, με την ένδειξη Περιοδικό ΒΟΙΩΤΙΑ/Συμμετοχή στον 4ο Ποιητικό Διαγωνισμό ΕΛΙΚΩΝ.


5. Η Επιτροπή κρίσης του Διαγωνισμού θα αποτελείται από 4 ανθρώπους των γραμμάτων. Η βαθμολόγηση θα γίνει από το 1 έως το 20.

6. Θα απονεμηθούν τρία (3) βραβεία και τρεις (3) έπαινοι (Α’, Β’ και Γ’).

Τα 3 πρώτα βραβεία συνοδεύονται από χρηματικά έπαθλα ως εξής:
1ο Βραβείο: 1000 ευρώ
2ο Βραβείο 300 ευρώ
3ο Βραβείο: 200 ευρώ
Το συνολικό χρηματικό ποσό των τριών βραβείων είναι χορηγία της εταιρείας ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ Α.Ε. που ανήκει στον Όμιλο Μυτιληναίος.

Οι 3 έπαινοι θα συνοδεύονται από δώρο/βιβλίο. Διευκρινίζεται ότι στις περιπτώσεις ισοψηφιών τα βραβεία, χρηματικά έπαθλα και έπαινοι θα μοιράζονται ισομερώς. Στον καθένα που θα διακριθεί είτε με βραβείο είτε με έπαινο θα του απονεμηθεί τιμητικό - ονομαστικό δίπλωμα καλλιτεχνικά εκτυπωμένο.

7. Θεσπίζεται και τέταρτο βραβείο (με χρηματικό έπαθλο 300 ευρώ) για ένα ποίημα με θέμα τη Λιβαδειά ή τη Βοιωτία εν γένει. Το βραβείο αθλοθετεί ο Σύλλογος Οι Φίλοι Του ΞΕΝΙΑ Λιβαδειάς. Για αυτόν τον κλάδο του 4ου διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ οι συμμετέχοντες θα αποστείλουν και δεύτερο ποίημα (εκτός του πρώτου για τη συμμετοχής τους στον κύριο 4ο διαγωνισμό ΕΛΙΚΩΝ) ή εφόσον επιθυμούν μόνο για αυτό το έπαθλο ποίημα με θέμα τη Λιβαδειά ή τη Βοιωτία. Και για το βραβείο τούτο θα ακολουθηθεί η ως άνω διαδικασία και θα κριθεί από τους 4 κριτές.

8. Ως τελευταία προθεσμία αποστολής, από τους ενδιαφερομένους, των συμμετοχών τους ορίζεται η 31 Δεκεμβρίου 2014. Οι ημερομηνίες της αποστολής θα εξακριβώνονται από τις σφραγίδες των ΕΛ.ΤΑ.

9. Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού θα ανακοινωθούν τον Μάιο του 2015. Τα βραβεία, οι έπαινοι και τα τιμητικά διπλώματα θα απονεμηθούν σε ειδική τελετή η οποία θα οργανωθεί και θα πραγματοποιηθεί τον Μάιο του 2015. Περισσότερες πληροφορίες, δίνονται στους ενδιαφερομένους, στο τηλέφωνο: 69 44 73 44 90.

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ 216 ΤΟΥ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ".

 

   Κυκλοφόρησε το τεύχος 216 του τριμηνιαίου λογοτεχνικού περιοδικού "Πνευματική Ζωή", που στις σελίδες του 269-270 φιλοξενεί ένα παραμύθι μου για μικρούς και μεγάλους.  

   Μεταξύ άλλων, στα περιεχόμενά του περιλαμβάνονται άρθρα για τα 130 χρόνια από τη γέννηση του Άγγελου Σικελιανού, για τα 150 χρόνια από τον θάνατο του Μακρυγιάννη, ένα διήγημα του Κώστα Λιάκου, ανθολογία Νεοελληνικής ποίησης, κριτικές αποτιμήσεις βιβλίων από τον Μιχάλη Σταφυλά, τον Κώστα Καρούσο και τον Γιώργο Πολ. Παπαδάκη και ένα αφιέρωμα για τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, τον νέο Θερβάντες και δημιουργό του "μαγικού ρεαλισμού" στη λογοτεχνία.

   Στο εξώφυλλο του περιοδικού εικονίζεται δημιουργία του γλύπτη Γιώργου Καλακαλλά, με τίτλο: "Παγκόσμιο φιλί" (χαλκός, 7 μέτρα, Δίστομο).

