Πέντε ποιήματα από τον Παύλο Πολυχρονάκη.

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΓΑΠΗΣΕ…

Αυτός που δεν ταξίδεψε, στον Ήλιο, στο φεγγάρι,

με της αγάπης τα φτερά, χαρά δεν έχει πάρει.

Αυτός που δεν αγάπησε, άσημος ή φτασμένος,

πλούσιος, φτωχός, γέρος ή νιος, είναι δυστυχισμένος.

Αυτός που δεν αγάπησε, σιμά ‘ναι να πεθάνει

γιατί απ’ την «πηγή ζωής», σταλιά να πιεί, δεν φτάνει.

Αυτός που δεν αγάπησε, πάντα ‘χει συντροφιά του,

την θλίψη και τη μοναξιά και την κακομοιριά του.

Αυτός που δεν αγάπησε και άνδρας και γυναίκα

δεν έχει αγγίξει τη ζωή, ζωές κι αν ζήσει δέκα.

Αυτός που δεν αγάπησε, ακόμα κι αν ανήλθε

στα πιο ψιλότερα σκαλιά, δεν έζησε… δεν ήλθε!

ΠΑΛΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ..

                                                                                        

Μόνο σαν θέλουμε να κάνουμε παιδί

να κάνουμε έρωτα προτρέπει ένας Δεσπότης.

-          Κι όταν δεν θέλουμε άλλα τέκνα δηλαδή;

-          Κάντε τον έρωτα της πρώτης σας της νιότης.

Στον ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ

Σαν έριξες το κόμμα σου από την εξουσία

εκείνοι που τ’ ακούσανε είπαν πως, στην ουσία

«πολιτικά αυτοκτόνησες…» και πρέπει να φροντίσεις

σε ξένα μέρη να κρυφτείς ή να αυτοχτονήσεις.

Όμως συνομωτίσανε θεοί και οι δαιμόνοι

και είσαι και… «τυχόφαρδος» και να ‘σαι στο τιμόνι

της χώρας μας σε μια στιγμή που πνίγονταν στα χρέη

και τσίδωσες φιλί ζωής κι ένα φελλό να πλέει… 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΑΤΙΡΑ

ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΣΟΦΕΣ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ

Οι παροιμίες οι σοφές βγήκαν από την πείρα

κι από την παρατήρηση και για κακή μας μοίρα,

όλες επαληθεύονται εσχάτως κατά γράμμα

από τους κυβερνήτες μας, κι είν΄η ζωή μας δράμα.

Και για του λόγου το αληθές κι όχι για προπαγάντα:

«Τι έχεις Γιάννη φουκαρά: Έχω ότι είχα πάντα»

«’Ολο ίδια και τα ίδια στο μυαλό μας ροκανίδια».

«Τι μας φέρνεις ταβερνιάρη: Να σας φέρνω μια απ’ τα ίδια…».

 «Κάθε πράμα στον καιρό του και τον Αύγουστο ο κολιός».

«Άλλαξε πάλι ο Μανωλιός  και έβαλε τα ρούχα αλλιώς».

«Ποτέ σου μη δανείζεσαι γιατί στο δανειστή σου

γίνεσαι δούλος ταπεινός για όλη τη ζωή σου».

«Δανείσου, καλοπλέρωσε να σε ξαναδανείσουν»

και «Μη δανείζεσαι ποτέ για καλοπέρασή σου».

«Πάντα το βερεσέ κρασί δύο φορές μεθάει».

«Δάνειο υψηλότοκο στο διάολο σε πάει».

Και «Αλλοίμονο του που χρωστεί μα να πλερώσει θέλει»

ανέ πουλήσει την ελιά, την αίγα και τ΄ αμπέλι».

  

ΣΑΝ Μ’ ΑΓΑΠΑΣ

Σαν μ’ αγαπάς, παίρνω κουράγιο

να κολυμπήσω στο ναυάγιο

και τη ζωή να συνεχίσω

όσα θεριά… κι αν συναντήσω.

Σαν μ’ αγαπάς, τους παλιανθρώπους

που ‘ναι στης Γης τους κάθε τόπους

να σε πειράξουν δεν θ’ αφήσω

κι όσοι κι αν είν’ θα τους νικήσω.

Σαν μ’ αγαπάς, δεν με φοβίζουν

όσες βροντές κι αν μπουμπουνίζουν

κι ούτε κανόνια και οβίδες

και αστραπές και καταιγίδες.

Σαν μ’ αγαπάς, τις δυσκολίες

όλες θα κάμω ευκολίες

κι αγκαλιασμένοι θα χαρούμε

τον κόσμο τούτο όσο ζούμε.