Δελτίο τύπου για την κυκλοφορία του Μαγνησιώτικου περιοδικού «Βίγλα-Πλώρη», τεύχος 7, Ιούνιος 2014.

   Έτυχε να πέσει στα χέρια μου το πολύ όμορφο περιοδικό «Βίγλα-Πλώρη», την έκδοση του οποίου επιμελείται ο γνωστός δάσκαλος και συγγραφέας Κώστα Λιάπης. Η ποιότητα του εξωφύλλου και των γυαλιστερών σελίδων του δημιουργεί μια οικειότητα με τον αναγνώστη, που με μεγάλο ενδιαφέρον θέλει να λάβει γνώση και για το περιεχόμενό του. «Βίγλα και Πλώρη» λοιπόν, βουνό και θάλασσα, αυτά είναι τα φυσικά σημεία αναφοράς γύρω από τα οποία κινείται η έμπνευση των δημιουργών και τα θέματα των άρθρων που εκείνοι υπογράφουν.

   Εκτός από τα τοπικά και λαογραφικά θέματα που παρουσιάζονται στις σελίδες του περιοδικού, δίνεται ένας αρκετά εκτεταμένος χώρος στη λογοτεχνία, ποίηση και πεζογραφία. Στα περιεχόμενά του περιλαμβάνονται τα εξής:

-          Ένα αφιέρωμα: «Πνευματικός μας Παρθενώνας η γλώσσα μας» του Κων/νου Βραχνιά.

-          Θυμίαμα μνήμης: «Η άγρυπνη συνείδηση των Ιώνων» της Άννας Αϊβαζόγλου.

-          Όταν η ιστορία ενοχλεί: «Η κ. Ρεπούση και το Ζάλλογο» του Κώστα Λιάπη.

-          Μνήμη Γιάννη Μουγογιάννη: «Ο Αστραπόγιαννος του Βόλου» του Επιμελητή.

-          Ποιήματα των: Αντώνη Δελώνη, Μάγιας Μποντζώρλου, Ιάσονα Ευαγγέλου, Κώστα Καλαπανίδα, Μιχάλη Μπάστα.

-          Διηγήματα: «Η Καράσω» του Β. Δ. Αναγνωστόπουλου, «Κάρλα» του Ηλία Λεφούση.

-          Τρία μικρά παραμύθια: «Από τις ιστορίες του Ναστραντίν Χότζα» του Ντίνου Χριστιανόπουλου.

-          Λαϊκό παραμύθι και παραμυθάδες: «Πηλιορείτικα παραμύθια από το αρχείο του Ν. Γ. Πολίτη» της Αικατερίνης Καμηλάκη-Πολυμέρου.

-          Θέματα και απόψεις: «Παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών (Κάθε μέρα, όχι μια φορά τον χρόνο» του Παντελή Μαστρογιάννη.

-          Σκέψεις και απόψεις: «Η εισβολή της εικόνας στη ζωή μας» της Βασιλίνας Παπαδημητροπούλου.

-          Σκιαθίτικα διηγήματα: «Η αποσώστρα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

-          Μνήμες του 1943: «Ένα ηρωικό γεγονός στον Παγασητικό» του Χρήστου Μηλίτση.

-          Από την τοπική ναυτική ιστορία: «Ναυάγια στις ανατολικές ακτές του Παγασητικού στον Μεσοπόλεμο» του Γρηγόρη Καρταπάνη.

-          Θαλασσινοί θρύλοι: «Ηλιόπετρα» του Β. Δ. Αναγνωστόπουλου.

-          Ψαράδες της ακρογιαλιάς: «Οι μουρμουράδες» του Μανόλη Γκαγκάκη.

-          Έντυπα Μαγνησιωτών, συνεργατών, αναγνωστών και πολιτιστικών φορέων.

05/07/2014

Λάσκαρης Π. Ζαράρης

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΠΟΛΥΧΡΟΝΑΚΗ.

Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ ΣΤΗ ΒΡΑΖΙΛΙΑ

(πάντα επίκαιρος πάντα οικουμενικός)

Στη Βραζιλία βρέθηκα κι εγώ με τόσους άλλους

και ρούφηξα μπαλιά – μπαλιά τσ’ αγώνες τους μεγάλους.

Χάρηκα που πολλοί «Δαυίδ» τους «Γολιάθ» νικήσαν

την μπάλα απ’ την σφεντόνα τους σαν τους εξακοντίσαν.

Λυπήθηκα σαν ο Δαυίδ που Ελλάδα τονε λένε

απ’ ατυχία έκαμε τα μάτια μας να κλαίνε.

Και πάνω που λυπόμουνα μου ‘ρχεται ο Καβάφης

και μου ‘πε: «Φίλε, άδικα τα άσπρα, μαύρα βάφεις.

«Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι.

Τόσο που έκαμες μεγάλη δόξα.

Κι αυτό ακόμα το σκαλί το πρώτο

πολύ από τους πιο πολλούς απέχει».

Με έπεισε ο Αλεξανδρινός κι ήμουν ευτυχισμένος,

μα απόταν σπίτι γύρισα είμαι εξαγριωμένος

γιατί μου λένε: Ουδέποτε πήγα στη Βραζιλία.

Πως λέω πράγματα τρελά, μυθώδη και γελοία

και ακόμα πως πολύ βαριά την έχω ψωνισμένη

γιατί ο Καβάφης, προ πολλού στον κόσμο αυτό δεν μένει.

Κι εγώ κραυγάζω: Άσχετοι, οικτρά πλανάσθε πλάνη,

ο Κωνσταντίνος πάντα ζει. Ποτέ δεν θα πεθάνει!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ 22η ΓΙΟΡΤΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ.

Αγαπημένοι μου φίλοι, τα ταξίδια πάντοτε ξεκινάνε όμορφα, με ενθουσιασμό. Κι οι μεγάλοι πολλές φορές γίνονται σαν τα παιδιά, θέλουν να ταξιδέψουν στο «Νησί της Ελπίδας», σ' ένα άγνωστο νησί όπου οι ιθαγενείς γίνονται φίλοι τους. Επιθυμούν ακόμη να πάρουν μέρος σε μια ιστορία όπου ένας κοκκινοτρίχης γάτος και διάφορα άλλα ζώα μαθαίνουν από τις περιπέτειές τους. Όμως υπάρχουν και οι παλιές ιστορίες, οι αναμνήσεις των πατρίδων που χάθηκαν αλλά έχουν μείνει για πάντα μέσα στην ψυχή.

Όλα αυτά που σας περιγράφω, δεν είναι παρά τα πνευματικά μου παιδιά που δέχτηκαν θετικές και αρνητικές κριτικές και αυτή τη στιγμή βρίσκονται στην 22η Γιορτή Βιβλίου στην παραλία του Βόλου μέχρι τις 7 Ιουλίου. Μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στο εξώφυλλο τους στο σταντ της «Ήρας Εκδοτικής», αλλά και να ταξιδέψετε μέσα στις σελίδες τους. Εσείς ίσως ανακαλύψετε καινούργιους δρόμους, που δεν είχε υποπτευθεί καν ο συγγραφέας.

«Το νησί και το αθάνατο νερό»,

«Μία σημαντική αποστολή»,

«Η θάλασσα που μας ενώνει».

Σας ευχαριστώ πολύ για την προτίμηση.

Λάσκαρης Π. Ζαράρης

"Η κιθάρα που έκλαιγε": απελευθέρωση δωρεάν ebook.

 

Καλή σας ημέρα και καλό μήνα με ακόμη μία απελευθέρωση ενός δωρεάν ψηφιακού βιβλίου! Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου διαβάζουμε...

«Η μεγαλύτερη επιθυμία που μπορεί να έχει μια κιθάρα είναι να παίξει μουσική. Για μια ελαττωματική κιθάρα όμως αυτό δεν είναι τόσο εύκολο. Ξεκινά την πορεία της από ένα κατάστημα μουσικών οργάνων, πηγαίνει για λίγο στο ωδείο, γνωρίζει μια χαλασμένη κουζίνα, ένα παλιό ψυγείο και διάφορα άλλα παράξενα αντικείμενα και τελικά καταλήγει σε έναν κάδο σκουπιδιών. Όλα δείχνουν ότι θα έχει την ίδια μοίρα με τα σκουπίδια. Ή μήπως όχι;»

Μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν το ebook «Η κιθάρα που έκλαιγε» της Ράνιας Κυρκιντάνου από τη διεύθυνση www.saitapublications.gr/2014/07/ebook.103.html(σε μορφή .pdf).

Με εκτίμηση,

Ηρακλής Λαμπαδαρίου